สวัสดีครับ


สุทธิศักดิ์

สวัสดีครับคุณเม้ง

 ผมอ่านบันทึกคุณอยู่เรื่อยๆนะครับ ขอบคุณที่ตอบผมวันก่อน  ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาโพสต์   พอดีผมแวะมาที่ทำงานเพื่อน    นั่งรอเขาเลยยืมเครื่องเขาโพสต์

ผมอยากบอกว่าอย่างนี้ครับ 

               กล้วยไม้ออกดอกช้า    ฉันใด
          การศึกษาย่อมเป็นไป        ฉันนั้น

การระดมความคิดจากคนที่อยู่คนละที่ มากันคนละทิศ ต่างจิตต่างใจ ต่างกรรมต่างวาระ  ต้องใช้เวลา ใช้การกระตุ้นอย่างมีศิลปะ  และต้องรอครับ 

การสร้างเครือข่ายเพื่อขับเคลื่อน ก็ต้องค่อยๆสร้าง ค่อยๆทำความรู้จักกัน  การสร้างระบบ เพื่อให้เกิดระบบ "ที่ไปกำหนดทิศทางในการสร้างคน" ได้นั้น  ต้องใช้เวลาครับ  มันเป็น Non Linear นะครับผมว่า

การกำหนด(บอก)จุดยืนของเรา  ใน Position ที่ตัวตนของเรายังไม่ปรากฏในพื้นที่จริง  มันยังเป็น image ครับ คนเขาก็คุยกับเราด้วย image ของเขาเหมือนกัน ต่างฝ่ายต่างยังไม่เห็นตัวเป็นๆ  ยังไม่รู้ว่าใครเขาจะเอาจริงกับเราแค่ไหน .....เขาก็จะเข้ามาคุย  จากนั้นก็ออกไปตามวิถีชีวิตของเขาครับ

คุณเม้งบอกว่าให้พูดตรงๆ ผมก็พูดตรงตามที่ผมคิดครับ  ผมชอบคุณมากเลยครับ  เป็นลูกผู้ชายดี ผมว่าแบบนี้เราคุยกันได้ยาวแน่ครับ

ประเด็นคือ  ทำต่อ ทำหลายๆวิธี  และ "รอ" ผล  นะครับ  ทำให้ถูกจังหวะ  และอดทนระยะยาวที่จะรอผล  เรื่องแก้ระบบนี้ยากมากนะครับ  ต้องสู้จริงๆจึงจะเอาอยู่   และต้องสู้อย่างมีศิลปะด้วย อันนี้ผมว่าของผมเองนะ  และผมรู้ว่าคุณรู้ แต่ผมอยากบอกในแบบที่ผมคิด

ผมเชื่อคุณอย่างหนึ่ง (ถึงแม้จะยังไม่เคยรู้จักตัวจริง) ผมว่าคุณเป็นคนมุ่งมั่นแบบกัดไม่ปล่อย  คนแบบนี้แหละครับ ถึงจะเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงได้  นิสัยคุณเป็นแบบนี้ใช่ไหมครับ  ถ้าไม่ใช่ผมต้องขออภัยครับ  แต่ผมยังเชื่อว่าใช่ครับ

ตอนนี้การเรียนเป็นไงมั่งครับ  โค้งสุดท้ายแล้วมั้ยครับ  ผมขอเอาใจช่วยสุดแรงเลยคับ  ผมมีเพื่อนเรียนงี้แหละครับ ตอนไปหนุ่มดี กลับมาเป็นหนุ่มน้อยลงไปหน่อยนึง  ผมแก่กว่าเกือบสิบปี  เพื่อนก็กลับมาดูอาวุโสเกือบเท่าผมเลยครับ  ฮ่าๆๆ  แต่ต่างกันตรงดีกรีและความคิดความอ่านครับ  เขาล้ำหน้ากว่าผมเยอะ

เพื่อนผมเดินมาโน่นแล้ว เท่านี้ก่อนนะครับ ถ้าผมโพสต์อะไรที่ทำให้รำคาญใจ  ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ  ผมพูดกับคุณด้วยความบริสุทธิ์ใจครับ  ถ้ามีเวลา ผมจะมาคุยด้วยใหม่ครับ

