......... กระทิงตัวนั้น ผลุดลุกขึ้นจากนอนเฝ้าเหยื่อที่หนีตายขึ้นไปเกาะอยู่บนต้นไม้มานานเป็นค่อนวันแล้ว เข้าพุ่งหัวกระแทกใส่โคนต้นไม้อีก ด้วยความตกใจ ต้นไม้ไหวอย่างรุนแรงแทบหักโค่น กนก แทบจะมือหลุดจากต้นด้วยความแรงสะเทือนมหาศาลของมัน ต้องหลับหูหลับตากอดแขนกอดขาไว้สุดชีวิต มันโถมเข้าไส่อีกเป็นครั้งที่ 2 เมื่อเห็นเหยื่อมีท่าทีจะหล่นแล้ว การชน ครั้งนี้ของมัน สุดจะทำให้ กนก เกาะอยู่ได้อีกต่อไป เพราะต้นไม้หักกลางต้นทันที ร่างกระหนกกระเด็นออกจากกิ่งไม้ หลุดลิ่วลงข้างล่างพร้อมร้องเสียงหลงลั่น กระทิงรี่เข้าใส่ร่างเขาทันที แต่ไม่เร็วกว่าพนักงานป่าไม้ ที่วิ่งหลบไปหลบมาเข้าไปใกล้ด้านหลังมันที่อยู่ปลายลมได้ท้นก่อน เขายกปืนยิงลูกดอกยาสลบ เล็งลูกดอกหมายเข้าโคนคอใหญ่ของมันอย่างใจเย็นไม่ตื่นกลัวอะไร เพราะมีความช่ำชองอยู่แล้ว แต่คนอื่น ๆ แม้หมอสุเทพฯ กลับอกสั่น ด้วยกลัวเขายิงมันไม่ถูก.............( โปรดรออ่านต่อในตอนหน้า )
ไม่มีความเห็น