ธมฺมนีติ ๓๕๔ ปกิณฺณกกถา
ภาษิตของพ่อ
ธมฺมนีติ ๓๕๔ ปกิณฺณกกถา
อสนฺตุฏฺโฐ ยติ นฏฺโฐ สนฺตุฏฺโฐ ปิ มหีปติ
สลชฺชา คณิกา นฏฺฐา นิลฺลชฺชา สุกุลคตาฯ
กาพย์ยานี ๑๑
นักพรตไม่สันโดษ ก็มีโทษถึงฉิบหาย
ราชาจักวอดวาย เพราะสันโดษโปรดสิ่งมี
หญิงชั่วละละอาย ก็ฉิบหายน่าบัดสี
อันสกุลนารี หมดยางอายบรรลัยเลย
อธิบายศัพท์
นักพรต : ผู้ประพฤติพรต ผู้ประพฤติตาทลัทธิศาสนา
สันโดษ : ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่, มักน้อย
ฉิบหาย : สูญหมด เสียหมด
วอดวาย : ตาย
บัดสี : น่าอับอายขายหน้า เป็นที่น่ารังเกียจ
สกุลนารี : หญิงผู้ดีมีสกุล
ยางอาย : ความกระดากอาย
บรรลัย : วอดวาย ย่อยยับ
ถอดความ
นักบวชที่ไม่รู้จักความพึงพอใจในสิ่งที่ตนเป็นอยู่ก่อให้เกิดโทษเสียหายร้ายแรง พระเจ้าแผ่นดินเสื่อมเสียเพราะพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ (ไม่พัฒนาบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น) หญิงชั่ว (นางคณิกา) ไม่มีความละอายก็น่าอับอายเป็นที่น่ารังเกียจ หญิงสาวจากตระกูลผู้ดีมีสกุลหากไม่มีความกระดากอายเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด
กุหลาบสีส้ม
ขอบคุณภาพดอกกุกลาบสวยๆจากสวนของคุณอภิวันท์ สรรพศิริ และภาพจากอินเทอร์เน็ต
ไม่มีความเห็น