เราทุกคนเกิดมาล้วนมีหน้าที่เหมือนถูกสลักหลังไว้มีทางเดินชีวิตที่แตกต่างกัน
สุขทุกข์อยู่ที่เราเลือกเดินอย่างบังคับให้ใครเป็นเหมือนใครเลย ทุกคนต่างความคิดต่างความชอบ
ในส่วนตัวของดิฉันนั้นเป็นคนชอบเดินทาง ชอบเที่ยว ชอบทำบุญ ชอบฟังธรรมะ ชอบอ่านนิยาย ชอบเด็ก และชอบอยู่กับธรรมชาติ
ถ้าได้สัมผัสสิ่งเหล่านี้แล้วทำให้รู้สึกมีความสุขและสบายใจเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เหตุผลที่เลือกเรียนครูประถมศึกษาพร้อมว่าเป็นคนชอบเด็ก ชอบเล่นด้วย อยู่ด้วยแล้วสบายใจ
คำว่านักศึกษาครูนั้นไม่ได้สบายอย่างที่คิดมีอะไรที่ท้าท้ายมากกว่านั้น เหนื่อยบ้างท้อบ้างแต่ใจต้องสู้
ใจ แกร่งก็...รอด
ใจ กระจอกก็...แพ้
ใจ คำเดียวที่พาเราเผชิญทุกสิ่ง
เพียงพร้อมความฝันที่ตั้งใจจงก้าวไปใจสู้มีพลัง สู้ต่อไปเพื่อตัวเองเพื่อครอบครัวอย่างคิดว่าเราไม่มีใคร เราคือ วีรสตรี ของครอบครัว สู้ๆๆ