สวัสดีครับคุณเม้ง
ผมอ่านบันทึกคุณอยู่เรื่อยๆนะครับ ขอบคุณที่ตอบผมวันก่อน ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาโพสต์ พอดีผมแวะมาที่ทำงานเพื่อน นั่งรอเขาเลยยืมเครื่องเขาโพสต์
ผมอยากบอกว่าอย่างนี้ครับ
กล้วยไม้ออกดอกช้า ฉันใด
การศึกษาย่อมเป็นไป ฉันนั้น
การระดมความคิดจากคนที่อยู่คนละที่ มากันคนละทิศ ต่างจิตต่างใจ ต่างกรรมต่างวาระ ต้องใช้เวลา ใช้การกระตุ้นอย่างมีศิลปะ และต้องรอครับ
การสร้างเครือข่ายเพื่อขับเคลื่อน ก็ต้องค่อยๆสร้าง ค่อยๆทำความรู้จักกัน การสร้างระบบ เพื่อให้เกิดระบบ "ที่ไปกำหนดทิศทางในการสร้างคน" ได้นั้น ต้องใช้เวลาครับ มันเป็น Non Linear นะครับผมว่า
การกำหนด(บอก)จุดยืนของเรา ใน Position ที่ตัวตนของเรายังไม่ปรากฏในพื้นที่จริง มันยังเป็น image ครับ คนเขาก็คุยกับเราด้วย image ของเขาเหมือนกัน ต่างฝ่ายต่างยังไม่เห็นตัวเป็นๆ ยังไม่รู้ว่าใครเขาจะเอาจริงกับเราแค่ไหน .....เขาก็จะเข้ามาคุย จากนั้นก็ออกไปตามวิถีชีวิตของเขาครับ
คุณเม้งบอกว่าให้พูดตรงๆ ผมก็พูดตรงตามที่ผมคิดครับ ผมชอบคุณมากเลยครับ เป็นลูกผู้ชายดี ผมว่าแบบนี้เราคุยกันได้ยาวแน่ครับ
ประเด็นคือ ทำต่อ ทำหลายๆวิธี และ "รอ" ผล นะครับ ทำให้ถูกจังหวะ และอดทนระยะยาวที่จะรอผล เรื่องแก้ระบบนี้ยากมากนะครับ ต้องสู้จริงๆจึงจะเอาอยู่ และต้องสู้อย่างมีศิลปะด้วย อันนี้ผมว่าของผมเองนะ และผมรู้ว่าคุณรู้ แต่ผมอยากบอกในแบบที่ผมคิด
ผมเชื่อคุณอย่างหนึ่ง (ถึงแม้จะยังไม่เคยรู้จักตัวจริง) ผมว่าคุณเป็นคนมุ่งมั่นแบบกัดไม่ปล่อย คนแบบนี้แหละครับ ถึงจะเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงได้ นิสัยคุณเป็นแบบนี้ใช่ไหมครับ ถ้าไม่ใช่ผมต้องขออภัยครับ แต่ผมยังเชื่อว่าใช่ครับ
ตอนนี้การเรียนเป็นไงมั่งครับ โค้งสุดท้ายแล้วมั้ยครับ ผมขอเอาใจช่วยสุดแรงเลยคับ ผมมีเพื่อนเรียนงี้แหละครับ ตอนไปหนุ่มดี กลับมาเป็นหนุ่มน้อยลงไปหน่อยนึง ผมแก่กว่าเกือบสิบปี เพื่อนก็กลับมาดูอาวุโสเกือบเท่าผมเลยครับ ฮ่าๆๆ แต่ต่างกันตรงดีกรีและความคิดความอ่านครับ เขาล้ำหน้ากว่าผมเยอะ
เพื่อนผมเดินมาโน่นแล้ว เท่านี้ก่อนนะครับ ถ้าผมโพสต์อะไรที่ทำให้รำคาญใจ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมพูดกับคุณด้วยความบริสุทธิ์ใจครับ ถ้ามีเวลา ผมจะมาคุยด้วยใหม่ครับ
ขอบคุณมากครับ
ไม่มีความเห็น
สวัสดีครับคุณสุทธิศักดิ์
ก่อนอื่นต้องขอบคุณมากๆ เลยนะครับ สำหรับการบรรยายตัวผมซะจนละเอียดแบบนี้ เขินเลยครับ อิๆ จริงๆ แล้วผมไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ ผมไม่ได้คิดถึงขั้นที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรมากมายนะครับ แต่หากนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ดี ได้ผมก็ยินดีจะทำเสมอ แต่เน้นว่าผมทำคนเดียวไม่ได้หรอกครับ ผมดีใจนะคับที่คุยเผยความรู้สึกที่ดีของคุณออกมาให้ผมรับฟัง ผมอยากได้ความจริงใจแบบนี้ตลอดไป ผมเองก็จะให้ความรู้สึกดีๆ แบบนี้ตลอดไป
