อนุทินล่าสุด

ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจวินิจฉัยว่าเป็น โรคไวรัสชิกุนคุนยาหรือโรคไวรัสไข้เลือดออก สรุปว่าเป็นอย่างแรก และไหน ๆ ก็เห็นว่าไปโรงพยาบาลแล้ว ก็เลยพ่วงตรวจ pap smear ไปด้วยเลย อย่างหลังผลออกเดือนหน้า

การไปโรงพยาบาลของรัฐนี่ ค่อนข้างใช้เวลาเยอะมาก วันนี้หมดไปเลยหนึ่งวัน โดยเวลาส่วนใหญ่ 80% หมดไปกับการรอคิว

(เจาะเลือดนี่เจ็บจริง ๆ มนุษย์เราคงเป็นสัตว์โลกประเภทเดียวที่นำสิ่งของมาทิ่มแทงผิวหนังให้ตนเองเจ็บได้ หรือว่าเป็นสัตว์ที่ไม่รู้จักคิดค้น ไม่รู้วิธีการดูแลรักษาตัวเองจะดีกว่านะ) :P

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมามีอาการเจ็บหน้าอก และปวดข้อเท้า พยายามวิเคราะห์ว่าเกิดจากอะไร การเจ็บหน้าอกเกิดจากการขนของเมื่อวันศุกร์รึเปล่า แล้วข้อเท้าข้างที่เอ็นร้อยหวายเคยมีปัญหาเกิดกำเริบรึเปล่า ตกดึกปวดหัวมากจนต้องพึ่งพาราเซตามอล 500 กรัม

เย็นวันอาทิตย์ รู้สึกปวดที่ข้อเท้าข้างซ้ายมากขึ้นกว่าเดิม และมีไข้ต่ำ ๆ (38.5 องศาเซลเซียส) บอกตัวเองว่าห้ามเป็นชิกุนคุนยาเป็นอันขาด (สภาพทางจิตใจสั่งร่างกายได้เสมอ) จึงอาบน้ำเพื่อปรับอุณหภูมิร่างกาย และทานพาราเซตามอลไปสองเม็ด

เช้าวันจันทร์ อาการปวดที่ข้อเท้าเริ่มดีขึ้น เจ็บหน้าอกยังมีอยู่บ้างแต่น้อยลง แต่กลับคันคะเยอทั้งตัว พบผื่นตามตัวพร้อมปะทุ เมื่อใดที่เกา ก็พากันเห่อแดงขึ้นมา เสมือนชวนกันมาเที่ยวงานตรุษจีน แต่ไม่มีอาการไข้

ตัดสินใจลาป่วย เพราะวันนี้เป็นวันขนของย้ายห้อง หากต้องขนของแบบกะย่องกะแย่งขึ้นลงบันได มีหวังข้อเท้าคงกำเริบมากกว่าเดิม แต่ที่สำคัญเป็นชิกุนคุนยารึเปล่า

กำลังใจสำคัญมาก เมื่อบอกตัวเองว่าไม่อยากนอนป่วยเพราะอุณหภูมิสูงในร่างกาย ร่างกายก็พร้อมที่จะต่อสู้กับเชื้อโรคไปพร้อมกับใจ (จริง ๆ แล้วคือสมองต่างหากที่สั่ง แต่ตามประสาคนเอเซีย ใจ = สมอง) กายพร้อม ใจพร้อม เราทำได้

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จริญญา

เขียนเมื่อ

ตั้งใจว่าจะเขียน Feature Story ของสัปดาห์นี้ให้เสร็จคืนนี้ ทั้งที่ปวดหัวมาก วิ่งไปกินพาราฯ หวังว่าไม่นานยาคงออกฤทธิ์

Feature Story เรื่องนี้เป็นการกลับมาทำงานกับอาจารย์ของตัวเอง เข้าใจเลยว่า ทุกครั้งที่ไปกลับไปหาพ่อแม่ เราก็ยังเป็นเด็กในสายตาท่าน และเราก็ยังทำตัวเป็นเด็กอยู่เสมอ ๆ ครั้งนี้ก็เหมือนกัน แม้เวลาจะล่วงเลยไปหลายปี แต่ยังไงศิษย์ก็ยังเป็นศิษย์ จะสัมภาษณ์อาจารย์ในรูปแบบที่ทำกับผู้ให้สัมภาษณ์คนอื่น ก็รู้สึกแปลก ๆ ก็เลยต้องคุยเล่นกันไป แล้วค่อยมาถอดข้อมูลภายหลัง แต่สิ่งที่รู้สึกมากกว่านั้น คือ วันนี้ สถานะและบทบาทเราเปลี่ยนไป เพิ่งเข้าใจคำว่า" การเปลี่ยนแปลง" กับ "ความเคยชิน" ก็วันนี้เอง

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จริญญา

เขียนเมื่อ

กลับมาเป็นฉันคนเก่า ที่คิดนอกกรอบ ทวนกระแสสังคม และหาเรื่องวิพากษ์วิจารณ์ บนพื้นฐานของความจริง

"เพียงเพราะแค่อ่านหนังสือเล่มนึง"

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จริญญา

เขียนเมื่อ

Do you understand "happiness"

Now I am happy, I don't want, need, or any sorrow.

I'm satisfy with this period.

Everything keep going with me past time.

เคยเข้าใจคำว่า "ความสุข" มั้ย

ณ ตอนนี้ฉันมีความสุข ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็น ใด ๆ

ทุกสิ่งทุกอย่าง ณ ปัจจุบันขณะนี้ คือ "ความสุข" ที่ฉัน อยู่ และ เคลื่อนไหวไปกับการเคลื่อนที่ของเวลา

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จริญญา

เขียนเมื่อ

ต้องเขียน Proposal เสนอจัดตั้งเป็น Research center ของมหาวิทยาลัย ไม่ง่ายเลย เพราะตัวเองยังใหม่มากสำหรับโครงการ แต่ลองดูสักตั้ง น่าจะมันส์ดี!

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จริญญา

เขียนเมื่อ

นำ healthy.in.th ลงใน wikipedia แต่ผู้ดูแลระบบแจ้งว่า

"บทความนี้ได้รับแจ้งว่าขาดความสำคัญ ซึ่งเนื้อหาอาจเป็นเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเฉพาะกลุ่มของผู้เขียน
และไม่ได้บ่งบอกว่าเรื่องนี้มีประโยชน์และน่าศึกษาสำหรับผู้อื่นอย่างไร ซึ่งมีลักษณะไม่เป็นสารานุกรม"

งงและคงต้องสร้างความเข้าใจกันอีกครั้งหนึ่ง

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จริญญา

เขียนเมื่อ

ด้วยความที่วันนี้ขับรถแบบเหม่อถึงอดีต ตั้งแต่ล้อหมุนออกจากบ้าน มาถึงคณะจึงเผลอชนท้่ายน้องนักศึกษาเข้าอย่างจัง ดีที่เป็นการชนแบบ "แค่กระทบกระทั่ง" จึงไม่มีใครได้รับบาดเจ็บหรือเกิดความเสียหาย

"สติ อยู่ที่ไหน"

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น