ประวัติของ เพลงพระราชนิพนธ์ “มหาจุฬาลงกรณ์”
ต่อมาเมื่อนายเทวาประสิทธิ์ไปสอนดนตรีไทยให้แก่ชมรมดนตรีของสโมสรนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จึงได้นำเพลงนี้มาปรับปรุงให้เป็นเพลงโหมโรง สำหรับใช้โหมโรงในการบรรเลงดนตรีไทยของชมรม
เนื้อเพลงมีดังนี้ครับ
น้ำใจน้องพี่สีชมพู ฟังได้ที่นี่ครับ http://www.supremeartist.org/thai/music/song_list.html มีการร้องสลับท่อน ชาย- หญิง และชาวจุฬา จะยืนตรงทุกครั้งที่ได้ยืนเพลงนี้ ประวัติส่วนตัวเกี่ยวกับเพลงนี้ จำได้ว่าได้ยินเพลงนี้ครั้งแรกเพราะคุณแม่ฮับเพลงนี้เสมอ แต่คุณแม่จบจาก มอชอ ครับ ไม่ได้จบจุฬาแต่อย่างใด แต่ที่ร้องได้เพราะกิ๊กเก่าของท่านเรียนจุฬา แล้วส่งเทปเพลงมหาวิทยาลัยมาให้ท่านฟัง เลยร้องได้ไปโดยปริยาย บางท่านอ่านได้อ่านเกี่ยวกับเพลงนี้จากบันทึกของอาจารย์ BeeMan แล้วนะครับ หวังว่าคงยังไม่เบื่อ และต้องสวัสดีรุ่นพี่ทุกคน ทั้งอาจารย์ BeeMan และท่านอื่นๆด้วยนะครับ คราวหน้าจะนำเพลงอื่นมาเล่าให้ฟังกันอีก แต่ท่านใดมีความรู้น่าสนใจช่วยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกันนะครับ เกล็คความรู้แนบท้าย ถ้าความจำของผมไม่ผิดเพี้ยน จำได้ว่า คำว่า "นิสิต" เป็นคำที่พระราชทานเพื่อใช้เรียกนักศึกษาที่เรียนและพักอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัย ใน 3 มหาวิทยาลัยดังต่อไปนี้ 1.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2.มหาวิทยาลัยเกษตรศาตร์ 3.มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ และนิสิตหญิงให้ใช้คำเรียกว่า นิสิตตา แต่ปัจจุบันไม่พบว่ามีการใช้กันแล้ว พบแต่ในเพลงประจำหอพักของจุฬา ในเพลง "หอพักรักของข้า" (ช) เรานิสิต (ญ) นิสิตตา (พร้อม) ชีวิตชีวาร่าเริงเร้า เรารักหอ หอรักเรา แดนไหนเล่าสุขเท่าจุฬา" เขียนแล้วอยากกลับไปเป็นวัยรุ่นอีกครั้งจัง คิดถึงพี่น้องชาวหอซีมะโด่งทุกคนครับ |
ทุกคนไม่รู้ลืมบูชา จุฬาลงกรณ์ พระคุณแนบไว้นิรันดร หลั่งพรคุ้มครอง สัญญาประคอง ผยองพระเกียรติเกริกไกร นิสิตประสงค์เป็นธงชัย เชิดชัยชโย |
ไม่มีความเห็น