ผมดีใจที่มีเครือข่ายแบบคุณเข้ามามีส่วนร่วมนะครับ ร่วมเสนอไว้นะครับ ทุกความเห็นมีค่าทั้งนั้นครับ มีอะไรจะส่งเมล์ถึงผมโดยตรงก็ได้นะครับ ยินดีเสมอครับ
ผมยอมรับเลยครับ ว่ามานี่หกปี แก่ไปเยอะครับ กลับบ้านไปเนี่ย ชาวบ้านข้าง บอกว่า ลุงเม้ง แก่ไปเยอะเลย ห้าๆๆ ผมยิ้มๆ ผมก็เลยตอบไปว่า ทำไงได้ เวลามันผ่านไปเร็ว นานๆ ได้เจอกัน แต่ความจริงใจ ไม่ได้แก่ไปกว่าเดิม ความรู้สึกดีๆ ต่อชาวบ้าน ต่อเพื่อนบ้าน ยังรู้สึกอยากให้เค้าได้ดี ไม่แก่งแย่งกัน ไม่อิจฉากัน อยากให้ข้าวแกงยังส่งถึงกันได้ในละแวกหมู่บ้านครับ
คุณสุทธิศักดิ์ มีอะไรก็ส่งมาคุยกันได้เสมอครับ ขอรับรองว่า สิ่งที่คุณพูดมา โดนใจผมทั้งหมดครับ และไม่มีอะไรระคายเคืองในหัวใจผมเลย ผมดีใจด้วยซ้ำไปนะครับ ในเรื่องศิลปะนี่ ผมต้องปรับปรุงนะครับ เพราะบางทีเหมือนผมแรง แต่เป้าหมายคือร่วมกัน ผมชอบถกในแบบการหาแนวทางออกร่วมกัน แต่ไม่ทะเลาะไปเรื่องส่วนตัวนะครับ ผมว่าคนละเรื่องกัน ผมชอบแบบถกกันให้ถึงพริกถึงขิง แล้วในที่สุดเราก็กอดคอไปจิบชาด้วยกันได้ นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกครับ
ช่วยเป็นกระจกในการสะท้อนตัวผมด้วยนะครับผม ยินดีเสมอนะครับ มีความสุขในการทำงาน และทำกิจกรรอื่นๆ ตลอดไปนะครับ
ขอบคุณมากครับ
ด้วยมิตรภาพ
เม้ง
สวัสดีครับพี่แท็ฟส์
สวัสดีครับคุณเม้ง
ขอบคุณที่ตอบผมอย่างยาวและอย่างดีครับ ผมเข้าใจที่คุณตอบ และผมก็เห็นด้วยกับคุณครับ ผมว่าคุณเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากนะครับ เป็นคุณสมบัติที่ดีครับ
โครงการบริจาคน่าสนใจมากครับ แบบลงพื้นที่จริง ตามดูจริงนี้ผมชอบ ผมลิงก์ให้เพื่อนๆไปหลายคนแล้ว ขอให้มีคนตามมาบริจาคเยอะนะครับ
ผมอ่าน G2N เอหรือ G2K (เห็น blogger เขาเรียกชื่อย่อสั้นดี) ผมว่าในหลายๆบันทึกเหมือนบทสนทนาในชั้นเรียนปริญญาเอกทางพวกสังคมศาสตร์นะครับ สนทนาถกแย้ง แบบเดียวกันนี้เลยนะครับ แล้วหลังจากนั้นต่างคนต่างก็ไปเขียน paper ของตัวเอง เพื่อส่งให้อาจารย์ถล่มต่อไปครับ ที่คุณเม้งเรียนเป็นพหุวิทยาการ (ชื่ออลังการดีครับ)ใช่ไหมครับ มีเรียนแบบสนทนาถกแย้งคล้ายๆกันนี้ไหมครับ
ระยะนี้คุณเม้งคงยุ่งอยู่ใช่ไหมครับ คงใกล้ความจริงแล้วนะครับ เอาใจช่วยครับ พักหลังเลยไม่ค่อยเห็นบันทึก ผมเองก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเท่าไหร่ เพราะเดินทางบ่อย ได้พักสองเดือนต้องออกเดินทางอีกแล้ว เพื่อนผมเขาไม่ยอมร่วมโครงการชีวิตด้วย ผมเลยต้องเดินทางคนเดียว ชีวิตนี้ไม่ลงตัวง่ายๆเลยครับ ไปหาน้ำใบบัวบกกินดีกว่า
สงสัยผมต้องไปเขียนสมการรักบ้างแล้วครับ จะได้หาสูตรให้ลงตัวครับ
เท่านี้ก่อนนะครับ สักครู่นี้ปลอดคน ตอนนี้คน(ที่ผมอยากให้เป็น)ตัวจริงเดินมาแล้วครับ งั้นเดี๋ยวขอไปพยายามเฮือกสุดท้ายก่อนครับ เป็นผู้ชายใครว่าง่าย ผมเถียงขาดใจเลยครับ ตื๊อจนผมหงอกไปหลายเส้นเขายังไม่ใจอ่อน ใครมีวิธีดีๆบอกกันมั่งครับ ยังไงก็ขอให้คุณเม้งโชคดีทั้งเรื่องงานและเรื่องหัวใจนะครับ
สุทธิศักดิ์
สวัสดีครับคุณสุทธิศักดิ์