ขอบคุณมากครับ

 

 



ความเห็น (5)

ไม่มีความเห็น


คำตอบ (1)

สวัสดีครับคุณสุทธิศักดิ์

          ก่อนอื่นต้องขอบคุณมากๆ เลยนะครับ สำหรับการบรรยายตัวผมซะจนละเอียดแบบนี้ เขินเลยครับ อิๆ จริงๆ แล้วผมไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ ผมไม่ได้คิดถึงขั้นที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรมากมายนะครับ แต่หากนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ดี ได้ผมก็ยินดีจะทำเสมอ แต่เน้นว่าผมทำคนเดียวไม่ได้หรอกครับ ผมดีใจนะคับที่คุยเผยความรู้สึกที่ดีของคุณออกมาให้ผมรับฟัง ผมอยากได้ความจริงใจแบบนี้ตลอดไป ผมเองก็จะให้ความรู้สึกดีๆ แบบนี้ตลอดไป

          ผมดีใจที่มีเครือข่ายแบบคุณเข้ามามีส่วนร่วมนะครับ ร่วมเสนอไว้นะครับ ทุกความเห็นมีค่าทั้งนั้นครับ มีอะไรจะส่งเมล์ถึงผมโดยตรงก็ได้นะครับ ยินดีเสมอครับ

          ผมยอมรับเลยครับ ว่ามานี่หกปี แก่ไปเยอะครับ กลับบ้านไปเนี่ย ชาวบ้านข้าง บอกว่า ลุงเม้ง แก่ไปเยอะเลย ห้าๆๆ ผมยิ้มๆ ผมก็เลยตอบไปว่า ทำไงได้ เวลามันผ่านไปเร็ว นานๆ ได้เจอกัน แต่ความจริงใจ ไม่ได้แก่ไปกว่าเดิม ความรู้สึกดีๆ ต่อชาวบ้าน ต่อเพื่อนบ้าน ยังรู้สึกอยากให้เค้าได้ดี ไม่แก่งแย่งกัน ไม่อิจฉากัน อยากให้ข้าวแกงยังส่งถึงกันได้ในละแวกหมู่บ้านครับ

           คุณสุทธิศักดิ์ มีอะไรก็ส่งมาคุยกันได้เสมอครับ ขอรับรองว่า สิ่งที่คุณพูดมา โดนใจผมทั้งหมดครับ และไม่มีอะไรระคายเคืองในหัวใจผมเลย ผมดีใจด้วยซ้ำไปนะครับ ในเรื่องศิลปะนี่ ผมต้องปรับปรุงนะครับ เพราะบางทีเหมือนผมแรง แต่เป้าหมายคือร่วมกัน ผมชอบถกในแบบการหาแนวทางออกร่วมกัน แต่ไม่ทะเลาะไปเรื่องส่วนตัวนะครับ ผมว่าคนละเรื่องกัน ผมชอบแบบถกกันให้ถึงพริกถึงขิง แล้วในที่สุดเราก็กอดคอไปจิบชาด้วยกันได้ นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกครับ

          ช่วยเป็นกระจกในการสะท้อนตัวผมด้วยนะครับผม ยินดีเสมอนะครับ มีความสุขในการทำงาน และทำกิจกรรอื่นๆ ตลอดไปนะครับ

