#มั่นใจได้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นจะอยู่ในแนวเดียวกันหรือไม่....?

#มั่นใจได้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นจะอยู่ในแนวเดียวกันหรือไม่....?

เพื่อแสดงสิ่งที่ดีที่สุดและสูงสุดของคุณต่อผู้คน....

ชีวิตหากเลือกเกิดเองได้คงไม่น่าจะเป็นเช่นนี้....

มีวิธีใดหรือในการที่คุณจะก้าวไปสู่วิถีชีวิตที่พึงพอใจ....

ล้มแล้วลุกมาแต่เยาว์วัยในอ้อมกอดพ่อแม่....แข็งแกร่ง.ก้าวออกอก....

มั่นใจในวัยเจริญพันธุ์ที่พจญโลกกว้าง....ผ้าขาวที่ยังไม่แปดเปื้อน....

#จากวันเป็นเดือนเลื่อนไปเป็นปีวิถีมั่นใจคงอยู่ตราบที่ยังเปื้อนไม่มาก....

ความมั่นใจพาระหกระเหินเดินไปข้างหน้าอย่างไม่ต้องพะวงหลัง....

ประสบความสำเร็จงดงามตามท้องเรื่อง....หัวใจสูงส่งด้วยความสำเร็จ.

#ก้าวแห่งความสำเร็จมันไม่ได้โรยด้วยกลีบบุปผาตลอดทาง.ใช่ไหม?

ทุกข์สุข.สงสัย.หวาดระแวง.กร้าวร้าว.ระทมใจกี่ครั้ง....จำได้ใจจริง....

วิถีผ่านนานวันเคลื่อนคล้อย....ถดถอยด้วยแปดเปื้อน....วัยเวลา...

#จะเหลือใจสะอาดขาวของวัยเด็กกี่เปอร์เซ็นต์กันเล่า....

ด้วยความต้องการที่ไม่หยุดยั้ง....ใช้ประสบการณ์สำเร็จนั้น....

ในความเวิ้งว้างแห่งทางชีวิต....พบหลุม.ราบเรียบ.ขรุขระ....โคลนตม.

ความน่ากลัว.ความปลอดภัย....ความกล้าอยู่ที่ใจคุณตัดสิน....

จากอดีตสู่ปัจจุบันและอนาคตจะเป็นเช่นไร?

#สิ่งสำคัญคือความจริง....จะไม่มีความเป็นจริงในละคร....ฉันใด....

มุมมองที่ถูกต้องเท่านั้นที่จะช่วยคุณประสบสุข....และสำเร็จในชีวิต.

ฉันให้ข้อคิดเพื่อช่วยคุณด้วยแสงพลังแห่งความจริง....ที่รักของฉัน.

ยุกยิก จักรวาล 24-12-64