ชีวิตที่พอเพียง 3524. ไปชุมพรเพื่อทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่บรรพบุรุษ เดินทางวันที่ ๑๐ และ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๒


เหล่าพี่น้องนัดกันล่วงหน้าหลายเดือน ว่าวันทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่บรรพบุรุษ ปี ๒๕๖๒ กำหนดวันที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๕๖๒   เรานัดช่วงเดือนนี้เพื่อให้ตรงกับฤดูกาลที่ทุเรียนออกผล   น้องชายเขาอยากเลี้ยงทุเรียนแก่ญาติพี่น้อง  

ปีนี้เป็นปีพิเศษสำหรับผมและลูกๆ    คือตั้ม (วิจักขณ์ พานิช) จัดเวลาไปร่วมได้ และพาลูกสาว (เยเช - ดญ. จินญาณา พานิช) ไปด้วย   เป็นครั้งแรกที่เยเชได้ไปชุมพร  และพบปะพี่น้องฝั่งพ่อ   

เราออกเดินทาง ๖ น. วันเสาร์ที่ ๑๐ สิงหาคม ด้วยรถคัมรีคันเดียวของผม    ไปกัน ๔ คน คือสาวน้อย,  แต้ว (ผศ. ทญ. มุรธา พานิช), ต้อง (นส. มุทิตา พานิช) และผม   ส่วนตั้มกับเยเชไปรถอีกคันหนึ่งตั้งแต่เย็นวันศุกร์ที่ ๙   ไปนอนที่หัวหิน  

เพราะรถชลอตัวที่ถนนพระราม ๒ ช่วงสมุทรสาครเป็นช่วงยาว เนื่องจากการสร้างและขยายถนน   เราใช้เวลากว่าสองชั่วโมงกว่าจะถึงเพชรบุรี และแวะกินก๋วยเตี๋ยวเป็นอาหารเช้าที่ร้านใบตาล (๑) ตามเคย   เป็นประจำว่า เมื่อผมผ่านเพชรบุรียามเช้า   ผมจะแวะกินอาหารเช้าที่ร้านนี้   เพราะผมติดใจก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋น   ที่รสชาติสุดอร่อย และใส่หมูเป็นชิ้นใหญ่ๆ หนาๆ   เกินคุ้มราคาชามละ ๓๐ บาท   แถมยังมีน้ำแข็งและน้ำชาให้บริการฟรี     

เช้าวันที่ ๖ กรกฎาคม ผมเดินทางไปประชุม retreat ของ ควอท. ที่ชะอำ   และแวะกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านนี้ตามเคย   เจ้าของร้านผู้ชายชวนลองกินกาแฟ   เราสั่งคาปูชิโนปั่น และพบว่าอร่อยสุดๆ   ราคาเพียง ๔๕ บาท   คราวนี้ผมจึงสั่งอีก   เจ้าของร้านบอกว่า คาปูพิเศษแค่มีฟอง เขาไม่ได้ทำแล้ว   เพรารสชาติเหมือนลาเต้    ผมจึงสั่งลาเต้ปั่น   เขาถามว่าชอบรสเข้มหรือรสหวานมัน   ผมบอกว่าชอบรสเข้ม   จึงได้ลาเต้ปั่นที่อร่อยสมใจ   ขอแนะนำร้านนี้ต่อคนที่รสนิยมแบบผม คือกินอาหารอร่อยแบบง่ายๆ ราคากันเอง    ร้านนี้มีอาหารหลายอย่าง รสชาติดีทั้งสิ้น   แต่ผมชอบก๋วยเตี๋ยวหมู่ตุ๋นมากที่สุด

ลูกสาวบอกว่ายังเช้าอยู่ อย่าเพิ่งโทรศัพท์ไปหาตั้ม เพราะเขานอนตื่นสายในวันหยุด   พอสิบโมงเศษผมจึงโทรศัพท์ไปนัดตั้ม ให้ไปกินอาหารเที่ยงด้วยกันที่ร้านรับลม ที่ประจวบ    โดยตั้มไปถึงก่อน และติดใจความงามของอ่าวประจวบ จึงไปเดินลุยน้ำเล่นกับเยเชที่ชายหาดอยู่ก่อนแล้ว   รถผมไปถึง ๑๑.๔๐ น. ร้านมีลูกค้าเกือบเต็มแล้ว   เราสั่งอาหาร ๖ อย่าง   อร่อยทุกอย่างยกเว้นปูม้านึ่ง ซึ่งไม่แน่น เนื้อน้อย   สู้เนื้อปูม้าผัดผลกระหรี่ไม่ได้   คำแนะนำในการกินอาหารร้านนี้คือ ให้ดูรายการที่ร้านแนะนำ   แต่ร้านนี้ราคาย่อมเยามาก   เราจ่ายเพียง ๑,๑๒๐ บาท โดยผมให้ทิปไป ๔๐ บาท  

เรื่องน่าเศร้าที่หน้าร้านคือ เกิดอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ชนกับรถยนต์แบบประสานงา   รถแหลกทั้งสองฝ่าย แต่ที่เจ็บสาหัสคือคนขี่จักรยานยนต์   กระดูกขาท่อนบนด้านหนึ่งหักแบบแหลก    รถฉุกเฉินของโรงพยาบาลประจวบมาถึงภายในเวลาสิบนาที   และเจ้าหน้าที่ทำปฐมพยาบาลอยู่ราวเกือบครึ่งชั่วโมง จึงพาคนเจ็บไปโรงพยาบาล   เป็นอุบัติเหตุที่ทำผิดกฎจราจรทั้งสองฝ่าย  

จากประจวบเราไปพักเข้าห้องน้ำ และซื้อเสื้อผ้าราคาถูกที่ศูนย์บริการเขาโพธิ์   ระหว่างทางฝนตกหนักมาก    และตกหนักไปจนกลางคืน    

ตั้มจองที่พักให้เราที่ชลิชา รีสอร์ท เราใช้ Google Map นำทางไปไม่ยาก   ห้องพักสองห้อง สองคืน ๓,๐๐๐ บาท   ไม่รวมอาหารเช้า   ตั้มกับเยเชจองได้ที่พักใกล้ๆ

นั่งพักและกินมังคุดที่ตั้มซื้อมาในราคา ๗ กิโลร้อย   และผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า    จน ๑๗.๓๐ น. เราก็ไปที่บ้านคุณวิจัย เพื่อไปกินทุเรียน   ได้ลองทั้งทุเรียนบ้าน ก้านยาว และหมอนทอง   เจ้าของสวนทุเรียนบอกว่า ทุเรียนที่สวนเพิ่งจะออก    ยังไม่ใช่ช่วงที่ทุเรียนออกเต็มที่   ปีนี้ทุเรียนสวนคุณวิจัย พานิช ออกผลล่าไปกว่าปกติ ๑ เดือน

เย็นนี้ (๑๐ สิงหาคม) นัดกินเลี้ยงทั้งครอบครัวใหญ่ที่โรงแรมจันทร์สมธารา    เป็นโต๊ะจีน ๘ โต๊ะ ออม ลูกสาวคุณวิจัยเป็นผู้จัดการ   ค่าใช้จ่ายในงานรวมญาติและทำบุญให้แก่บรรพบุรุษ พี่น้องผม ๖ คนลงขันคนละ ๑ หมื่น       

คนที่สนุกที่สุดคือเด็กๆ อายุตั้งแต่ไม่ถึงขวบไปจนถึง ๑๑ ขวบ   โดยมีเยเช (๑๑ ขวบ) เป็นหัวโจก   ราวๆ เกือบสามทุ่มลูกสาวก็มาสะกิดผมว่าแม่ง่วงแล้ว  

คืนวันที่ ๑๐ ฝนตกตลอดคืน    และเมื่อฝนตกน้ำหยดลงกันสาดเสียงดัง    ประกอบกับมีกลิ่นส้วมมาจากห้องน้ำ ผมจึงนอนหลับๆ ตื่นๆ  

๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๒

เราวางแผนเลี่ยงการจราจรหนาแน่นช่วงบ่ายถึงเย็นในวันสุดท้ายของวันหยุดยาว   โดยออกเดินทางตั้งแต่เช้า    ออกจากโรงแรม ๖ น.    แวะเฉพาะเข้าห้องน้ำตามปั๊มน้ำมัน แล้วซื้อของมากินบนรถ    และแต้วแวะซื้อของฝากที่อำเภอท่ายาง จ. เพชรบุรี   แล้วคิดไปซื้อผัดไทยท่ายาง อันเลื่องชื่อ ไปกินบนรถ   เมื่อไปถึง เวลาราวๆ ๑๑ น. เศษ พบว่าคิวยาวมาก    จึงล่าถอย   ไปแวะเข้าห้องน้ำ ซื้อข้าวหลาม และทอดมัน ที่ร้าน Fly Now เลยเพชรบุรีไปราวๆ สิบกิโลเมตรเศษ   สำหรับกินบนรถ

ผมใช้ Google Map ตรวจสอบเส้นทางที่รถแล่นสะดวก   เมื่อไปตามถนนพระราม ๒ ถึงทางเข้าถนนกาญจนาภิเษก   เราเลือกไปทางถนนกาญจนาภิเษก ซึ่งรถแล่นฉิว    ถึงบ้าน ๑๓.๓๐ น.   สาวน้อยอาละวาดว่าผมเม้มเสื้อผ้าที่เขาซื้อมาจาก outlet เขาโพธิ์  เอาไปให้กิ๊ก     

วิจารณ์ พานิช  

๑๓ ส..ค. ๖๒

1 ที่ร้านรับลม

2 สามสาวที่ชายหาดประจวบ

3 สองตายาย

4 บรรยากาศในงานเลี้ยงค่ำวันที่ ๑๐

5 หลานลุง หลานเขย และหลานตา

6 หมอวิโรจน์กับหมอสุภาภรณ์ นอกนั้นเป็นครอบครัวผม

7 เยเชกับวินดี้

8 ครอบครัวหมอวิชัยกับคุณวิจัย

9 น้องๆ มารุมพี่เยเช

หมายเลขบันทึก: 668571เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2019 18:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม 2020 17:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

มากราบ คารวะ ครู และ ครอบครัว ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท