การคบคน จงรู้จักคบคน ถามตัวเองสิว่า เรามีเพื่อนแท้กี่คน

เป็นสุภาษิตที่บอกได้ดี ว่าเราต้องรู้จักเลือกคบคน “คบคนพาล พาลพาไปหาผิ ด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล” หากไม่รู้จักเลือกคบคน อาจพาห า ย นะ มาให้ก็ได้นะ

ว่ากันว่า “หนังสือที่อ่ าน งานที่ทำ เพื่อนที่คบนั้น” บอกถึง อนาคตของเราจะเป็นยังไง ซึ่งเพื่อนที่คบนั้น จะพาเราไปในทางที่ดีก็ได้ หรือพาไปตกต่ำก็ได้เช่นกัน

ยิ่งหากไม่รู้จักเลือกคบคน โอกาสที่จะพากันไปในทางไม่เจริญก็มีเยอะ ฉะนั้นแล้ว จำนวนเพื่อนจึงไม่ใช่สิ่งสำคัญ มีเพื่อนคนเดียวแต่เป็นเพื่อนที่ดี เป็นกัลย าณมิตรที่ดี มันดีกว่ามีเพื่อนเยอะแต่ไ ร้ คุณภาพ

กัลย าณมิตร ในความหมายทางโลกนั้น ก็คือมิตรแท้ หรือเพื่อนแท้นั่นแหละ ที่คอยช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน อย่ างจริงใจโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ แต่หากเป็นทางธรรม

กัลย าณมิตร จะต้องเป็นผู้ที่ให้มรรค 8 แก่ผู่อื่นเท่านั้น จึงจะเรียกผู้นั้นว่ากัลย าณมิตรได้ แต่หากเอาเข้าจริง เราเข้าใจคำว่า “กัลย าณมิตร” ในบริบทของเพื่อนแท้กันมากกว่า

และเพื่อนแท้ในทางธรรมก็คือ สุหทมิตร มิตรที่จริงใจ หรือมิตรแท้ 4 ที่ต้องเป็นคนที่คอยอุปการะ คอยช่วยเหลือเพื่อน คอยร่วมสุขร่วมทุกข์ คอยแนะนำคอยให้คำปรึกษากัน แนะนำสิ่งดีๆ ที่มีประโยชน์ และเป็นคนที่มีน้ำใจแก่กัน

เพื่อนที่มีลักษณะครบถ้วนเช่นนี้ คงไม่ได้หากันได้ง่าย ๆ แต่อย่ าลืมว่าการคบเพื่อนนั้นสำคัญ เพราะเค้าคนนี้มีอิท ธิ พ ลต่อจิตใจ และการกระทำของเราไม่มากก็น้อย จงคัดคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตของเรา หากเพื่อนคนไหนคบแล้วไม่เวิร์ค คอยแต่จะเอาเปรียบ หันหลังให้ไม่ได้ แท งข้างหลังเสมอ ก็ไม่รู้จะมีเพื่อนเช่นนี้ไปเพื่ออะไร ตัด ๆ ออกไปจากชีวิตบ้าง เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น

ถามตัวเองดูว่าเพื่อนที่อยู่ในชีวิตเรา เป็นคนแบบไหน คนที่คอยนินท าเรา ไม่เคยมีน้ำใจหยิบยื่นให้ หรือคนที่คอยส่งเสริมสนับสนุนและเป็นกัลย าณมิตรที่ดี เลือก คัด และตัด เอาเฉพาะคนที่ดีกับเรานี่น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วล่ะ