การเรียนว่ายน้ำของเด็กน้อย

เมื่อเด็กๆ เรียนว่ายน้ำครั้งแรกในชีวิตก่อนเราจะลงสระน้ำครั้งแรก มีครูฝึกช่วยสอนวิธีการว่ายน้ำแนะนำการหายใจอย่างไรเมื่ออยู่ในน้ำ สอนให้ตั้งสติเพื่อให้ปอดเก็บอากาศไว้ลอยตัวยกแขนอย่างไร ตีขาระดับไหน หายใจอย่างไรบนผิวน้ำและผลการฝึกหัดในวันแรกๆ เด็กอาจกลัวการจมน้ำ แต่ก็มีครูฝึกนี่เองที่คอยช่วยเสมอจนในที่สุด เด็กๆเริ่มลอยตัวเองและพัฒนาตามลำดับและทั้งหมดทั้งมวลที่ฝึกว่ายน้ำไป เพื่อวัตถุประสงค์เดียวคือ “ไม่จมน้ำตาย”

ขอถามคุณคิดว่าส่ิงที่สำคัญในการเรียนว่ายน้ำนั้นคืออะไร ?ใครคิดว่าครู อาจารย์ ผู้สอนบ้างครับ ? ก็สำคัญครับ หากไม่ได้ครู อาจารย์คอยดูแลเด็กๆเหล่านั้น คงจมน้ำตายกันเสียส่วนใหญ่

แต่คำตอบนี้ ยังถูกต้องไม่มากเท่าอีกคำตอบ นั่นคือ …เด็กๆ เหล่านั้นเอง ที่เป็นส่วนสำคัญอย่างที่สุดเด็กๆ เหล่านั้น ยังมีครู ผู้สอนคือตัวของเขาเองครับครูฝึก ทำได้เพียงบอก ครูผู้สอนภายในของเด็ก ว่าต้องทำอะไร อย่างไร เวลาใดแต่ในสถานะการณ์จริงนั้น มีบางครั้งที่ครูฝึก(ภายนอก) จะเข้ามาช่วยทัน แต่ครูฝึกในตัวเด็กนั่นแหละ ที่จะช่วยเหลือพวกเขาไม่ให้จมน้ำตายทุกครั้ง

อย่างไรนะหรือก็ในการว่ายน้ำ นั้น ใครจะตั้งสติให้เด็กกันครับ ไม่มีทางเลยที่ครูฝึกจะตั้งสติแล้วส่งต่อให้เด็กคนนั้นได้ เหมือนส่งสิ่งของหรือการหายกลั้นหายใจในน้ำ ครูฝึกทำได้เพียงบอกให้ “กลั้นไว้นะ !!!”หากครูภายในของเด็ก ไม่เชื่อ !!! ไม่เอาด้วยหรอก !! เด็กย่อมไม่ทำตาม อาจเพราะขาดสติ เด็กคนนั้นย่อมน้ำเต็มปอด หรือจมน้ำตายในที่สุด

ดังนั้นเด็กๆทั้งหลาย เมื่อเชื่อฟังครูฝึกว่ายน้ำแล้วย่อมกระตุ้นเตือนให้ครูผู้สอนภายในตัวเอง ตระหนักได้ว่า“ไม่ต้องกลัว นายทำได้แน่ ทำอย่างนี้นะ ….”เด็กคนนั้น ย่อมต้องว่ายน้ำเป็นอย่างแน่นอน

และสุดท้ายนี้ความเคารพที่ควรให้คือ อันดับแรกคือครูภายในตัวเองของเด็ก ที่ช่วยให้เด็กคนนั้นไม่มีวันจมน้ำตาย แม้ว่าครูฝึกตัวจริงผู้คอยบอกกล่าวคำสอนนั้น จะไม่อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว ….