จากการเกิดวิกฤตที่เวนาซุเอลามันก็ทำให้คำว่า "เงินทองของมายา...ข้าวปลาสิของจริง" ประโยควรรคทอง ของ หม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร ผู้บุกเบิกตำนาน "แตงโมบางเบิด" และเกษตรกรรมสมัยใหม่ จนได้รับขนานนามว่า "บิดาแห่งการเกษตรแผนใหม่"
จะเป็นจริง เนื่องจากกรณีของชาวเวนาซุเอลา ที่ทำให้เห็นถึงความสำคัญของข้าวปลาอาหาร ที่แม้แต่เงินก็ซื้อไม่ได้เพราะถึง วิกฤตเงินเฟ้อ
ทำให้ผมมานึกถึงตัวเองและประเทศว่า ประเทศเรามีความอุดมสมบูรณ์ ทางด้านพื้นดิน และ การทำการเกษตร
ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเราตกอยู่ในวิกฤตนั้น เราก็สามารถอยู่ได้ โดยที่ไม่ต้องใช้เงินทอง แค่เราต้องรู้จักปรับตัว
และใช้ประโยชน์ในที่ดินที่นา
เมื่อก่อนผมเคยบอกแม่กะพ่อว่าไม่อยากทำนาทำการเกษตร...เพราะทำแล้วมันเหนื่อยและร้อนๆ
แต่กลับยากทำงานแต่ราชการทำงานงานโรงงาน เพราะได้เงินมาใช้จ่ายซื้อของในสิ่งที่ต้องการ..เเต่พอผมได้ไปทำงานกับพ่อช่วงปิดเทอมช่วงม.ปลาย ทุกๆการปิดเทอมผมก็ได้ไปทำงานช่วยพ่อและ ได้รู้จักว่าเหนื่อยยิ่งกว่าและลำบากยิ่งกว่า มันทำให้ผมเปลี่ยนความคิดว่า
การทำเกษตร การทำสวน มันคือสิ่งที่สำคัญมากที่สุด ที่เราหรือคนรุ่นใหม่ไม่ควรที่จะมองข้าม นั้นแหละครับมันทำให้ผมเกิดรักในที่นาและที่ดินที่ครอบครัวเรามีอยู่ และยังมีกรณีของชาวเวนาวซุเอลา ที่ขาดแคลนอาหารน้ำดื่ม ยิ่งทำให้เห็นถึงการที่ต้องส่งเสริมชาวนาให้ยังทำการเกษตร
และสุดท้ายนี้ผมก็ยังหวังอยู่เสมอว่า ประเทศไทยจะไม่ตกอยู่ในวิกฤตแบบนี้ และหวังว่าอยากให้ว่าที่รัฐบาลที่จะเข้ามาพัฒนาประเทศให้มองเห็นถึงความสำคัญของการทำการเกษตรและส่งเสริมการทำเกษตรแบบยั่งยืนและพัฒนาอุส่าหกรรมการเกษตรและเทคโนโลยีทางการเกษตรแบบจริงจัง พ
บันทึกวันที่15/022562
จาก นายเอกรัฐ แก้วหาวงศ์
ไม่มีความเห็น