#เมื่อความเอื้ออาทรมีเมตตาเพิ่มขึ้น ... คุณจะพัฒนาวิธีการใหม่ ๆ....
บุคคลนั้นมีเมตตาเป็นทุนเดิม....สังเกตุจากวัยเยาว์ที่เปรียบเสมือนผ้าขาว....
การแบ่งปันอาหาร.ของเล่น.หยอกล้อเล่นเป็นธรรมชาติทั้งสิ้น....
จากเรียนรู้ประสบการณ์จริง....การแบ่งปันไม่พอ....เด็กเล็กกับเด็กใหญ่....
ปัจจัยปรุงแต่ง.ฐานะความเป็นอยู่.สังคม.สิ่งแวดล้อม.ดิ้นรนเอาตัวรอด....
เหล่านี้ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป....ประสบความสำเร็จ....ล้มเหลว....ล้มแล้วลุก....
#วิถีทางก้าวของชีวิตแตกต่างไปจากธรรมดา....ธรรมชาติ....มากยิ่งขึ้น....
เข้าสู่สนามแข่งขัน....ความสามารถ....ความซื่อตรง....ความคดโกง....
ความสับสนกลยุทธจึงเกิดขึ้น....มีผู้ได้เปรียบ-เสียเปรียบห่อหุ้มจิตใจ....
แรงบันดาล.ความต้องการ.การเอาชนะอุปสรรค์.....ปัจจัยอื่นๆ....
#มันเป็นเช่นนี้มาแต่ยุคก่อนจนกระทั้งถึงยุคสมัยปัจจุบัน....
และมันเป็นชีวิตจริงของฉันและคุณ....เป็นวาสนาที่ได้มาเจอกัน....
แม้จะเป็นเสี้ยวหนึ่งของชีวิตก็ตาม....ฉันยังยินดีเสมอ....
#สังเกตุสิ่งที่คุณได้เดินจากมาและกำลังเดินไป....
สิ่งที่คุณทำหรือหยุดทำความคิดความอยากหรือความต้องการ....ใดๆที่ผ่านมา....
ไม่ว่าจะพยายามเชื่อมต่อกับคนที่ไม่เข้าใจคุณพยายามปรับตัวให้เข้ากัน....
คุณหรือใครกำลังให้บริการของคุณอยู่หรือกำลังกล่าวหาคุณอยู่ตลอดเวลาก็ตาม.
#คุณได้ผ่านความยุ่งยาก.ผ่านหัวใจที่ยุ่งเหยิง.หรือราบเรียบ....และตามปรารถนาของคุณ.
มันแฝงด้วยความเมตตา.เอื้ออาทร.ซืมซับความดีงามใจเย็นสงบลง....
เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเดินมาถูกทางแล้ว....จงก้าวด้วยความปลอดภัยระมัดระวัง....
#ฉันกำลังช่วยทบทวนความจำและชี้หนทางสว่างให้คุณ....
จงตระหนักใคร่ครวญความจริงเมตตาเอื้ออาทรนั้นเถิด....ที่รักของฉัน.
ยุกยิก จักรวาล (09-11-63) 28-03-65
ไม่มีความเห็น