พ.ศ.๒๕๖๕ กับคำถามที่ว่า "ชีวิต คือ อะไร ?"

ในช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ของทุกปี 

ผมมีกิจกรรมหนึ่งที่ดีมาก ที่ผมปฏิบัติมาหลายปีแล้ว คือ

การพิจารณาด้วยใจอย่างใคร่ครวญกับคำถามที่ว่า “ชีวิต คือ อะไร ?”

 

 

ปีนี้ในวัย 50+

ผมพบว่า .. จากคำถามเดิม ๆ แต่คำตอบจะแตกต่างกันทุก ๆ ปี หนอ

ยกตัวอย่างปีนี้ ตลอดสัปดาห์ผมจะพยายามระลึกพิจารณาด้วยใจอย่างใคร่ครวญกับคำถามนี้ 

จนเมื่อวานนี้ ได้เข้าไปในร้านกาแฟแห่งหนึ่งในอำเภอน้ำหนาว

ตอนเดินเข้าไปได้ยินเสียงเพลงบรรเลงด้วยขลุ่ยและกีต้าร์ 

ตอนแรกนึกว่า เป็นการเปิดเพลง แต่พอเข้าไปใกล้ ๆ ถึงได้ทราบว่า เป็นการเล่นสด ๆ 

 

 

เจ้าของร้านเป็นคนหนุ่มอายุน่าจะยังไม่ถึง 30 ปี 

ส่วนคนที่ร้องเพลงและเล่นดนตรีเป็นคุณพ่อและครูเพลงอีกท่านหนึ่งกำลังร่วมแต่งเพลงกันอยู่

 

สักพักคุณพ่อก็เดินออกมาแนะนำภาพวาดต่าง ๆ ในแกลอรี่ว่า เป็นฝีมือการวาดของท่านทั้งหมด

มีภาพน้ำหนาวอยู่หลายภาพ สวยมาก  ๆ และมีภาพหนึ่งเป็นภาพพระธุดงค์

และท่านได้อธิบายว่า ลูกชายท่านที่ชงกาแฟนั้น เคยบวชมา 7 ปี

 

 

คำถามที่ว่า “ชีวิต คือ อะไร” เด่นชัดขึ้นมาอีกครั้ง 

ผมเริ่มด้วยการถามว่า .. ทำไมถึงสึก ?

 

คำตอบ คือ เห็นพ่อกับแม่ในวัยเกษียณออกมาอยู่ป่าน้ำหนาว

จึงสึกออกมาดูแลท่านทั้งสอง ..

 

 

ย้อนกลับไปสัปดาห์ก่อนที่น้ำหนาวนี้เช่นกัน

ผมมีโอกาสได้ฝึกลูกเผชิญความยากลำบาก ด้วยการนอนเต้นท์

และในบ่ายวันต่อมาได้เสวนากับนักปั่นจักรยานมืออาชีพ

ที่ท่านนอนเต้นท์มาเป็นเวลาแรมเดือนแล้ว 

ยิ่งทำให้ผมอึ้ง และถามท่านว่า .. ชีวิต คือ อะไร ?

 

 

ย้อนกลับมาที่ประเด็น

บวช 7 ปี  สึกออกมาดูแลพ่อแม่ 

 

ในช่วงเวลาไม่กี่วันมานี้ 

ก็มีประเด็นข่าวการลาสิกขาของพระมหาสมปอง ซึ่งท่านบวชมาถึง 30 พรรษา

 

 

 

จะสึกด้วยเหตุผลใดก็ตาม + หรือ -

บนเส้นทางธรรมนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ หนอ  .. ชีวิต คือ อะไร ?

 

 

ตลอดทริปสวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๕ เราเปลี่ยนที่พักทุกวัน 

ผมได้ข้อสรุปว่า ชีวิต เป็นอนัตตา เปรียบเป็นดั่ง โรงแรม หนอ

 

 

 

 

 

 

[ชายlnw]

ทุกคนที่มีความคิดต้องสร้างคำตอบเอง…ชีวิตคือปัจจุบัน

[ภูฟ้า]

อยู่กับปัจจุบันขณะ สาธุ