กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ผู้คนอยู่กันมาช้านานอย่างมีความสุข
ความจริงก็ไม่สุขซักเท่าไหร่ครับ สุขๆ ทุกข์ๆ ซะมากกว่า
เหตุผลก็เพราะว่าหมู่บ้านนี้แล้งบ่อย
และเวลาแล้งก็แล้งนานซะด้วย
ปรากฎว่า ในช่วงนั้นก็เป็นช่วงแล้งพอดี
ชาวบ้านกำลังตกระกำลำบากเลยครับ
ในช่วงนั้นเอง ปรากฎว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่ง
ซึ่งอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งที่อุดมสมบูรณ์มากกว่า
เขาเดินทางมาที่หมู่บ้านแห่งนี้
เพื่อมาเยี่ยมบรรดาเพื่อนๆ และญาติๆ ของเขา
แต่พอได้มาเจอกับสภาพอันแล้งแค้นของที่นี่
ก็ให้รู้สึกสงสารผู้คนที่หมู่บ้านนี้อย่างสุดหัวใจ
เขาจึงพูดกับคนที่หมู่บ้านนี้ว่า...
"ทุกคนครับ...
ความจริงพวกคุณก็อยู่ที่หมู่บ้านนี้มานานแล้ว
ปัญหามันก็ไม่จบไม่สิ้นซะที
3 วันดี 4 วันแล้ง วนเวียนซ้ำๆ ซากๆ อยู่อย่างเงี้ย
ผมว่าเอาอย่างนี้ดีไหมครับ? ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านผมกัน
ที่นั่นอุดมสมบูรณ์มากเลยมีน้ำท่าใช้ตลอดทั้งปี ไม่มีแล้งเลยครับ
ย้ายบ้านกันเถอะ!"
ชาวบ้านที่นั่นตกใจมาก...
"ชวนย้ายบ้านเลยเหรอ? แต่พวกเราอยู่ที่นี่มานานแล้วนะ
อยู่ๆ จะให้ย้ายบ้านกันง่ายๆ อย่างนี้เหรอ
มันไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินใจได้ง่ายๆเลย"
ชาวบ้านอุทธรณ์...
"งั้นขอเวลาพวกเราปรึกษากันก่อนนะ"
ว่าแล้วชาวบ้านทั้งหมดก็ตั้งวงประชุมปรึกษาหารือกัน
ในที่สุด ก็ได้ข้อสรุปร่วมกัน...
"เอ้า...ไปก็ไป! เพราะดูๆ แล้ว อยู่ที่นี่ต่อไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น
แต่ถ้าเราย้ายไปแล้ว แล้วไม่มีอะไรดีขึ้น
ก็ถือซะว่า"เสมอตัว" อย่างน้อยก็ได้ลอง!
แต่ถ้ามันดีอย่างที่เขาว่าจริง...ปัญหาทุกอย่างก็จบ!"
ในที่สุด ชาวบ้านทั้งหมดก็เลยตัดสินใจเก็บข้าวของขึ้นรถขึ้นเกวียน
แล้วออกเดินทางไปเป็นกองคาราวาน
แต่ในระหว่างทางที่จะเดินทางไปยังหมู่บ้านแห่งใหม่นั้น
มันจะต้องผ่านหมู่บ้านเล็กๆ หมู่บ้านหนึ่ง
ซึ่งหมู่บ้านที่ว่าเนี่ย...หมาเยอะ!
และเวลาที่หมามันเห็นผู้คนเดินผ่านไปมากๆ...มันจะเห่า!
"โฮ่งๆๆ"
.............................................
นิทานเรื่องนี้ ก็จบแต่เพียงเท่านี้!
อ้าว...ทำไมจบดื้อๆแบบนี้ล่ะ!!
หลายท่านอาจจะงง ใช่ครับ...นิทานจบแล้ว!
แต่มีคำถามตามมาว่า...
หากคุณเป็นผู้คนที่อยู่ในกองคาราวานนี้
คุณจะตัดสินใจอย่างไร? เมื่อเจอสถานการณ์ถูกหมาเห่า!
ระหว่าง...ก. กลับดีกว่า หมาทัก!
หรือคุณจะเลือก...ข. เดินหน้าต่อไป หมาเห่าก็เรื่องหมามัน!
ผมเชื่อว่าคุณก็คงต้องเลือก ข.ไข่ อย่างแน่นอน
คุณเลือกได้ถูกต้องแล้วครับ!
เพราะการที่เรากำลังเดินทางไปเนี่ยเรารู้ใช่ไหมครับ
ว่าเรากำลังจะไปที่ไหน?
ใช่ครับ...เรารู้ว่าเรากำลังเดินทางไปยังหมู่บ้านแห่งใหม่
แล้วที่หมามันเห่าเราเนี่ย
มันรู้ไหมล่ะครับ...ว่าเรากำลังจะไปที่ไหน?
แน่นอนว่ามันไม่รู้ มันถึงเห่าไงครับ!
ถ้าวันนี้คุณมีเป้าหมายอะไรบางอย่าง
ที่ได้ไตร่ตรองพินิจพิจารณาอย่างถี่ถ้วนดีแล้ว
แล้วตัดสินใจลงมือทำ!
แล้วมีใครบางคนมาพูดอะไรให้เจ็บช้ำน้ำใจ
ก็ให้นึกซะว่า..."???"
เพราะหากคุณมัวแต่กังวลกับเสียงของคนอื่น
ชาตินี้คุณคงไม่ต้องทำอะไร
เพราะไม่ว่าคุณจะคิดหรือทำอะไรก็ตาม
ก็ต้องมีทั้งคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยอยู่ดี
วิธีที่ดีที่สุดที่จะจัดการกับเสียงลบๆ เหล่านี้ ก็คือ...
ให้คุณสงบปากสงบคำแล้วก้มหน้าก้มตาทำสิ่งนั้นให้สำเร็จ
และถ้าวันใดที่คุณประสบความสำเร็จ
เสียงเหล่านั้นก็จะไม่กลับมารบกวนคุณอีกเลย
นิวัฒน์ ลีวงศ์วัฒน์
9 มิถุนายน 2562
ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ จาก FB : Vin Buddy
ไม่มีความเห็น