นั่งรอกระต่ายวิ่งมาชนตอไม้ตายแล้วเอาไปขายจะดีกว่า: นิทานอย่ารอให้โอกาสมาหา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....

มีชาวนาคนหนึ่งกําลังไถนาอย่างขยันขันแข็งเป็นปกติวิสัยของเขา ในขณะที่กําลังไถนาอยู่นั้นก็มีกระต่ายโชคร้ายตัวหนึ่งวิ่งมาชนตอไม้ที่อยู่ใกล้ชาวนาอย่างจังแล้วนอนดิ้นชักตายด้วยความเจ็บปวดต่อหน้าชาวนา เขาก็เลยมีความคิดว่า 

“ต่อไปนี้เราไม่ต้องทํานาอีกแล้ว นั่งรอกระต่ายวิ่งมาชนตอไม้ตายแล้วเอาไปขายจะดีกว่า”

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาชาวนาก็เลิกทํานาแล้วมานั่งรอกระต่ายให้วิ่งมาชนตอเพื่อที่จะนํากระต่ายไปขาย  แต่ก็ไม่มีกระต่ายโชคร้ายตัวใดวิ่งมาชนตอตามที่เขาปรารถนาอีกเลย  

คนฉลาดมักสร้างโอกาสด้วยตนเองมากกว่ารอให้โอกาสมาหา คนอ่อนแอจะนั่งรอคอยโอกาส คนเข้มแข็งจะสร้างโอกาสให้ตนเอง บางครั้ง “โอกาสทอง” ไม่อาจเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง เราต้องตัดสินใจได้ในฉับพลันที่จะคว้าโอกาสนั้นไว้  ไม่เช่นนั้นก็อาจจะต้องพลาดมันไปตลอดกาล

โอกาสจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ…

1.  มุ่งมั่นอย่างจริงจังในสิ่งที่ตนเองทําหรือสิ่งที่ตนเองคิดจะทําตรงส่วนนี้คือจุดเริ่มต้นที่จะทําให้เราเริ่มเห็นโอกาสที่จะเกิดขึ้นจากการทํา และทําอย่างทุ่มเทต่อเนื่อง

2.  ลองคิดลองทําเป้าหมายเดิมด้วยวิธีการใหม่ๆ  ที่เราอาจจะยังไม่เคยลองทํา  ตรงส่วนนี้เราจะเริ่มเห็นแนวทางใหม่ๆ วิธีการใหม่ๆ ที่อาจจะได้ผลดีกว่าวิธีการเดิมที่เคยทํา หรือได้ผลเท่าเดิมแต่ใช้เวลาน้อยลงกว่าเดิม 3. เริ่มต้นใหม่ทุกครั้งทันทีที่พลาดหรือล้มเหลว อาจจะท้อบ้างแต่อย่าคิดถอย เพราะแม้เราอาจมีความมุ่งมั่นมีการทดลองทําแล้วพลาดไปบ้างถือเป็นเรื่องปกติ คนที่ล้มเหลวมากกว่าปกติแต่ไม่ยอมแพ้มักจะเป็นคนที่ประสบความสําเร็จมากกว่าคนอื่นๆ

อ้างอิงจาก: หนังสืองานวันนี้...ดีที่สุด โดย ภัทระ ฉลาดแพทย์ (2556)