< เมนูหลัก >
ตอน 5 (1)
ปรับเปลี่ยนเชิงโครงสร้างมหาวิทยาลัย ภารกิจหลักสร้างสรรค์ปัญญา
ความสำเร็จในการพัฒนาเศรษฐกิจ ของประเทศโดยอาศัยองค์ความรู้จากภายนอกเป็นฐานหลัก ขาดการพัฒนาองค์ความรู้ขึ้นเองภายในประเทศอย่างสมดุล ทำให้ไม่มีการพัฒนาระบบการสร้างองค์ความรู้ไปพร้อม ๆ กับการพัฒนาระบบการผลิตของประเทศ มีผลทำให้ระบบการสร้างองค์ความรู้ล้าหลังกลายเป็นตัวถ่วงความเจริญของประเทศ
ระบบการสร้างองค์ความรู้ในประเทศไทย กำลังประสบภาวะวิกฤติต้องการการแก้ไขโดยรีบด่วน โดยต้องแก้ไขลงไปถึง “ระดับโครงสร้าง”
ดังนั้น ประเทศไทยควรมีหน่วยงานสร้างองค์ความรู้หรือหน่วยงานวิจัยที่อยู่นอกมหาวิทยาลัยเพิ่มขึ้นเพื่อให้เป็นหน่วยงานที่สามารถมุ่งเป้าทำงานวิจัยด้านใดด้านหนึ่งได้อย่างจริงจังโดยจะต้องมีระบบการบริหารงานที่เหมาะสมต่อการทำงานวิจัย มหาวิทยาลัยเองก็จะต้องปรับเปลี่ยน การบริหารงานลงไปถึงระดับโครงสร้าง
ออกนอกระบบราชการ
หน่วยงานวิจัยของรัฐไม่ว่าจะเน้นการทำงานวิจัยในลักษณะใด ต้องไม่ใช้กฎระเบียบราชการ จึงจะสามารถสร้างผลงานวิจัยที่มีคุณภาพสูง ทำงานได้รวดเร็วแข่งขันกับการสร้างองค์ความรู้ระดับนานาชาติได้ การออกนอกระบบราชการไม่ได้หมายความว่าเป็นอิสระ จะทำอะไรก็ได้ไม่ทำก็ได้
หน่วยงานไม่ว่าจะเป็นของรัฐหรือเอกชน
ต้องมีระบบกำกับนโยบาย
และระบบการตรวจสอบติดตามและประเมินผลในรูปแบบที่เหมาะสมต่อลักษณะของภารกิจของหน่วยงานนั้น
ๆ
บทความพิเศษ ตอน 5 (1) นี้ได้ จากหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ปีที่ 9 ฉบับที่ 2809 (107) 30 พ.ค. 39 พิเศษ 6 (บทความไอที)
เขียนโดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช
วิบูลย์ วัฒนาธร
ไม่มีความเห็น