พุทธเศรษฐศาสตร์ : วิทยาศาสตร์ตามแนววิถีพุทธ

คนเราเกิดมาเป็นมนุษย์ถือว่าเป็นผู้ที่ประเสริฐ เราเกิดมาเพื่อให้ เพื่อเสียสละ จุดมุ่งหมายปลายทางของเราคือพระนิพพาน

เราต้องมีความเห็นถูกต้อง เข้าใจถูกต้อง การประพฤติการปฏิบัติของเราถึงจะถูกต้อง

เราต้องมีความสุขในการเสียสละในปัจจุบัน...

คนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน...ปัจจุบันเราต้องมีความสุข ถึงจะเรียกว่าเป็น "ปัจจุบันธรรม"

เราเรียน เราศึกษา เราพัฒนาตามหลักวิทยาศาสตร์ เรามีความรู้ มีปัญญา เราต้องนำปัญญาเหล่านั้นมาเสียสละ

เราเสียสละเราถึงจะมีความสุข เรามีเสียสละเราถึงจะมีปัญญา ถ้าไม่อย่างนั้น เราเรียนมาก รู้มาก เราก็เอารัดเอาเปรียบคนที่มีความรู้มีการศึกษาด้อยกว่าเรา

ดังนั้น วิทยาศาสตร์ตามแนววิถีพุทธ จึงเป็นวิทยาศาสตร์แห่งปัญญา อันเป็นปัญญาที่เกิดจากการเสียสละ ความสุขจากการเสียสละนั้นแลจึงจะเป็นความสุขที่เที่ยงแท้อันจะนำเราเข้าถึงความสุขทั้งกายและจิตใจ

การเสียสละไม่ใช่สิ่งอื่นไกล อย่างเช่นเด็ก ๆ ตื่นขึ้นมาจากที่นอน เราก็ต้องเสียสละในการที่จะเก็บที่หลับที่นอน กวาดห้อง ถูห้อง ล้างห้องน้ำ เสียสละเวลานอน โดยการตื่นเร็วขึ้นสักสิบห้านาที เราก็จะสามารถพัฒนาพื้นฐานของชีวิตได้อีกมากมาย

การพัฒนา เราต้องพัฒนาที่พื้นฐานของชีวิต คือ ความขยัน อดทน เสียสละ รับผิดชอบ เริ่มต้นง่าย ๆ จากการรับผิดชอบในความดี รับผิดชอบในหน้าที่ของตนเอง

มนุษย์ที่ได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ... เราจะประเสริฐได้ก็เพราะการพัฒนาตนเอง

จิตใจเป็นนามธรรม ไม่มีตัวไม่มีตน การฝึกจิตใจเราต้องเริ่มต้นจากการฝึกที่กาย

นำกายมาทำความดี นำกายมาเสียสละ รับผิดชอบ ขยัน อดทน

ฝึกพูดดี ๆ พูดเพราะ ๆ พูดสุภาพ เมื่อกายดี วาจาดี จิตใจของเราก็ย่อมดี

การที่คนเรามีจิตใจดี ก็เปรียบเสมือนภาชนะที่ดี ใส สะอาด ที่จะคัดกรองแต่สิ่งที่ดี ๆ เข้าสู่จิตใจ

เมื่อเรามีวัตถุดิบที่ดี เรามีกระบวนการผลิตที่ดี ผลลัพธ์หรือจุดหมายปลายทางของเรานั้นก็ย่อมดี การพัฒนาชีวิตของเราจึงมีทั้งประสิทธิภาพ 
(Efficiency)  ประสิทธิผล (Effectiveness) อันนำไปสู่ผลิตภาพหรือผลิตผล (Productivity) ที่ยอดเยี่ยม

การที่เราทำทุกอย่างอย่างเต็มที่ เต็มร้อย ด้วยความเสียสละ ไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เราจะไม่มีคำว่า "ขาดทุน" เพราะเราต้ดเรื่องต้นทุนความคาดหวังของชีวิต

อุปสงค์ของชีวิตตามหลักพุทธเศรษฐศาสตร์คืออะไร...? 

อุปสงค์ของชีวิตคือความต้องการให้ทุก ๆ คน ทุก ๆ สรรพมีความสุข...

อุปทานของชีวิตตามหลักพุทธเศรษฐศาสตร์คืออะไร...?

อุปทานของชีวิตคือการให้การเสียสละอย่างไม่หวังสิ่งใดตอบแทน

ดังนั้นวิทยาศาสตร์อันเป็นศาสตร์แห่งเหตุและผล เมื่อเหตุดี ผลก็ย่อมดี เราทำเหตุทำปัจจัยให้ถึงพร้อม ผลที่ออกมาย่อมน้อมนำให้เกิดประโยชน์สุขแก่มหาชน

การกระทำ ที่ว่าดี ดีแน่แท้

การกระทำ ที่ว่าแน่ คือการให้

การกระทำ เป็นจุดเริ่ม ในจิตใจ

การกระทำ เป็นเหตุให้ พบสุขจริง

สุขที่แท้ คือการให้ การเสียสละ

เป็นตรรกกะ เศรษฐกิจ พอเพียงมั่น

พุทธศาสตร์ เศรษฐกิจแท้ สุขทั่วกัน

นำสุขสันต์ ทั้งกายใจ พ้นภัยเอย...