เรียนคณาจารย์สาขาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม รวมทั้งผู้อ่านทุกท่าน ดิฉัน นางสาวณัฐณิชา หลวงราม นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพสาขาการพัฒนาชุมชนหน่วยฝึกที่12องค์การบริหารส่วนตำบลวัดละมุด วันนี้จะมาขอรายงานความก้าวหน้าของการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครั้งที่4 มีดังนี้
บรรยากาศยามเช้าที่สดใส กับเวลา 05:30น. ฉันตื่นเช้าเพื่อมาเตรียมความพร้อมที่จะออกไปปฏิบัติหน้าที่ โดยฉันได้จากบ้านเป็นเวลา 06:40น. เป็นประจำทุกวัน โดยสองข้างทางจะเต็มไปด้วยการจราจรของรถเต็มไปหมดและระหว่างทางจะต้องแวะรับเพื่อนที่หอเพื่อออกเดินทางไปด้วยกัน ออกจากหอเพื่อนในเวลา 07:20น.ซึ่งมักจะเจอปัญหาอุปสรรคของจราจรบนท้องถนนเพราะเป็นช่วงที่เด็กไปโรงเรียนและคนกำลังไปทำงานกัน ซึ่งปัญหานี้มักจะเจอบ่อยๆในตอนเช้าแต่ฉันและเพื่อนก็ต้องรีบไปให้กันโดยพวกเราจะมาถึงสถานที่ฝึกงานในเวลา 07:50น. เมื่อมาถึงเราก็จะเซ็นชื่อเข้างานสวัสดียามเช้ากับพี่ๆทุกๆหน่วยและเข้าห้องประชุมห้องทำงานของพวกเราซึ่งภารกิจแรกในวันนี้จะเป็นการเคลียที่ค้างจากเมื่อวาน โดยเริ่มจากการวาดแผนที่รอบนอกที่ค้างให้เสร็จเพื่อจะได้วาดแผนที่รอบในและทำทามไลน์ต่อซึ่งเวลาก็ไม่เคยรอใคร พวกเราก็รีบลงมือทันทีในเวลา 08:10น. ต่างคนต่างมีหน้าที่เป็นของตนเองใครถนัดด้านไหนก็จะไปทำด้านไหนเพราะไม่ใช่แค่งานเราอย่างเดียวมีงานจากทางองค์การบริหารส่วนตำบลวัดละมุดอีกที่ยังรอเราอยู่ เมื่อลงทำได้ไม่นานงานใหม่ที่รอคอยก็มาถึง พี่ๆมีงานให้พวกเราทำหมวกและป้ายเดินรณรงค์วันงดเหล้าพรรษาเพิ่มเติมให้กับน้องศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ซึ่งเราก็ต้องเร่งให้ทันเวลา ฉันเองที่วาดแผนที่รอบนอกก็ต้องรีบเขียนสัญลักษณ์ให้เคลียงานตรงนั้นให้เสร็จจะได้ไปทำแผนที่รอบในต่อ ประมาน 09:00น. ฉันเคลียแผนที่รอบนอกเรียบร้อยก็ลงมือปฏิบัติทำแผนที่รอบในต่อโดยตอนเช้าท่านนายกองค์การบริหารส่วนตำบลวัดละมุดมาทักทายพวกเรายามเช้าถามความเป็นอยู่กับพวกเราในการทำงานที่นี้ซึ่งท่านนายกน่ารักและเป็นกันเองกับพวกเรามาก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่เป็นกำลังใจในการทำงานต่อไปของพวกเรา เป็นความประทับใจที่ท่านนายกที่มอบให้กับพวกเราในวันนี้นี่คือสิ่งหนึ่งที่พวกเราได้รับในยามเช้าของวันนี้
ภาพที่1 ทำแผนที่รอบใน
เมื่อฉันเริ่มวาดเสร็จเรียบร้อยก็ลงชื่อสัญลักษณ์และข้อมูลแผนที่ให้ครบถ้วนต่อไปเป็นขั้นตอนการระบายสีฉันจึงให้เพื่อนที่ถนัดเรื่องระบายสีเป็นคนทำเพราะฉันจะต้องไปช่วยเพื่อนทำด้านอื่นๆต่อ
ภาพที่2 เพื่อนกำลังระบายสีแผนที่รอบใน
