ชาดก ๘๒ จตุกฺกนิบาต ๒๔๘

ชาดก ๘๒ จตุกฺกนิบาต ๒๔๘

ภาษิตของพ่อ

ชาดก ๘๒ จตุกฺกนิบาต ๒๔๘

นตฺถิ โลเก รโห นาม   ปาปกมฺม ปกุพฺพโต
ปสฺสนฺติ วนภูตานิ   ตํ พาโล มญฺญเต รโห ฯ

โคลงสี่สุภาพ

ความลับในโลกนี้  มีไฉน
กรรมชั่วคิดปิดไหว  รึว้า
ไม้ระหว่างพงไพร  คนย่อม เห็นนา
พาลน่ะนึกบาปถ้า  ลับแท้นักเทียว

อธิบายศัพท์

ว้า :  (ปาก) วะ

พงไพร :  ป่า

พาล : คนชั่วร้าย คนเกเร

นะ น่ะ :  เป็นคำที่ใช้เน้นให้หนักแน่นขึ้น

เทียว :  เป็นคำที่ใช้เน้นความให้มีความหมายหนักแน่นขึ้น มีความหมายอย่างเดียวกับ ทีเดียว เชียว

ถอดความ

ความลับในโลกนี้จะมีได้อย่างไร ความชั่วที่ได้กระทำไว้จึงไม่อาจปิดบังได้  ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่กลางป่าผู้คนย่อมสังเกตเห็นได้  เช่นเดียวกับคนชั่วที่คิดว่าบาปกรรมที่ตนได้กระทำนั้นเป็นความลับที่ไม่มีผู้ใดรู้เห็น

ดอกฟ้าประดิษฐ์

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต