วันที่เหนื่อยล้าของฉัน

อยากจะย้อนวันเวลาไปนับหนึ่ง...แด่ที่ซึ่งยังเป็นเด็กตัวเล็กนั้น...ทำอะไรถูก - ผิด แค่เตือนกัน...ไม่ผูกพันไปตลอดให้อ่อนใจ

แด่หัวใจอันไร้แสงแห่งศรัทธา

 

รอเวลาดับสิ้นไปในความฝัน

 

แด่หัวใจอันไร้ทิศลิขิตวัน

 

รอเวลาแห่งความฝันพลันจากไป...

 

เมื่อสัจจะวาจาไร้คุณค่า

 

รอเวลาแห่งเมตตาถ้ามีให้

 

เมื่อสิ้นแล้วไม่เหลือเลยเคยห่วงใย

 

รอเวลาเพื่อจากไปในสักวัน...

 

พอมีไหมให้หัวใจอันไร้ค่า

 

ที่แห้งแล้งเกินไปกว่าจะคิดฝัน

 

มีวันคืนเพียงพ้นผ่านเนิ่นนานวัน

 

ไม่มีฝันเพื่อแบ่งปันกันต่อไป...

 

จะหลับตารอเวลาให้เพียงเช้า

 

เผื่อความเศร้าบรรเทาหายมลายไหว

 

เผื่อแสงแดดจะส่องทางตรงกลางใจ

 

เผื่อศรัทธาและอาลัยจะกลับคืน...

 

จะอุทธรณ์อาวรณ์ใดในตอนนี้

 

คงไม่มีประโยชน์ใดให้อาจฝืน

 

อภัยได้เพียงลมแผ่วแล้วกลับคืน

 

พอเช้าตื่นก็เป็นทุกข์ยากสุขใจ...

 

เป็นความหวังลมแล้งแห่งชีวิต

 

เป็นความหวังอันน้อยนิดเพียงคิดไว้

 

ว่าจะรักจะผูกพันกันต่อไป

 คืนกลับสู่เป็นคู่ใจในเร็ววัน...

[Parisara Narongrakdej]

อ่านแล้วคิดถึงเพลง "อยู่อย่างเหงา ๆ " ของ บอย Peacemaker เลยล่ะค่ะ

[LiLa]

• สวัสดีค่ะ น้อง Parisara Narongrakde ดีใจจังที่แวะมาที่บล็อก
• เพลง "อยู่อย่างเหงา ๆ " ของ บอย Peacemaker เป็นเพลงหนึ่งซึ่งพี่ชอบมาก ๆ ค่ะ ...เห็นว่า คนแต่งเพลงดูเข้าใจความเป็นไปของคนสองคนที่คบกันดี ^_^