ชาดกสุภาษิต ๑๑ เอกนิบาต ทุติยภาค ๓๕
ภาษิตของพ่อ
ชาดกสุภาษิต ๑๑ เอกนิบาต ทุติยภาค ๑๕
นกฺขตฺตํ ปาฏิมาเนนฺตํ อตฺโถ พาลํ อุปจฺจคา
อตฺโถ อตฺถสฺส นกฺขตฺตํ กิํ กริสฺสนฺติ ตารกา ฯ
โคลงสี่สุภาพ
คนเขลาชอบเชื่อใช้ ฤกษ์ยาม
ประโยชน์อันงดงาม หลีกไร้
เริ่มกิจปรารถนาตาม ตรองตริ ไว้เทอญ
นพเคราะห์ฤๅจักให้ โทษร้ายถึงเรา
อธิบายศัพท์
เขลา : ขาดไหวพริบ รู้ไม่ถึง รู้ไม่เท่าทัน ไม่เฉียบแหลม ไม่ฉลาด
ฤกษ์ยาม : การกำหนดวัน ยาม ฤกษ์ ดิถี ของแต่ละปีเป็นธงชัย อธิบดี อุบาทว์ โลกาวินาศ หมายถึงการกำหนดว่า วันใด ช่วงเวลาใดเป็นเวลาที่ดีและร้ายสำหรับกระทำการมงคลต่างๆ
ตรองตริ : คิดทบทวน ใคร่ครวญ ตรึกตรอง
นพเคราะห์ : ดาวนพเคราะห์ทั้ง ๙ ตามตำราโหราศาสตร์ ได้แก่ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ราหู ศุกร์ เกตุ
ถอดความ
คนโง่เขลามักเชื่อถือฤกษ์ยามเวลาที่เป็นชัยมงคล ซึ่งหาประโยชน์หรือความดีงามไม่ได้เลย การเริ่มกิจการงานควรดำเนินตามที่คิดพิจารณาตรึกตรองไว้ ดาวนพเคราะห์ตามตำราโหราศาสตร์หรือจะให้โทษร้ายแก่ตัวเราได้
ดอกพวงชมพู สีขาว
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ไม่มีความเห็น