จินตนาการ....ทฤษฎีกับการปฏิบัติที่แตกต่าง
สิ่งสำคัญของครูที่จะประสบผลสำเรํจในการเรียนการสอนนั้น ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับความเข้าใจพื้นฐานความต้องการในตัวของผู้เรียน ชึ่งผู้เรียนเองก็ไม่ทราบว่าเป็นสิ่งสำคัญ เช่นกันความแตกต่างของผู้เรียนในด้านต่าง ๆ ทั้งในด้านความรู้ ประสบการณ์ พื้นฐานทางครอบครัว สิ่งแวดล้อม ถ้าครูสามารถทำความเข้าใจสิ่งเหล่านี้ของนักเรียนที่ตนจะสอนได้มากเท่าไร ก็จะช่วยให้ครูมีความเข้าใจนักเรียนของตนได้มากยิ่งขึ้น และสามารถจะใช้พื้นฐานความรู้ ความต้องการ ประสบการณ์และความแตกต่างของนักเรียนแต่ละคนที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ในการเรียนการสอนได้เป็นอย่างดี
ในชั่งโมงกิจกรรมแนะแนวของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ดิฉันได้ทดลองทำการสอนโดยวิธีแบบบรรบายให้แก่เด็กในชั้นเรียน เรื่อง "พลังแห่งจินตนาการ" เพื่อที่จะให้นักเรียนเข้าใจการเกิดภาพจินตนาการอย่างได้ชัดเจน
โดยกล่าวนำเรื่องและอธิบายว่า คำพูดที่ทำให้เห็นภาพหรือเกิดการจินตนาการเป็นสิ่งมีอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ต่อจิตใจมนุษย์
ไอสไตน์ กล่าวว่า จินตนาการมีคุณค่ากว่าความรู้มากนัก
ส่วนไดซารีริ กล่าวว่า จินตนาการของคนเรา มีความสัมพันธ์เป็นอย่างยิ่งกับการเปลี่ยนแปลงภาพพจน์ตนเอง จึงควรฝึกออกกำลังสมองด้วยการจินตนาการให้มากพอ ๆ กับการออกกำลังกายในแต่ละวัน
ขณะกำลังจะอธิบายต่อ เสียงเด็กคนหนึ่งพูดขึ้นว่า คุณครูครับ นิตยาเขาหลับครับ ซึ่งดิฉันได้สังเกตเห็นตั้งแต่เริ่มต้นอธิบายแล้ว จึงบอกให้นิออนเพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้เคียง ช่วยปลุกเพื่อนให้ตื่นด้วย เมื่อคืนเขาคงนอนดึกกระมัง เมื่อจะเริ่มอธิบายต่ออีกครั้ง แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงนารีบอกว่า นิพนธ์แอบนำหนังสือการ์ตูนมาอ่านในห้องเรียน ขณะเดียวกันนิชาก็มาขออณุญาตไปห้องน้ำ เป็นอันว่าวันนี้คงได้แต่เพียงกล่าวนำยังไม่ทันเข้าสู่เนื้อหาของบทเรียน ก็ต้องยุติการสอนเสียแล้วเมื่อเสียงกริ่งหมดเวลาดังขึ้น
พอจะสรุปได้ว่า "วิธีการเรียนการสอนที่ดี" จะต้องมีการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทั้งในด้านของการจัดกิจกรรม การสร้างบรรยากาศ รูปแบบเนื้อหาสาระ เทคนิควิธีการ และต้องสอนในสิ่งที่ไม่ไกลตัวผู้เรียนมากเกินไป โดยเฉพาะในเด็กชั้นประถมศึกษาที่มีช่วงของความสนใจระยะสั้นๆ....คุณเห็นด้วยไหมคะ!!!
โดย คนบ้านเดียวกัน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น