ฉันยังคงเป็นนักเดินทาง

ชีวิตการภาวนาที่ฉันเป็นมา

มันไม่ได้แยกจากโลกหรอก 

มันก็ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปนั่นแหละ

ดูจิตดูใจตนเองไปเรื่อยๆ ไม่ให้ไหลลงไปในทางที่ต่ำ คิดบวกให้เป็นคิดลบให้หมดไป

 สิ่งที่แตกต่างตรงที่จิตใจมันไม่เหมือนคนทั่วไปเท่านั้นเอง ตรงที่มันมีความพยายามอย่างมากที่จะเรียนรู้การระงับความอยาก ความโกรธ และความหลงผิดต่างๆ ให้น้อยลง ใช้ชีวิตอย่างมีสติและมีปัญญา เสียสละได้มากขึ้น กตัญญูมากขึ้น อ่อนโยน เมตตามากขึ้น ...ไปให้ได้จนถึงไร้ขีดจำกัด

แต่สิ่งเหล่านี้จะเกิดไม่ได้เลยถ้าไม่ฝึกฝนตัวเอง ฉันจึงตั้งใจเรียนรู้และฝึกหัดดัดตนมาตลอดจากการใช้ชีวิตจริงในประจำวันนี่แหละ ให้เป็นคนให้ทานเสียสละเป็น ตั้งตัวให้มีศีลซึ่งก็คือ ใจที่จดจ่ออยู่แต่กับสิ่งดีงาม และภาวนาผ่านการฝึกสติทุกอิริยาบถของกิจกรรมชีวิต 

ผิดก็แก้ไข ถูกก็ทำต่อจนสุดทาง

ฝึกฝนไปทำไปและเรียนรู้ไป

#SelfReflection