โลกที่ไม่มืดมิตร
โลกที่ไม่มืดมิตร
เรื่องโดย ภาสกร บาลไธสง
“…ตราบที่ ลมหายใจ ยังมีค่า
สองแขนขา ยังมีแรง แกร่งกล้าหาญ
อุปสรรค ใช่กำแพง ผู้พิการ
กำลังใจ คือสายธาร สู่เส้นชัย”
เรามักเคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า “ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ” อยู่บ่อยครั้ง นั่นอาจเป็นเพราะ “ดวงตา” นอกจากจะทำหน้าที่ในการมองเห็น รับรู้สิ่งต่าง ๆ แล้ว กลับสะท้อนความรู้สึกที่รับสารเข้ามาสื่อออกไปให้คนอื่นได้สัมผัสเช่นกัน เราเรียกว่า “Eye Contact” สิ่งที่ซุกซ่อนในแววตามักถูกเปิดเผยให้ทราบว่า คุณสุขหรือเศร้า โกหกหรือจริงใจ หวาดกลัวหรืออบอุ่น ห่วงใยหรือเสแสร้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่วิเศษจากธรรมชาติสร้างสรรค์และมอบให้ แต่ในขณะเดียวกันก็มีผู้คนนับไม่น้อยบนโลกใบนี้ อาจไม่ได้รับพรวิเศษนั้นจากธรรมชาติเหมือนคนปกติทั่วไป โลกของพวกเขาเป็นเช่นใดกัน ในมิติแห่งความสวยงามที่ถูกรังสรรค์ขึ้นในจินตนาการเพื่อการดำเนินชีวิต หรืออาจเป็นได้ว่ามากกว่าดวงตาที่มองเห็น คือสัมผัสรักอันละมุนจากบุคคลรอบข้าง และโอกาสจากสังคม ที่เป็นพลังแรงใจในการขับเคลื่อนชีวิตดุจคนธรรมดาที่สมบูรณ์
หากกล่าวถึงคำว่า “โอกาส” (Chance) เรามักจะนึกถึง จังหวะ,ช่องทาง หรือเวลาที่ประจวบเหมาะ อาจมีเข้ามาเป็นครั้งคราว หรือใครบางคนหยิบยื่นให้ หลายคนบ่มเพาะวิชาความรู้เกือบทั้งชีวิต ฝึกฝนความสามารถแรมปีให้เกิดความเชี่ยวชาญ เพื่อรอโอกาสก้าวสู่ความสำเร็จแห่งฝันตน นั่นหมายความรวมไปถึงทุกคน ไม่ว่าจะเป็นบุคคลปกติหรือทุพพลภาพย่อมมีความฝันอยากเห็นความสำเร็จในชีวิตตน โลกใบนี้ไม่ได้นิยามความสำเร็จไว้เฉพาะคนรวย คนมีอำนาจ ผู้ครบ ๓๒ ประการเท่านั้น แต่เหมารวมมนุษย์ทุกคนที่ไม่ยอมแพ้แก่โชคชะตา ผู้เพียรพยายาม ขยันอดทน ฝึกฝนตนเองอย่างสม่ำเสมอ ทำเต็มกำลังความสามารถและไม่เปรียบเทียบตนกับผู้ใด
ความมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันต่างหาก ที่เป็นพลังขับเคลื่อนโลกใบนี้ให้น่าอยู่ “ไม่มืดมิตร” โดยไม่แบ่งแยกว่าเขาเป็นใคร รวยหรือจน พิการหรือสมบูรณ์แบบ พอทุกคนเข้าใจว่าเราคือเพื่อนร่วมโลกผู้ร่วมชะตากรรม เกิด แก่ เจ็บ ตายเช่นกัน ความเท่าเทียมเสมอภาคจะเกิดขึ้นทันที นั่นแหละคือบ่อเกิดคำว่า “โอกาส” ที่เรากำลังหยิบยื่นให้แก่กันด้วยมิตรภาพ
