ความรู้กับความจำ(2)

ไม่มีความจำได้หมายรู้ใด มีค่าเท่ากับความภูมิใจ

เมื่อเรา มีเจตนานำความรู้ไปใช้เพื่อการใดก็ตาม มักต้องการให้เกิดความสำเร็จ ในท้ายที่สุด  แต่ในความจริงอาจอยู่นอกเหนือการควบคุม เพราะความรู้ต่างๆ ไม่มีที่สิ้นสุด เพียงแค่พอใช้หรือใช้ได้เท่านั้น

ดังนั้น ถ้าใช้แล้ว ทำให้เกิดผล คือความภูมิใจ นั่นก็น่าจะมีค่ามากกว่าความจำได้หมายรู้ที่เกิดขึ้น  และก็ตอบคำถามในใจเราได้ว่า พอใจหรือไม่ในระดับหนึ่ง  เพราะผลที่ต้องการในวงกว้าง อาจไม่เกิดขึ้นได้ในเวลาสั้นๆหรือแม้ในช่วงชีวิตหนึ่งๆของเรา

[นก]

รออ่านเรื่องนี้ต่ออยู่นะคะ