ขอบคุณมากครับ

ด้วยมิตรภาพ

เม้ง



ความเห็น (8)
  • คุณสุทธิศักดิ์ ครับ
  • ขอเพิ่มเติมนะครับ ผมมีความรู้สึกหนึ่งในการรู้สึกถึงคน โดยที่เราไม่ต้องเจอตัวกันจริงๆ นะครับ ผมเข้ามาใน G2K แห่งนี้ประมาณสองเดือนกว่าๆ ผมรู้สึกว่า ผมสัมผัสอะไรหลายๆ อย่างได้ โดยที่ไม่ต้องเจอตัวจริง ด้วยครับ มันอาจจะเป็นการสร้างภาพนามธรรมหรือ Image อย่างที่คุณว่านะครับ แต่ผมรู้สึกว่า สิ่งนั้นที่ผมสัมผัสมันเกิดจริง แล้วผมเชื่อว่า หลายคนที่มาอ่านบทความนี้ และข้อเห็นนี้ที่ผมกำลังเขียนอยู่นี้ จะเกิดความรู้สึกนั้นจริงๆ เช่นกันครับ
  • แล้วผมก็รู้สึกว่า คุณก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น แม้ว่าคุณอาจจะไม่ได้ร่วมใส่ความเห็นในบทความไว้บ่อยๆ ก็ตามนะครับ เหมือนผมจะเคยได้รับข้อความ หรือผ่านสายตาผมบ้างด้วย แต่ผมไม่แน่ใจว่า คนเดียวกันหรือไม่นะครับ
  • มาเถิดครับ มาร่วมกันพูดคุยแบบ เพื่อนพ้องแบบไม่มีเพดานอะไรกั้น วันหนึ่งผมคงได้เจอคุณคุณจะเข้าใจอะไรมากขึ้นเช่นกัน และผมก็จะเข้าใจภาพของคุณมากขึ้นด้วย ภาพสองภาพบูรณาการเข้าร่วมกัน เป็นภาพที่มีเสน่ห์มากขึ้นนะครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ แล้วเจอกันใหม่นะครับ
  • สวัสดีครับ
  • ขอมาร่วมด้วยช่วยกัน
  • ผมคิดว่า  มนุษย์เกิดมา  มีสิทธิเสรีภาพเต็มที่ในโลกใบนี้ 
  • แต่ที่มันบิดเบี้ยวไปนั้นปัจจัยหนึ่งมาจากสภาพแวดล้อม  
  • หากเราคิดว่าสิ่งไหนเป็นสิ่งดี  ทำแล้วไม่ไปทำร้าย  ทำลายใคร  แล้วเรารักที่จะทำ  ผมขอหนุนใจให้ทำให้เต็มที่
  • สังคมที่มีบางอย่างมันเลวอยู่นี้  เพราะคนดีท้อแท้  และเพิกเฉย 
  • เมื่อกลุ่มคนไม่ดี  หรือเขารวมหัวกันทำไม่ดีมีขึ้นมาได้  
  • เราก็รวมหัวกันทำความดีให้มันดังระเบิดไปได้เลย   อะไรประมาณนั้น
  • หากอาจารย์เม้งมาเมืองไทยช่วง พย.นี้ 
  • หากสนกรุณาเข้าไปบล็อคของผม  ผมขอเชิญชวนล่วงหน้านะครับ 
  • พี่บางทรายจะไปร่วมด้วย  เห็นพี่เขาว่าอย่างนั้น
  • ขอบคุณครับ   สวัสดี
P

สวัสดีครับพี่แท็ฟส์

  • ขอบคุณพี่มากๆ เลยนะครับ
  • ผมดีใจมากๆ ที่เจอมิตรภาพที่แท้ในสังคมแห่งนี้ครับ
  • เครือข่ายที่ดีแบบนี้ สัมผัสได้โดยไม่ต้องเจอตัว และผมรู้ตัวว่าผมไม่ได้หลอกตัวเองนะครับ เพราะนั่นคือความรู้สึกที่คุณๆ หลายท่านก็รู้สึกเช่นนั้นนะครับ
  • แล้วผมจะแจ้งไปนะครับ ผมเข้าไปอ่านเรียบร้อยแล้วนะครับ เมื่อวันก่อน ที่พี่ประกาศไว้นะครับ เก็บเอาไว้ในหัวเรียบร้อยครับ แต่ยังจำวันไม่ได้นะครับ อิๆ 
  • ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ

สวัสดีครับคุณเม้ง

ขอบคุณที่ตอบผมอย่างยาวและอย่างดีครับ  ผมเข้าใจที่คุณตอบ  และผมก็เห็นด้วยกับคุณครับ    ผมว่าคุณเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากนะครับ   เป็นคุณสมบัติที่ดีครับ 

