วัดทองบ่อ

วัดทองบ่อ ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ห่างจากเกาะเมืองอยุธยาไปทางทิศใต้ประมาณ ๙ กม. บนทางหลวงหมายเลข ๓๔๗๗ (อยุธยา – บางปะอิน)   ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ยังคงเหลือชุมชนชาวมอญเพียงแห่งเดียวที่อนุรักษ์ขนบธรรมเนียมประเพณีไว้อย่างเหนียวแน่น คือ ชุมชนมอญเสากระโดง ซึ่งเดิมเรียกชื่อหมู่บ้านตามภาษามอญว่า “กวานประสาท” เคยเป็นด่านขนอนหรือด่าน เก็บภาษีอากรในสมัยกรุงศรีอยุธยา  ซึ่งมีเรื่องเล่าว่า บริเวณแม่น้ำเจ้าพระยาตั้งแต่วัดโปรดสัตว์ วัดทองบ่อ และตลาดโก้งโค้ง ในปัจจุบันนี้ ในสมัยโบราณ เป็นคล้ายกับท่าเรือคลองเตยของกรุงเทพทุกวันนี้  คือจะมีเรือสำเภาขนสินค้าเข้ามาค้าขายกับกรุงศรีอยุธยา และจะต้องมาจอดรอที่ด่านเก็บภาษีที่เรียกว่า ขนอนหลวง  บริเวณที่ขึงโซ่ขวางแม่น้ำเจ้าพระยาจะอยู่ที่ต้นมะขามในวัดโปรดสัตว์  ซึ่งปัจจุบันยังมีต้นมะขามยักษ์นี้อยู่   และมีเรือสินค้าอับปางลงบริเวณนี้ด้วย    เสากระโดงเรือได้ถูกพบโดยชาวบ้านที่ลากอวนหาปลา เสากระโดงเรือดังกล่าวได้นำมาเก็บไว้ที่วัดทองบ่อ  ยังมีเรื่องเล่าต่อกันมาอีกว่ายังมีระฆังขนาดใหญ่ที่ยังคงจมอยู่ใต้ลำน้ำบริเวณหน้าวัดชีปะขาว ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับวัดทองบ่อ และยังคงไม่สามารถนำขึ้นมาได้   ด้วยเหตุนี้ชาวบ้านจึงเรียกว่า หมู่บ้านเสากระโดง อันมีวัดทองบ่อหรือชื่อเดิมว่า เพย์ทอปลาง  เป็นศูนย์กลางหมู่บ้าน   โบราณสถานและวัตถุที่สำคัญในวัดทองบ่อ ได้แก่ เจดีย์โบราณย่อมุมไม้สิบสองซึ่งสร้างมาตั้งแต่สมัยอยุธยา  เสากระโดงเรือทำจากไม้ตะเคียน ความยาวประมาณ  ๒๑ เมตร  พระอุโบสถปัจจุบันสร้างใหม่บนสถานที่เดิมของพระอุโบสถหลังเก่า  นอกจากนี้ วัดทองบ่อยังสืบสานประเพณีอันดีงามของชาวมอญไว้ โดยวันมหาสงกรานต์จะจัดพิธีทำบุญตักบาตรพระสงฆ์แบบมอญหรือที่เรียกว่า ตักบาตรน้ำผึ้ง ประเพณีแห่โหน่ สรงน้ำพระสงฆ์จากรางไม้ไผ่ซึ่งมีที่เดียวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ชาวบ้านจะแต่งกายแบบชาวรามัญ พร้อมมีอาหารพื้นบ้านเพื่อสืบสานวัฒนธรรมประเพณีของบรรพบุรุษที่สืบต่อกันมาหลายร้อยปี....ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ..