๗๙๙. ตัวอย่างที่ดี...มีค่ามากกว่าคำสอน
มาช่วงระยะหลังนี้...สำหรับครอบครัวของเรา พ่อเรกับแม่บุษรู้สึกยินดีและชื่นใจที่ครอบครัวของลูกแม่บุษ พ่อเร มีความรัก ความอบอุ่นในการสร้างครอบครัวของลูก ๆ เอง...โดยเฉพาะ "ความรัก" ให้กับลูก ๆ ของลูกเอง...ทำให้พ่อกับแม่มานั่งคุยกันเสมอว่า "เพราะพ่อกับแม่ทำให้ลูก ๆ ได้ดูนั่นเอง"...กับในเรื่องความรัก ความเมตตา การใช้เหตุและผล หลักธรรมในการดำรงชีวิตคู่ รวมถึงพรหมวิหาร ๔ กับการอยู่ด้วยกันของครอบครัว...การเข้าใจกันในครอบครัว...ฯลฯ ทุกสิ่งที่พ่อเรกับแม่บุษทำ นั่นคือ "ตัวอย่าง"...ที่พ่อกับแม่ทำให้กับลูก ๆ ได้ดู เผื่อว่า วันหนึ่งลูก ๆ จะได้เห็นและเก็บเอาไปเป็นตัวอย่าง
และแล้ววันนี้...พ่อเรกับแม่บุษก็ได้เห็นกันแล้วว่า "ลูกของพ่อกับแม่นั้น ได้ตัวอย่างพ่อกับแม่ไปจริง ๆ กับการดูแลลูก ๆ ของลูกเอง...สำหรับพ่อเพรียงเจ้าตัวเล็กของแม่บุษ จะคอยบอกพี่ฟ้าคราม พี่สกายเสมอ ๆ กับการใช้ชีวิตด้วยการนำทักษะชีวิตอย่างไรมาใช้ในการดำรงชีวิต...เพราะพ่อเพรียงจะใช้วิชาทักษะชีวิตที่ได้ลงมือปฏิบัติจริงมาใช้กับชีวิตครอบครัว
ส่วนอาจารย์ภัคร เจ้าลูกชายคนโต จะนำวิชาการมาใช้กับชีวิตมากกว่า เพราะเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย...ช่วงนี้เจ้าตัวโตเรียนต่อปริญญาเอกภาคนอกเวลา...ขนาดไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยใน กทม. ยังอดห่วงหนูเดวา เจ้าลูกสาวไม่ได้ ต้องคุยกันทาง Facetime นายเลี้ยงดูลูกสาวด้วยตัวของนายเอง โดยไม่ให้คนอื่นได้ดูแลมากนัก อาบน้ำเอง ป้อนนมเอง ยามตื่น-ยามนอน เรียกว่า "ทั้งเรียน - ทั้งเลี้ยงลูก"...คุยกับหนูเดวา อ่านหนังสือให้หนูเดวาฟัง ตั้งแต่อยู่ในท้อง จนบัดนี้นายก็ยังคุยให้ลูกฟังทุกคืน นี่คือ "พ่อที่มีความรักให้กับลูกมากมาย" แม่นึกไม่ถึงนะลูก
พ่อเรกับแม่บุษอดปลื้มใจไปกับลูกชายของแม่ทั้งสองไม่ได้...มิเสียแรงเป็นลูกผู้ชาย แต่ไม่เคยผลักภาระหน้าที่ไปให้กับคนเป็นแม่ฝ่ายเดียว...ช่วยกันนำพาชีวิตครอบครัว สรรสร้างความรักให้เกิดขึ้นภายในครอบครัว...เยี่ยมมากลูก เพราะสิ่งนี้ คือ ฐานล่างของชีวิตครอบครัว ภูมิคุ้มกันในอนาคตให้กับลูก ๆ ของลูกเอง...อดนึกสงสัยไม่ได้ว่า เป็นเพราะพ่อเรกับแม่บุษทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ให้กับลูก ๆ ได้เห็น ได้ดูนั่นเอง รักพวกลูก ๆ มากมายค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๒ กันยายน ๒๕๖๒
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น