โครงการบริจาคน่าสนใจมากครับ  แบบลงพื้นที่จริง  ตามดูจริงนี้ผมชอบ  ผมลิงก์ให้เพื่อนๆไปหลายคนแล้ว  ขอให้มีคนตามมาบริจาคเยอะนะครับ

ผมอ่าน G2N  เอหรือ G2K   (เห็น blogger เขาเรียกชื่อย่อสั้นดี) ผมว่าในหลายๆบันทึกเหมือนบทสนทนาในชั้นเรียนปริญญาเอกทางพวกสังคมศาสตร์นะครับ      สนทนาถกแย้ง แบบเดียวกันนี้เลยนะครับ  แล้วหลังจากนั้นต่างคนต่างก็ไปเขียน paper  ของตัวเอง    เพื่อส่งให้อาจารย์ถล่มต่อไปครับ     ที่คุณเม้งเรียนเป็นพหุวิทยาการ (ชื่ออลังการดีครับ)ใช่ไหมครับ   มีเรียนแบบสนทนาถกแย้งคล้ายๆกันนี้ไหมครับ

ระยะนี้คุณเม้งคงยุ่งอยู่ใช่ไหมครับ   คงใกล้ความจริงแล้วนะครับ  เอาใจช่วยครับ   พักหลังเลยไม่ค่อยเห็นบันทึก   ผมเองก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเท่าไหร่ เพราะเดินทางบ่อย  ได้พักสองเดือนต้องออกเดินทางอีกแล้ว เพื่อนผมเขาไม่ยอมร่วมโครงการชีวิตด้วย  ผมเลยต้องเดินทางคนเดียว  ชีวิตนี้ไม่ลงตัวง่ายๆเลยครับ  ไปหาน้ำใบบัวบกกินดีกว่า

สงสัยผมต้องไปเขียนสมการรักบ้างแล้วครับ จะได้หาสูตรให้ลงตัวครับ   

เท่านี้ก่อนนะครับ  สักครู่นี้ปลอดคน ตอนนี้คน(ที่ผมอยากให้เป็น)ตัวจริงเดินมาแล้วครับ  งั้นเดี๋ยวขอไปพยายามเฮือกสุดท้ายก่อนครับ  เป็นผู้ชายใครว่าง่าย  ผมเถียงขาดใจเลยครับ  ตื๊อจนผมหงอกไปหลายเส้นเขายังไม่ใจอ่อน  ใครมีวิธีดีๆบอกกันมั่งครับ   ยังไงก็ขอให้คุณเม้งโชคดีทั้งเรื่องงานและเรื่องหัวใจนะครับ 

สุทธิศักดิ์

   

