วัตถุการเรียน (Learning Object) หรือ LO ที่มีหน่วยงานต่าง ๆอาทิ สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท)ร่วมกับออสเตรเลีย ภายใต้โครงการความร่วมมือไทย-ออสเตรเลียเพื่อการพัฒนาสื่อดิจิตอลประกอบหลักสูตรระดับโรงเรียน (Schools Digital Curriculum Resources Innitiative-Thailand:SDCRIT) สวทช(NOLP)ร่วมกับ สถาบันทางการศึกษาของแคนาดา คือ Vancouver School Board(VSB) และ Cooperative Learning Object Exchange (CLOE)ตลอดจนมหาวิทยาลัยต่าง ๆรวมทั้งมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่เป็นเครือข่ายกับ NOLPได้พัฒนาเป็นสื่อการเรียนที่มีเนื้อหาขนาดเล็กและมีสาระจบในตัวเองสอดคล้องกับมาตรฐาน SCORM (Sharable Content Object Reference Model)ที่เรียกว่า SCOถูกพัฒนาขึ้นมากมายโดยเฉพาะเนื้อหาเกิ่ยวกับคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์
แน่นอนสื่อ LO เหล่านั้นเปรียบเหมือนสำรับอาหารของความรู้(package)ที่ผู้พัฒนาไม่ได้จัดเป็นอาหารสำเร็จรูป(ready to eat) แต่เป็นอาหารกึ่งสำเร็จรูป (ready to cook) ที่ครูต้องเลือกและปรุงแล้วลองชิมด้วยตนเองว่าเหมาะกับกระเพาะหรือไม่ทำให้ท้องเสียหรือไม่ นั่นคือคุณภาพการเรียนของเด็กดีหรือไม่อย่างไร
ปรับวิธีเรียนเปลิ่ยนวิธีสอนไงหละครับ