การเรียนการสอนการบริหารในศตวรรษที่๒๑

ศตวรรษที่ ๒๑ หมายความรวมตั้งแต่ ค.ศ.๒๐๐๑ถึง ๒๑๐๐ ช่วงดังกว่าถือว่าเป็นยุคเปลี่ยนถ่ายจากเก่าสู่ใหม่ จากอดีตสู่ปัจจุบัน นักวิชาการหลากหลายสาขา ต่างออกมาให้การยืนยันว่าในยุคใหม่นี้จะต้องมี จะต้องเป็น ความหลากหลายของศาสตร์สาขาต่างๆ ภายใต้ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีและการพัฒนาที่ไม่หยุดยั้ง จึงก่อให้เกิดมีนวัตรกรรมใหม่ๆ มากมาย 

แม้กระทั่งเรื่องของการศึกษา ทั่วโลกต่างออกมากล่าวขานละขับเคลื่อนว่าจะต้องเป็นไปในทิศทางใด โดยมีการคาดหวัง และการตั้งเป้าหมาย กับกระบวนการศึกษา ตั้งแต่เป้าหมายของผู้เรียน ครู ผู้บริหาร เช่น สำหรับผู้เรียนการเรียนยุคใหม่จะต้องประกอบด้วย ๓ R คือ Reading อ่านออก Writing เขียนได้  Arithmetic คิดคำนวณเป็น สรุปคืออ่าน เขียน คิดนั่นเอง นอกจากนี้ยังมีคุณลักษณะที่พึงมีในโลกยุคใหม่คือ ๑)มีทักษะที่หลากหลาย ๒)มีมุมมองที่แตกต่าง ๓)มีทักษะทั้งภาษาและไอที ที่จำเป็นต้องใช้ในการทำงาน การเรียนรู้ และการปฏิบัติตนในสังคม    

สำหรับความเป็นครูและอาจารย์ผู้มีหน้าที่ทำการสอน จะต้องสอนในลักษณะที่ส่งเสริมทักษะการสื่อสาร ความรับผิดชอบ คุณธรรมจริยธรรม จิตอาสา ความซื่อสัตย์ ยุติธรรมและจิตสำนึกที่ดี สิ่งเหล่านี้เป็นการคาดหวังหรือเป้าหมายในการพัฒนาคนในศตวรรษที่๒๑ ซึ่งครูเองจะต้องพัฒนาสมรรถนะทางการสอนของตนเองอยู่ตลอดเวลา เรียกว่ามีมาตรฐานแห่งความเป็นครู คือ ๑)การเป็นพี่เลี้ยงMentoring ๒)เป็นผู้สอนงานCoaching ๓)เป็นผู้ให้คำปรึกษาCounselor    

สำหรับความเป็นผู้บริหาร ในยุคนี้ คงหนีไม่พ้นในการที่จะดูแล ให้ผู้เรียนมีความต้องการที่จะใฝ่เรียนรู้อยู่ตลอดเวลาได้เข้าถึงองค์ความรู้ใหม่ๆ มีความสามารถในการคิดริเริ่มอย่างมีวิจารณญาณ และมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ พัฒนานวัตกรรมใหม่ๆ พร้อมที่จะนำมาใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองและสังคม 

นอกจากนี้ยังมีคำที่ถูกนำมาใช้เพื่อเป็นแรงกระตุ้นต่อการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจคือคำว่า ระบบ ๔.๐ ซึ่งเป็นวาทกรรมที่นำมาใช้เพื่อการพัฒนาอย่างมีระดับ คือแลอดีต มองปัจจุบัน ฝันของอนาคต จึงออกมาเป็นโมเดลการพัฒนาแต่ละยุค คือ ๑.๐เป็นยุคเกษตรกรรม  ๒.๐เป็นยุดอุสาหกรรมเบา ๓.๐เป็นยุคอุตสาหกรรมหนัก และ ๔.๐อยู่ในยุคเทคโนโลยีเครือข่ายและนวัตกรรม ภายใต้เงื่อนไขกรอบแห่งเวลาที่ยกมาตั้งเป็นโจทย์นี้ จะเริ่มที่ใครถ้าไม่เริ่มต้นที่ตนเอง มิเช่นนั้นสังคมทุกระบบก็จะชะลอการขับเคลื่อนนั่นเอง.