ดอกแก้วจ๊ะ
พี่ตั้งใจอยู่นานแล้วว่าเสร็จงานเสร็จการรอบนี้จะตั้งใจท่อง GotoKnow อย่างเป็นล่ำเป็นสันทั้งสัปดาห์ แล้วก็จะแวะมาหาดอกแก้วด้วย
พี่ขอสื่อสารอย่างเป็นตัวของตัวเองนะจ๊ะ พี่ชอบที่ดอกแก้วเป็นตัวของตัวเองอย่างมากเช่นกัน ดีใจที่สุดเลยที่พี่โอ๋เลือกดอกแก้วเป็นบล็อกเกอร์ในดวงใจ และพี่เห็นด้วยกับทุกคำที่พี่โอ๋เขียนถึงน้อง
พี่อยากให้มี "โครงการผู้ใหญ่รักป่า" ด้วยจัง (เอ..หรือมีไปแล้วอ่ะ :) ) จนบัดนี้พี่ยังไม่เคยปลูกไม้ยืนต้นด้วยเองเลยแม้แต่ต้นเดียว บางทีโลกของพี่ก็ดูแย้งๆกันดีพิลึก เหมือนท่องไปในโลกของจิตใจมากกว่าท่องไปในโลกธรรมชาติน่ะ พี่คิดเอาเองว่าพี่พอจะเข้าใจความรู้สึกคนได้ง่ายกว่าเข้าใจธรรมชาติ (ต้นไม้ สายลม ภูเขา และทะเล)
คือพี่พอจะอ่านจากสีหน้า ท่าทาง ถ้อยคำ และน้ำเสียงของคนได้ แต่พี่ไม่เข้าใจต้นไม้ ดูสายลมไม่ออก แถมยังกลัวทะเลเป็นครั้งคราวอีกต่างหาก เพราะพี่ไม่แข็งแรงพอที่จะสู้แรงคลื่นที่มันผลักเอาๆ ไม่เกรงอกเกรงใจ
ลงทะเลทีไรพี่เหมือนแมงวันตกถังไอติมทุกที ว่ายเท่าไหร่ก็ไม่ไป กุ้งฝอยมันยังว่ายเร็วกว่า ...เจ็บใจอ่ะ :-)
พี่ชอบอ่านบันทึกของดอกแก้วเพราะรู้สึกเลยว่าเขียนออกมาจากใจ แบบกลั่นหัวใจเขียน และมองทุกอย่างด้วยหัวใจ และพี่เชื่อว่าคนอ่านสัมผัสได้ พี่รักบันทึกอย่างนี้ และรักคนเขียนบันทึกด้วย บอกรักเอาดื้อๆยังงี้แหละ ....ha.!......
ที่สุดของสุดท้ายนี้ ถึงแม้พี่อาจจะไม่ได้โพสต์ในบันทึก แต่อยากให้รู้ว่าพี่จะตามอ่านเงียบๆต่อไปอย่างมีความสุข และขอให้ดอกแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ไม่ว่าน้องจะรักงานมากเท่าไหร่ ก็ขออย่าได้ลืมที่จะรักษาสุขภาพด้วย
ขอให้น้องทำงานที่น้องรักอย่างมีความสุขและพบแต่สิ่งดีตลอดไปนะจ๊ะ
รัก
พี่แอมป์ :)
ไม่มีความเห็น
หวัดดีคะ
ถึงแม้พี่อาจจะไม่ได้โพสต์ในบันทึก แต่อยากให้รู้ว่าพี่จะตามอ่านเงียบๆต่อไปอย่าง
มีความสุข ..........................
ขอบคุณมากเลยคะ สำหรับจดหมายฉบับนี้ อ่านแล้วเป็นปลื้มคะ...........
อยู่ นครศรีฯ นะคะ เพื่อน น้อง พี่ ของหน่อยก็อยู่
ม.วลัยลักษณ์ กับ เป็นครูสอนที่ เบญจมฯ ก็มีคะ
ช่วงก่อน ยังไปเยี่ยมเพื่อนที่ ไม่สบายที่ อ.ท่าศาลา
เ ราตั้งเป็นกองทุนเพื่อนช่วยเพื่อน ของ มอ.ปัตตานี
จบมานานแล้วนะคะ ตั้งแต่ 2529....
ดูรูป คุณแอมป์ แล้ว น่าจะอายุน้อยกว่านะคะ
คะ แล้วจะไปเที่ยวที่blog นะคะ
สวัสดีค่ะ ดีใจจังที่แวะมาแล้ว...
ต้องขออภัยอย่างสูงเรื่องอายุนะคะ ได้อ่านprofileหนหนึ่งแล้วแต่ไม่ได้ดู พศ.ให้ละเอียด ดูรูปแล้วคิดว่าอายุน้อยกว่าจริงๆค่ะ (ดูอ่อนวัยมากเลย .... ใส่แว่นดูด้วยนะคะนั่น :-) )
แอมแปร์จบ ปี 31 ค่ะ ต้องเรียกว่า พี่หน่อย แล้วอ่ะค่ะ :) กำลังจะไปโพสต์ทิ้งร่องรอยทักทายไว้ในบล็อกพอดี ตามอ่านมาหลายหนแล้วค่ะ ได้รับรู้ในงานที่ทำมาก่อนหน้านี้ด้วย ประทับใจมากในความเข้มแข็ง และชื่นใจในสิ่งเห็น สัมผัสได้ว่าทำด้วยหัวใจที่จะให้จริงๆ ดีใจที่ได้สื่อสารกันใน GotoKnow นะคะ
รักจริงๆค่ะ
แอมแปร์ :)
หวัดดีคะ
ดีใจเช่นกันคะ....พี่หน่อยเลยยิ้มไม่หุบ อยู่คนเดียวเลยคะ....น้องแอมแปร์....
ชื่อเล่น แอมแปร์.... น่าจะเรียนสายวิทย์นะคะ...
ประเภทค่าไฟฟ้า.....น่ารักดีคะ
พ่อสอนเคยสอนฟิสิกส์ค่ะพี่หน่อย เลยตั้งชื่อลูกว่า แอมแปร์ กับโอห์ม (น้องชาย)
โชคดีไม่ได้ตั้งตามวิชาที่แม่สอน แม่สอนคหกรรม กลัวจะได้ชื่อว่า พี่ตะหลิว กับน้องกระทะ อ่ะค่ะ :- >
.....นี่ก็ยังกลุ้มใจอยู่อีกเรื่องนะคะ คือไม่ทราบว่ากับพี่โอ๋-อโณ ใครจะแก่เอ๊ยจะโตกว่า กลัวผิดคิว แต่พี่เขามีตั้งสามหนุ่มแล้วอ่ะค่ะ สงสัยต้องเข้าไปเรียนถาม จะยอมบอกอ๊ะป่าวก็ไม่รู้ ถ้าให้ทายละยุ่งเลย.....ha..!