กลอนดอกสร้อย มือฅนมือมนุษย์
มือเอ๋ยมือฅน
ให้แสนฉงนไยฅนชอบคนหลาย
คนจนงงหลงกลว่าสุขสบาย
ตัวตนสลายสูญสิ้นศักดิ์ศรีฅน
มือเอ๋ยมือมนุษย์
มือพิสุทธิ์สร้างรักประจักษ์ผล
มือซึ่งผันดันหล้าประสิทธิ์ดล
"ระทม"พ้นทุกข์คลายสบายเอย
หมายเลขบันทึก: 670054เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2019 01:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 ตุลาคม 2019 01:22 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น