ในวันที่ฉันปรี๊ดดดวี๊ดบูมมมมมม!!!!

ไม่ใช่ทุกครั้งที่เราพูดจาภาษาดอกไม้ 
บางครั้งหมอกอารมณ์ก็ถาโถมมาปกคลุม 
ทุ่งดอกไม้หายไป?ภาษานางร้ายก็มาแทน
การทะเลาะกับลูกบ้างก็เป็นการเรียนรู้
และพัฒนาตนเช่นกัน ทั้งยังเป็นบทเรียนที่ดีให้ลูก

ได้เรียนรู้ และเรียนจากแบบว่า

+++

แม่เองก็เป็นมนุษย์ธรรมดา ถึงจะพยายามฝึกตนแล้วก็ยังโกรธได้ แต่ไม่ทำร้ายร่างกายกัน ไม่ทำลายข้าวของ ไม่หนีไปไหน อยู่ตรงนั้น ระเบิด?รู้สึกตัว?กลับมาดูแลร่างกายและลมหายใจตัวเอง?ผ่อนคลาย?ใจปกติ กายปกติ?ขอโทษและคุยกันใหม่อีกครั้ง

+++

เหล่านี้ ด้วยผ่านการฝึกตน จึงใช้เวลาในการปรับสภาพไม่นานนัก ก็กลับมากอดกัน ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างเป็นปกติสุขอีกครั้ง

+++

อยากบันทึกไว้ เพราะเป็นครั้งที่รุนแรงระดับ 10 โกรธจนขึ้นตา ปวดหัว? กลับมาส่องใจตัวเอง ไม่ใช่แค่เหตุจากลูก แต่เพราะร่างกายเราไม่ปกติ นอนน้อย งานบ้่านเยอะ(เพราะตะลอนๆ ไปโน้นนี่ พออยู่บ้านทีก็งานกองดองเพียบ) ลูกเป็นแค่สิ่งเร้าภายนอก กลับมาดูแลบริหารใจและกายตัวเองให้สมดุล 

+++

ทบทวนตัวเองเห็นในตัวเอง ก็เล่าให้ลูกฟังถึงสาเหตุที่เราเห็นตัวเอง และชวนลูกช่วยดูแลแม่หน่อยในช่วงนี้ที่ร่างกายและจิตใจไม่ค่อยปกติ ?ลูกน่ารักช่วยแม่ได้เยอะทั้งงานบ้าน ระวังสิ่งเร้าจากตัวเอง(ลูก) 

+++

เราดูแลกันและกัน มิใช่หน้าที่หลักเฉพาะ"แม่"ที่ต้องดูแลลูกเท่านั้น