ถ้าเกิดมาเจอปัญหาแล้วไม่ทำอะไร
ไม่ช่วยกัน รอให้ปัญหาคลี่คลายในตัวมันเองมันคงไม่มีบทธรรม “อริยสัจ4”
ถ้าเรางอมืองอเท้าไม่ใช้ศักยภาพที่มีอยู่ให้เต็มที่ เมื่อทำเต็มที่แล้วปัญหายังมี ก็คงต้องวางลงด้วยใจเบาเบา ถ้าเราไม่ทำเช่นนี้ ปลีกตัวหลบลี้จากปัญหาและผู้คน บทธรรม “พรหมวิหาร4” คงไร้ความหมาย
และถ้าคอยกลบใจให้สงบเพียงเพื่อหลบซ่อน “ศีล สมาธิ และปัญญา” ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ก็คงไม่มีปรากฏขึ้น
การปลูกต้นไม้เป็นล้านๆ ต้น ไม่เท่ากับปลูกปัญญาให้เกิดขึ้นในจิตผู้คน
การอยู่บ้านดินเพื่อรักษ์โลกไม่เท่ากับรักคนที่อยู่รอบตัวเรา ...
การพูดคุยกับต้นไม้ แต่ ignor ต่อผู้คน... ที่มีจิตวิญญาณมากกว่าสิ่งไหนน่าจะดีกว่ากัน
การมีปัญหาอยู่ตรงหน้าไม่แก้ไขแต่ไปพยายามแก้ในสิ่งที่อยู่ห่างไกลตัว-> ครุ่นคิดค่ะ
#Noteเตือนตนเอง
#KaPoomLife
05-04-62
ไม่มีความเห็น