สวัสดีครับคุณสุทธิศักดิ์

  • ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาทักทายกันต่อนะครับผม สบายดีนะครับ ผมเองก็มองโลกแง่ดีบ้างร้ายบ้างครับ มองในแง่ดีเพื่อสร้างสิ่งดีๆ มองในแง่ร้ายเพื่อเอาไว้เตือนสติตัวเองครับ
  • โครงการบริจาค ผมศรัทธา ในกระบวนการนะครับ วิธีการเข้าหาเด็ก วิธีการพิจารณา วิธีการในการเยี่ยมและคัดเลือกเด็ก ผมว่าเด็กไม่ได้หลุดลอย
  • ผมเองก็ใช่นักพัฒนาสังคม แบบเรียนเอกพัฒนาสังคมนะครับ ผมเรียนทางวิทย์ครับ แต่เรื่องสังคม ผมว่าเราคงแยกออกจากตัวเราไม่ได้ หากผมต้องเป็นครู ผมก็ต้องพัฒนาสังคมเช่นกัน ดังนั้น คนเราเกิดมาก็อยู่ในสังคมก็คงร่วมกันพัฒนาสังคมด้วยใช่ไหมครับ ตั้งแต่เกิดมาเราช่วยอะไรตัวเองไม่ได้ในขั้นแรก ก็ต้องรับมากกว่าให้หน่อยครับ พอวันหนึ่งเราได้รับจากสังคมจนตัวเองพอจะที่จะปรับให้รับกับให้สมดุลกันแล้ว วันหนึ่ง การให้อาจจะมากกว่ารับในสถานะอีกขั้นหนึ่งครับ ผมเชื่อว่าหากตัวเราให้แบบไม่สมดุลคือ ให้มากกว่ารับ คุณคิดว่าสิ่งที่เราให้ไปจะตกอยู่ที่ไหนครับ หากทุกคนให้มากกว่ารับ ..... ลองคิดเล่นๆ นะครับ
  • เช่น มีคนสิบคน แต่ละคนให้ชุมชน มากกว่ารับ ถามว่าสิ่งที่ให้ไปตกอยู่กับใคร ครับ.... หากให้ผมเดา ผมก็คงว่าอาจจะไปตกอยู่กับตัวชุมชนนั่นเอง การให้ในที่นี่คือการให้ชุมชน
  • สำหรับสนทนาถกแย้งนี่ ผมว่าเป็นเรื่องธรรมดานะครับ การถกแย้งคือการมองคนละมุมถึงจะเห็นต่างกัน จะทำให้คนที่อยู่ในมุมของตัวเองได้รับทราบมุมของคนอื่นด้วยครับ ที่ผมเรียนใช่แล้วครับ เป็นสาขาบูรณาการศาสตร์เลยครับ หรือว่า พหุวิทยาการ อย่างที่คุณเรียก หรือว่า สหวิทยาการ อะไรทำนองนี้ครับ เพราะปัญหาในโลกปัจจุบัน คงจะมานั่งแก้คนเดียว กลุ่มคนในสาขาเดียวคงทำไม่ได้แล้วครับ มันซับซ้อนกว่านั้นครับ เหมือนที่เราเคยแยกสาขาต่างๆ มาจากสาขาปรัชญาไงครับ แยกจนละเอียดจนเราต้องมารวมกันใหม่ครับ ที่ฮิตกันว่าบูรณาการนั่นเองครับ
  • ช่วงนี้ยุ่งๆ นะครับ จะลุยเต็มที่ก่อนนะครับ กลับไปค่อยเขียนๆ กันต่อครับ ตอนนี้มีประเด็นการศึกษา ที่มีกิจกรรมอยู่บ้าง พี่สิทธิรักษ์ ช่วยๆ โพสต์หาตะกอนให้สะสมอยู่ตลอดนะครับ
  • ว่าด้วยเรื่องโครงการชีวิตเป็นเรื่องที่น่าสนใจครับ ดื่มน้ำบัวบกดื่มเพื่อต้องการสารอาหารหน่ะดีครับ แต่ไม่ใช่ดื่มเพื่อให้ได้บำรุงความอ่อนแอภายในนะครับ  เหมือนกินแห้วนะครับ กินเพราะอยากกิน ได้ความอร่อย ไม่ใช่กินเพราะเหตุลไม่ดีมาแล้วกินครับ (เอ มิบังอาจสอนนะครับ แต่เขียนเพราะรู้สึกอย่างนั้นครับ)
  • สมการรักคุณเขียน และร่วมกันเขียนด้วยกันสองคนกับคนร่วมโครงการนะครับ ผมว่ายังไงหากเค้ายังไม่มีใคร คุณก็คือเบอร์หนึ่งในหัวใจเค้านั่นหล่ะครับ....อะไรได้มาง่ายๆ กับอะไรได้มายากๆ มันก็ต่างความหมายหรือเหมือนก็ได้ อยู่ที่คุณจะให้และมองครับ และให้ความสำคัญครับ
  • ขอให้คุณโชคดีนะครับ ส่วนผมเองชีวิตนี้ยังอีกไกลครับท่าทาง....ไกลในความหมายของการเรียนรู้นะครับ ... เพราะยังสนุกกับการเรียนรู้อยู่เลยครับ
  • ขอให้สนุกในการตามหา แอคทีฟไซต์ อีกส่วนนะครับ มองคำว่าแอคทีฟไซต์เป็น จิกซออีกครึ่งหนึ่งนะครับ หรือว่าแผนที่อีกครึ่งหนึ่งนะครับ
  • ขอบคุณมากนะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท