Mind: รู้สึกตัวเมื่อพร้อมตาย

[1]

ฉันไม่อาจรู้ว่าความตายจะปรากฏเบื้องหน้าเมื่อไหร่

ฉันมิอาจรู้ได้ว่า ฉันจะได้รับโอกาสมากมายแค่ไหน

ฉันอาจรู้เพียงว่า เมื่อกายฉันแตกดับ

ทุกอย่างก็ดับลง...สนิท

และอาจมีเพียงความทรงจำที่ฉันมิอาจจำได้เลย

ติดตามไปทุกหนแห่งที่ "ดวงจิต" ฉันเดินทาง

...

[2]

โกรธมากก็จะไม่แสดงการกระทำอะไรมาก

โกรธมาก...บางคราแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง

ความสัมพันธ์ของมนุษย์ก็จะดับสิ้นลง

ยังคงค้างคา จนตราบเท่าความตายมาบรรจบ

และการจากลาอันเป็นนิจนิรันดร์ก็ปรากฏ

...

ความใน"ใจ"

[3]

ฝุ่นผง ละอองใจ

ผงฝุ่นอันละเอียดที่ฉันสัมผัสได้

มิอาจทัดทานไม่ให้ฝุ่นผงนั้นเกิดขึ้นได้

ฝุ่นผงที่เต็มและอัดแน่นไปด้วยความรัก โลภ โกรธ หลง

อันครอบครองหัวใจ ทุกสรรพสิ่งให้ปวดร้าวใจ

...

...

แม้เราจะไม่พบกัน

19-11-62