ผมได้พบพี่ วัชระ ในตอนนั้นเป็นช่วงที่เหยี่ยวอพยพผมได้ไปดูนกที่ นาชะอัง จ.ชุมพร ผมได้พบเหยี่ยวเช่น เหยี่ยวกิ้งก่าสีดำ, เหยี่ยวแดง, เหยี่ยวนกเขาพันธุ์ญี่ปุ่น, เหยี่ยวนกเขาพันธุ์จีน, เหยี่ยวออสเปร, นกออก(เป็นเหยี่ยวกินปลาชนิดหนึ่ง), เหยี่ยวผึ้ง, เหยี่ยวดำ, เหยี่ยวทุ่ง, นกอีเสือสีน้ำตาล (เป็นนกอพยพที่มากับเหยี่ยว), อีเสือหัวดำ และอินทรี
ผมได้ผมนกประจำถิ่น เช่น นกระเต็นลาย, นกเอี้ยงหงอน, นกยาง, นกกระเต็นอกขาว, นกกินปลีและนกกระปูดใหญ่ นกที่ผมได้เห็นนั้นมันทำให้ผมเกิดอาการชอบดูนกขึ้นมาผมได้มีกล้องดูนกเป็นของตัวเอง ผมจึงมีความชอบในการดูนกตั้งแต่นั้นมา อีกอย่างหนึ่งคือการที่ผมได้ไปผมกับพี่ วัชระด้วยพี่เขาเป็นแฟนพันแท้ดูนกนกจึงตื่นเต้นมากผมเลยสนใจที่จะดูนก
พี่ครับฝีมือการดูนกของผมนั้นไม่เท่าไหรหลอกครับผมก็เริ่มที่จะดูนกแต่ยังแยกประเภทไม่ค่อยเก่งแต่ยังพอรู้ชื้อนกนะครับและช่วงหลังหลังนี้ผมไม่ค่อยได้ดูเพราะไม่มีเวลาว่างครับจะดูแบบจริงจังจะดูก็ต่อเมื่อนกอพยพนะครับเพราะมีคนที่เขารู้เรื่องนกมาดูมาสอนครับผมก็เลยไปรับประสบการณ์จากตรงนี้ครับ
...............123gngfthjfj