ประเทศไทย

 

ประเทศไทยเก่งในเรื่องเทคโนโลยีการเกษตรกรรม มีองค์ความรู้ มีการศึกษาวิจัย มีการส่งเสริมการนำไปทดลอง สนับสนุนในการผลิต ประเมินผลอย่างจริงจัง โดยเฉพาะเกษตรกรรมอาหารสำหรับคน นักเรียน นักศึกษาที่เก่ง ๆ ให้ทุนเรียนด้านเกษตรกรรม ซึ่งให้ผลผลิตเป็นอาหารสำหรับคนจนถึงชั้นสูงสุด จบออกมาให้เงินตอบแทนในการทำงานด้านนี้ให้สูง แล้วในที่สุดประเทศไทยจะมีอาหารสำหรับขายให้คนทั้งโลก แข่งขันกับผู้ผลิตรายอื่นๆได้

ประเทศไทยจะซื้อสิ่งอื่น ๆ มาใช้อุปโภค บริโภค ได้ตามที่จำเป็น หรือตามความต้องการ ประเทศไทยจะทันสมัย รู้เท่าทัน อยู่ในโลกาภิวัฒน์ได้  ประเทศไทยจะมั่นคง เข้มแข็งอย่างยั่งยืน ตราบใดที่คนยังต้องกินอาหาร

 

ทำไมประเทศไทยจะต้องเก่ง ต้องเรียน ต้องทำงาน เพื่อที่จะผลิต คอมพิวเตอร์ รถยนต์ จรวด นิวเคลียร์ หุ่นยนต์ วงจรอิเล็กทรอนิกส์ โทรศัพท์ ทีวี วิทยุ ทำไมประเทศไทยต้องใช้ที่ดินเพื่อสร้างโรงงานผลิตสิ่งเหล่านี้ ซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับการที่ประเทศไทยจะเป็นผู้ผลิตอาหารโลกทำประเทศไทยให้ไร้มลภาวะจากโรงงาน ใช้พื้นดินสำหรับเก็บน้ำเพื่อเกษตรกรรม สำหรับเพาะปลูกพืช และเลี้ยงสัตว์

นักเรียน นักศึกษา ด้านเทคโนโลยีอื่น ๆ อาจฝึกฝน ทดลอง ทดสอบ ตามแบบอย่างที่ทำใน MIT  ก็คงไม่เป็นไร เพราะจะช่วยสร้างให้มีคุณลักษณะสำคัญอย่างหนึ่งได้ คือทำให้เรียนรู้สิ่งใหม่ได้ด้วยตัวเอง  เพื่อว่าเมื่อประเทศไทยจะซื้อเทคโนโลยีอื่นที่นอกเหนือจากการเกษตร จะได้มีผู้แนะนำ ไม่ให้ประเทศเสียรู้ เสียค่าโง่ แต่อย่าวางกรอบให้นักเรียน นักศึกษา จบออกมาเป็นเจ้าของโรงงาน เป็นลูกจ้างในโรงงาน โดยหวังว่าประเทศไทยจะเป็นอย่างอเมริกา ญี่ปุ่น ไต้หวัน สิงคโปร์ หรือ อินเดีย

ประเทศไทยเป็นอย่างประเทศไทย ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว มาแต่ดึกดำบรรพ์ แต่ต่อไปนี้ประเทศไทจะมีทุกอย่างที่อยากจะมีได้ โดยที่ในน้ำยังคงมีปลา และในนายังคงมีข้าว และคนไทยยังคงเป็นเกษตรกร ไม่ใช่ลูกจ้างในโรงงาน และไม่ใช่พวกคอขาว

ทำไมเกษตรกรไทย แค่ทำเพื่อให้พอกิน ยังทำไม่ได้ ต้องกู้ปุ๋ย กู้พันธุ์ ต้องเป็นหนี้ จนกระทั่งผืนดินทำกินยังตกเป็นของเจ้าหนี้ ต้องเปลี่ยนสภาพเป็นลูกจ้างเกษตร

หากว่า ในเบื้องแรกทำให้เกษตรกรไทยมีพอกิน พอใช้ โดยไม่ต้องเป็นหนี้ หากใครต้องการมากกว่าพอกิน พอใช้ อยากได้เพิ่มเติม ถ้าขยันทำงานเกษตรกรรมเพิ่ม ก็จะได้รายได้เพิ่มขึ้น ด้วยอาชีพเกษตรกรรมที่ตัวเองมีความเชี่ยวชาญ

ทำได้ เพราะ

อาหารเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคน คนยังเพิ่มขึ้นตลอดเวลา และคนที่ยังขาดแคลนอาหารยังมีอยู่ 

ประเทศไทยมีเทคโนโลยีการเกษตรที่มีประสิทธิภาพ ทำให้ประเทศไทยมีอาหารขายให้ใครก็ได้ สู้ตลาดได้ เพราะต้นทุนต่ำ ผลผลิตสูง มีคุณภาพ

ผลผลิตส่วนที่เหลือกินเหลือใช้ในประเทศ คือสิ่งที่จะแลกเปลี่ยนกับอะไรก็ได้ในโลกนี้

ภาพของบ้านเกษตรกรในชนบทที่เห็นจากภายอกจะทรงไทย หรือแบบไทย ๆ แต่ข้างในมีสิ่งอำนวยความสะดวก มีไฟฟ้า โทรศัพท์ วิทยุ ทีวี ฯลฯ น่าจะเป็นภาพที่สวยงาม เป็นภาพแห่งความสุขสงบ ไม่ใช่ภาพที่น่าเกลียด หรือเป็นภาพของความขัดกันอีกต่อไป