#อ่านกันสักนิด #เรื่องตลกร้ายของอาชีพ "ลิเก"
วันนี้มีคน โทรมาถามว่าลิเก คณะเราราคาเท่าไหร่ เราก็ตอบไปว่าเวลาละ16,000 เขาได้ยินแค่นั้นถึงกับทำเสียงตกใจแล้วก็สวนกลับมา "ว่าเล่นแก้บนแป๊บเดียวเองทำไมต้องราคาตั้งหมื่นหกเราก็บอกไปว่าปกติ ก็ราคานี้อยู่แล้วสำหรับ 2 - 3 นี่คืนเดียวยังไม่คิดค่าเสียเวลานะครับ งั้นคุยกับพ่อไหมครับเดี๋ยวผมเอาเบอร์พ่อให้เขารีบบอกปัดว่า
"ไม่เป็นไรไม่เป็นไรเดี๋ยวให้เขาหาเองก็ได้"
#เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้วก็นึกน้อยใจว่าทำไม ศิลปะของชาติไทยมันถึงได้ตกต่ำขนาดนี้ขนาดราคา 16,000 เขายังว่าแพงปัญหามันไม่ได้เกิดเพราะเศรษฐกิจมันเกิดเพราะลิเกด้วยกันเองนี่แหละ ลิเกรับงานโดยไม่คำนึงถึงศักดิ์ศรีของตนเองให้เจ้าภาพ กดราคา ต่อราคา รับงานราคาถูก หวังเพียงแค่จะได้งานแต่ไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมาทีหลังครั้งต่อไปที่จะรับงานก็ราคาเท่าเดิมอยู่ตลอดทุกปีไป ตอนนี้เครื่องแต่งตัวก็แพง เครื่องประดับก็แพง เครื่องสำอางก็ซื้อใส่แบบเดิมๆไม่ได้แล้วต้องมีการพัฒนา ให้มันดีขึ้นแล้วคุณยังจะรับงานราคาถูก หรือราคาเท่าเดิมอยู่เหรออย่าห่วงแค่มีงานอวดคนอื่น ห่วงลูกน้องในคณะด้วย ถ้าราคามันเป็นมาตรฐานเหมือนกันทุกคณะ ลิเกไม่มีวันตายหรอกครับยังไงเจ้าภาพก็ต้องหาลิเก ถ้าวันนี้ลิเกทุกคณะตั้งราคาเวลาละ 20,000 เท่ากันหมดเจ้าภาพมีงานยังไงเขาก็ต้องหาลิเก เพราะว่าราคาเท่ากันหมด ลองคิดดูดีๆนะครับลิเกเป็นศิลปะที่ทั้งร้อง ทั้งเล่น ทั้งรำ ทั้งแสดงบทบาทรวม ถึงปี่พาทย์เครื่องหนังแต่ราคาค่าจ้างลิเกน้อยยิ่งกว่าหางเครื่องบางคณะเสียอีก #พูดได้เลยว่าไม่มีลิเกคณะไหนในเชียงใหม่_ลำพูนจ่ายค่าตัวลิเกเวลาละ_800บาทได้ เพราะว่ารับงานราคาถูก #เสียดายศักดิ์ศรีและชื่อเสียงลิเกที่บรรพบุรุษสั่งสมมาเป็น10_20ปี
#ต้องมาพังทลายเพราะคนรุ่นหลัง_เพียงแค่ขอให้แค่มีงานเล่นอวดคนอื่นว่ามีงานเยอะ
ปล.ขออภัยถ้าไปแทงใจใคร ฝากไว้เป็นข้อคิดนะครับ
รู้สึกยินดีที่ได้กลับมาเขียนบันทึกอีกครั้งหนึ่งครับ ;)…
ขอบคุณทุกแรงบันดาลใจ ที่ทำให้กลับมาเขียนครับ