วันนี้พวกเราทำงานจนลืมเวลาทานข้าวกันเพราะดูนาฬกากันอีกที่ก็คิดเวลาไปเกือบ 12:45น.ทำงานจนทานข้าวเพราะกลัวงานจะไม่เสร็จตามเวลาที่กำหนดไว้ พวกเราจึงวางจากงานและไปทานข้าวกันเองซึ่งเมนูวันนี้ขอเสนอ ข้าวผัดกระเพราปลาหมึก ซึ่งวันนี้เป็นการทานข้าวได้ไวและรวดเร็วมากเพราะจะรีบไปทำงานต่อ ประมานบ่ายโมงนิดๆก็เข้ามาทำงานที่ค้างต่อให้เสร็จ ฉันเองหลังจากลงรายละเอียดเรื่องแผนที่แล้วก็มาช่วยเพื่อนทำงานที่องค์การบริหารส่วนตำบลต้องการต่อซึ่งแต่ละคนก็ทำกันไม่ได้หยุดใครว่างตรงไหนก็ไปช่วยไม่มีใครไม่มีงานทำเลย เพราะงานเร่งด่วนที่รีบใช้ทันที
ภาพที่3 การทำงานของเพื่อนๆ
เพื่อนๆแต่ละคนมีความเคร่งเครียดมากดูจากสีหน้าและความตั้งใจเพราะพวกเราทุกคนตั้งใจทำงานนี้ให้ออกาได้ที่สุดพวกเราทำงานกันเต็มทีจนลืมคำว่าเหนื่อยเลยทีเดียว พวกเราทำงานกันจนกินเวลามาถึง 16:30น.ซึ่งเป็นเวลาเลิกงานแต่พวกเราก็ยังทำกันอยู่ ดูเวลาอีกทีก็เกือบ 17:00น. ผลงานที่ได้งานก็เกือบจะเสร็จแล้วเหลทอตกแต่งเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย
ภาพที่4 ผลงานของวันนี้
ภาพที่5 ผลงานที่ทำวันนี้หมวกให้เด็กๆศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก
ซึ่งกว่าจะอย่างนี้พวกเราก็เหนื่อยเหมือนกันแต่พวกเราก็เต็มใจทำให้อย่างสุดฝีมือเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมนี้ ก่อนกลับพวกเราก็ได้ทำความสะอาดห้องประชุมให้เรียบร้อยและสะอาดเหมือนเดิม
ภาพที่6 การทำความสะอาดห้องประชุม
กว่าจะได้กลับก็เกือบ17:00น.พวกเราออกไปพี่ๆก็กลับกันไปเกือบหมดแล้วเพราะวันนี้พวกเราทำกันจนลืมเวลากันเลยและข้างหน้าต่อไปคือการเดินทางกลับบ้านออกจากที่องค์การบริหารส่วนตำบลวัดละมุด 17:00น. ซึ่งระหว่างทางก็เจอปัญหารถติดแต่วันนี้ไม่เหมือนกับตอนเช้าเท่าไหร่ขับกันมาเรื่อยๆจนมาถึงหอเพื่อนประมาน 17:50น. พวกเราก็กล่าวบายๆๆๆๆเพื่อนและเดินทางต่อ และมาถึงบ้านในเวลา 18:30น. ซึ่งก็หมดแรงเพราะใช้พลังงานเยอะไปหน่อยแต่พวกเราก็ได้ประสบการณ์อะไรหลายๆอย่างจากพวกพี่ๆเหมือนกันค่ะ
สิ่งที่ได้รับในวันนี้นี้ก็วันที่4ของการทำงานแล้วพวกเรามีความคุ้นเคยกับที่นี้รู้จักวิธีการวางตัวในการทำงานและรู้สึกว่าที่นี้ได้มอบประสบการณ์ในการทำงานให้กับพวกเรารู้จักการทำงานระหว่างเพื่อน พี่ๆและทุกคนในหน่วยฝึกซึ่งแต่ละคนมีเอกลักษณ์เป็นของตนเองที่เราไม่รู้ว่าเป็นแบบไหนแต่สุดท้ายทุกคนก็จะมาช่วยเหลือกันเมื่อเวลามีปัญหาหรืออุปสรรคซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นมิตรภาพที่ดีที่เราควรเก็บเอาไว้วันเวลามันจะเป็นเครื่องบอกเราเองว่าสิ่งที่เราทำอยู่เป็นอย่างไรในอนาคตจะเป็นอย่างไรไม่รู้เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันจะสอนเราเองว่าเราควรทำอย่างไรปฏิบัติตัวอย่างไรซึ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ฉันได้รับจากพี่ๆทุกคนเป็นแระสบการณ์ใหม่ที่ไม่สามารถหาซื้อที่ไหนได้เราจะต้องทำเองค้นเองเพื่อให้ได้รับประสบการณ์นั้นมา ซึ่งสิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ได้รับการทำงานในวันนี้
ไม่มีความเห็น