เที่ยวเชียงใหม่กับสุภัชชาตอนวัดที่ปรากฎในคัมภีร์ชินกาลมาลีปกรณ์ตอนวัดป่าตาลมหาวิหาร(วัดตโปทาราม)หรือวัดร่ำเปิงคะ โดย อาจารย์ สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์
วัดป่าตาลมหาวิหาร(วัดตโปทาราม)หรือวัดร่ำเปิงตั้งอยู่ที่ เลขที่ ๑ หมู่ ๕ ถนนคันคลองชลประทาน ตำบลสุเทพ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ มีความสำคัญและคุณค่าทางประวัติศาสตร์โบราณคดีมาก ปูชนียวัตถุมีพระบรมธาตุเจดีย์ ในพงศาวดารโยนกและชิกาลมาลีปกรณ์กล่าวว่า พระยอดเชียงรายโปรดให้สร้างวัดตโปทาราม ในปีพ.ศ. ๒๐๓๕ (ในชินกาลมาลีปกรณ์ว่า วัดตโปทารามคือวัดป่าตาลมหาวิหาร)
ชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวถึงวัดป่าตาลมหาวิหารไว้ว่า
“ต่อจากนั้นมาปีเถาะ จุลศักราช ๗๔๕ (พ.ศ. ๒๐๒๗) วันพุธขึ้น ๓ ค่ำ เดือน๗ จันทร์เสวยสตภิสฤกษ์ พระเจ้าสิริธรรมจักรพรรดิลกราชาธิราช ทรงมอบภาระให้สีหโคตรเสนาบดีและอาณากิจจาธิบดี มหาอำมาตย์หล่อพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ ทองหนักประมาณสามสิบแสน ให้มีลักษณะเหมือนพระพุทธรูปแบบลวปุระ หล่อที่วัดป่าตาลมหาวิหาร” และได้อธิบายในเชิงอรรถว่าวัดป่าตาลมหาวิหารคือวัดตโปทาราม
นอกจากนี้พระรัตนปัญญาได้กล่าวถึงชื่อวัดตโปทาราม ไว้ว่า“พระเจ้ายอดเชียงรายนั้น พร้อมด้วยพลนิกายเสนาอำมาตย์เอาหีบทองคำไปอัญเชิญพระบรมศพพระเจ้าพิลก พระราชอัยกาของพระองค์ ไปถวาย
พระเพลิงที่วัดมหาโพธาราม ครั้นถวายพระเพลิงเสร็จแล้ว ทรงสร้างสถูปใหญ่ ในวัดนั้นแล้วบรรจุพระอัฐิในสถูปนั้นบูชาตลอดมา พระเจ้ายอดเชียงรายโปรดให้สร้างวัดตโปทารามเมื่อปีชวด จุลศักราช ๘๕๔ (พ.ศ. ๒๐๓๖)”
ไม่มีความเห็น