(บันทึก).....เงานาง... ... บน..กลางดิน....
เงา..นาง...เล่าเรื่อง..."ชีวิต"
...ย้อนไปเมื่อ..ปี...คศ 1972
ออกจะนาน โข...วันเวลาเหมือนติดปีกบิน..."หล่อน"..คนนั้น..จบ..ชีวิตเรียน ขั้นปริญญา..(ตรี)...เมื่อสมัยเริ่มมี..ทบวงมหาวิทยาลัย..สอบเข้ารวมๆกัน..แล้วมาแยก..ตามสาขาที่ตนมุ่งหมายไว้..ติด บอรด..สมัยนั้น..ดูตื่นเต้นดี ..คู่แข่งแยะมาก...จากนั้น..เข้าสู่รั้วแห่ง..ความเป็น..นักศึกษา..โก้หยอกใคร..สังคมชนชั้น..มีมานานนม..คน..ยังไม่ลืมคำว่า..ไพร่..แม้จะมิได้ประสพพบเห็น มาก่อน...แต่ก็ยีงมีประวัติศาตร์ให้ระลึกเรียนได้..มหาวิทยาลัยที่เรียนก็ตั้งอยู่ในขอบเขต ดั้งเดิมเป็นพระราชว้ง..เราๆต้องเดินผ่าน..ห้องร้างที่ปัจจุบันถูกใช้เป็น ห้องแสดงงานศิลปะมีเรื่องเล่า กันในหมู่นักศึกษาว่า ตึกนี้ผีดุ..."วังท่าพระ"..ว่ากันว่าวันดีคืนดี..จะได้ยินเสียงหวาย กระทบหลังและเสียงโซ่ตรวน..เสียงโหยหวน..แต่นั่นก็เป็นเรื่องของคนปากไม่อยู่สุข..ของเด็กนักศึกษาบางคน สมัยนั้น..ก็ว่าได้...
..หญิงสมัยนั้น ..จะเรียกว่าเป็นรุ่นบุกเบิก..กับคำว่า"สมัยใหม่"ก็ว่าได้..นะ..เรามีนักเขียน.หญิงชื่อดัง..จากรั้ว มหาวิทยาลัยศิลปะ แห่งแรก..ในนามลูกศิษย์.. ศิลป์ พีระศรี.......
เธอคนนั้น..ล่วงลับไปแล้ว..ชื่อ..สุวรรณี..สุคนธา..
เธอ..ถูก..ฆ่าตาย...ฆาตกรรมสยอง..สมัยนั้น...ช่วงนั้น..ไปอยู่เยอรมันแล้ว..ได้..ทราบข่าว..ด้วยความสลดใจ..จาก..ปาก...ผู้เรียนมารั้วเดียวกันรุ่นหลังๆ...
วันนี้...คงจะค้างไว้แค่นี้ก่อน..นะ....แล้วจะมาเล่า..ต่อ..
คำสำคัญ (Tags): #ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม
หมายเลขบันทึก: 682926เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2020 18:33 น. ()ความเห็น (2)
ความ..ตาย..บอก..อะไรเราๆไม่ว่า..จะ..ตายด้วยอะไร…มันจะมีเหตุและ..ผลอยู่…สิ่งนั้น..
เป็นเหตุและ..ปัจจัย…..มันเป็นอยู่เช่นนั้นเอง…
เกิดนั้น..คู่กับ..ตาย..โลกนี้มีสองสิ่ง..ที่มีอยู่..และ..ดับไป.แปรเปลี่ยน เป็นอยู่ดังนั้น..เป็นสัจจธรรม..ธรรมดาๆธรรมชาติ..ทำ