อาจารย์สมบัติ สิมหล้า เทพแห่งแคนบนแผ่นดินที่ราบสูง หมอแคนตาบอดผู้ไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา ท่านสูญเสียดวงตาตั้งแต่แรกเกิดด้วยอุบัติเหตุ ฝึกฝนเป่าแคนจากบิดาตั้งแต่อายุ ๖ ขวบกระทั่งอายุ ๑๔ ปี จึงเข้าสู่วงหมอลำในละแวกบ้าน ด้วยความเพียรพยามยามและใจรักในสิ่งที่ชอบพัฒนาการฝีมือที่โดดเด่น ทำให้ท่านมีโอกาสเป่าแคนให้ศิลปินดังหลายคน และก้าวเข้าสู่วงการดนตรีระดับประเทศในไม่ช้า เช่น แสดงร่วมกับวงดนตรี “ฟองน้ำ” ตลอดจนแสดงโชว์แคนกับรายการโทรทัศน์หลายๆ ช่อง อีกทั้งได้รับเกียรติเป็นวิทยากรในการบรรเลงแคนให้กับหน่วยงานภาครัฐและเอกชน รวมถึงโอกาสไปแสดงต่างประเทศหลายครั้ง เป็นหมอแคนที่รับเกียรติร่วมแสดงกับวงดนตรี “ออเคสตร้า” ที่มีชื่อเสียงระดับประเทศและระดับโลกเป็นท่านแรกของเมืองไทยอีกด้วย จนได้รับสมญานามว่า “หมอแคนอัจฉริยะกลมกลืน” นี่คือเพชรเม็ดงามที่ใช้เสียงดนตรีเปิดแสงสว่างให้แก่ตนและคนทั้งโลกได้พบสุนทรียภาพ
แดน เบอร์ลิน นักกีฬาชาวอเมริกัน ผู้ก่อตั้งองค์กร Team See Possibilities เขาเคยวิ่ง,ปั่นจักรยาน และพายคายัค เป็นระยะทาง ๑๐๐ กิโลเมตรอยู่ที่กำแพงเมืองจีน และเคยวิ่งไป-กลับข้ามแกรนด์แคนยอนของสหรัฐอเมริกา เป็นระยะทาง ๗๔ กิโลเมตรโดยไม่หยุดพัก แน่นอนสิ่งที่กล่าวมาอาจไม่เหนือความสามารถของมนุษย์ แต่สิ่งที่พิเศษกว่านั้น “แดน” คือผู้พิการทางสายตาตั้งแต่อายุ ๗ ขวบที่ทำมันได้ เขาไม่เคยเห็นแม้เส้นทางที่ผ่านมาและจุดหมายที่ไปถึง แต่รู้สึกถึงความสำเร็จอันน่าทึ่งนั้น กระทั่งสิ่งที่เขาทำสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กผู้พิการทางสายตาทั่วโลก
ทีมฟุตบอลคนตาบอดของประเทศไทย คว้าเหรียญทองอาเซียนพาราเกมส์ และคว้าอันดับ ๕ จากศึก IBSA เวิลด์กรังด์ปรีซ์ ที่ประเทศบราซิล ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของคนไทยทั้งประเทศ ต่างแห่ชื่นชมยินดีและส่งกำลังใจไปสู้ศึกชิงแชมป์โลก ที่เมืองเบอร์มิ่งแฮม โดยตั้งความหวังว่าจะต้องคว้าแชมป์โลกกลับมาให้ได้ นักกีฬาชุดนี้ประกอบด้วย ประคอง บัวใหญ่ , ปัญญาวุฒิ คุพันธ์ , สุริยะ ยิ่งชูรส , วันชนะ ประดับศรี , ธนวิชญ์ ชื่นตา , สนั่น เพชรกระจ่างสุข , รณรต ภู่นา , ศตายุ วันนิตย์ , พรชัย กสิกรอุดมไพศาล และ พิชิตชัย สมบูรณ์ศักดิ์
เห็นไหมล่ะว่าทุกคนต่างสำเร็จได้ดั่งใจหมาย ไม่มีกำแพงใดมาขวางกั้นความคิดใครที่จะให้หยุดเดินไปข้างหน้า ไม่มีกรอบสี่เหลี่ยมใดเป็นอุปสรรคสำหรับผู้ที่มีไฟฝัน และไม่มีแรงเหนี่ยวรั้งใดมาฉุดดึงใจปรารถนาที่อยากพบชัยชนะให้ตกต่ำดำดิ่งลงได้ เพราะกำลังใจจากเพื่อนมนุษย์ด้วยกันคือสิ่งสำคัญ คือดวงตาอันพิเศษ วิเศษเกินกว่าพิกัดของธรรมชาติสร้างมา สิ่งนี้กระมังที่เป็นเสมือน “โอกาส” ให้เขาได้มองเห็น กล้าทำในสิ่งที่คิด และสัมผัสได้ว่า “โลกใบนี้ยังงดงามน่าอยู่ ไม่มืดมิตร” อย่างที่ใครหลาย ๆ คนแอบกลัว
ความเห็น (4)
ฝากบทความนี้ไว้ให้ทุกท่านได้อ่านสักเรื่องนะครับ
เนื้อหาดี สื่อให้เห็นความเท่าเทียมในความเป็นมนุษย์ และมอบกำลังใจให้กันและกัน ซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งความสงบสุข
เขียนออกมาเรื่อยๆนะครับ