อย่าให้วัตถุ…มีคุณค่าเหนือกว่าจิตใจ ควรให้ความสำเร็จทางจิตใจมีค่ามากกว่าทางด้านวัตถุ…เพราะความสำเร็จทางวัตถุเป็นของร้อน เจือปนด้วยความทุกข์และความกังวล…แต่ความสำเร็จทางด้านจิตใจ เป็นความสงบ เยือกเย็น สงบ นิ่ง…จริงอยู่ที่ว่า เราต้องมีวัตถุเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงร่างกาย แต่เราก็ไม่ควรลืมแสวงหาและสะสมเครื่องหล่อเลี้ยง หล่อหลอมจิตใจของเราด้วย นั่นก็คือ คุณธรรม ความดีงามต่าง ๆ หากมนุษย์ได้เรียนหนังสือกันมาเพียงเพื่อประกอบอาชีพ และทำมาหากินเท่านั้น…มนุษย์จะเป็นผู้ประเสริฐกว่าสัตว์โลกประเภทอื่นนั้นได้อย่างไร…เพราะสัตว์อื่น ๆ ไม่ต้องเรียนหนังสือ มันก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้…
ดังนั้น การศึกษา จึงควรจะมีจุดมุ่งหมายสูงกว่า มิใช่เพื่อนำมาทำมาหากินเพียงอย่างเดียว แต่ควรหมายรวมถึงเพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ให้มีจิตใจที่สูงขึ้น เป็นอารยชน คือ เป็นที่คนที่พยายาม ลด ละ เลิก กิเลส อันเป็นสิ่งที่ดึงให้จิตใจนั้นตกต่ำลงไป…การศึกษา มิใช่เพื่อความรู้ทางโลกเพียงอย่างเดียว แต่ควรมุ่งถึงการยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นอีกด้วย…เป็นสองทางที่มนุษย์ควรพัฒนาควรคู่กับการเป็นคนดี และคนเก่งที่จะเรียนรู้ทั้งทางโลกและทางธรรม คือ ความเป็นจริงของโลก ควบคู่กันไปตลอดการดำรงชีพของการเป็นมนุษย์
****************************
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาฟังบทความในบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๔
ที่มา : https://www.youtube.com/watch?v=asukN00KX08
ไม่มีความเห็น