วิจารณ์วรรณกรรม เรื่องสายน้ำ

เรื่องสายน้ำ
ผู้แต่ง นิติพร ชุมศรี เรื่องสายน้ำเป็นเรื่องที่เล่าแบบย้อนกลับจากอดีตไปหาปัจจุบัน เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการใช้ชีวิตของคนในชนบทและประเพณีการแข่งขันเรือยาวของอำเภอสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ เป็นเรื่องที่เล่าจากสถานที่จริงไม่ว่าจะเป็นสวนเฉลิมพระเกียรติ ๗๒ พรรษา แม่น้ำมูล ศาลเจ้าพ่อวังกรูด เรื่องสายน้ำผู้เขียนสะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมประเพณีการแข่งขันเรือยาว ที่ชาวเกษตรกรว่างจากการทำงานในฤดูนั้นๆ เพื่อให้เกิดความเพลิดเพลินสนุกสนานเฮฮาเป็นกิจกรรมผ่อนคลายจากการทำงานที่เหนื่อยล้า การแข่งขันเรือยาวก็แสดงให้เห็นถึงความสามัคคีของคนในหมู่บ้านร่วมด้วยช่วยกัน เพื่อชิงถ้วยพระราชทานจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เรื่องราวมีอยู่ว่าครอบครัวหนึ่งมีลูกชายอยู่สองคน คนโตชื่อสายลม คนเล็กชื่อสายน้ำ สายน้ำเป็นคนที่ขี้เกียจ ตื่นสาย ชอบเล่นอินเทอร์เน็ต เล่นเกม เล่นโทรศัพท์มือถืออยู่เป็นประจำทุกวัน ส่วนสายลมเป็นคนขยัน ตื่นเช้า ช่วยพ่อแม่ทำงานทุกอย่าง และสายลมให้ความสำคัญกับกิจกรรมที่หมู่บ้านจัดทำขึ้นมีอะไรก็ไปช่วย เมื่อถึงฤดูกาลแข่งขันเรือยาวทุกๆคนในหมู่บ้านก็จะรวมตัวกันไปฝึกซ้อมฝีพายเป็นประจำทุกเย็น ส่วนที่เหลือก็จะคอยให้กำลังใจอยู่ริมแม่น้ำมูล สายลมออกไปฝึกซ้อมฝึกซัอมฝีพายเป็นประจำทุกวัน แต่วันหนึ่งสายลมได้รับอุบัติเหตุช่วยพ่อปีนเก็บลูกมะพร้าวตกลงมาแขนหัก และกระดูกทะลุผิวหนัง อาการสาหัส ไปฝึกซ้อมฝีพายไม่ได้ สายลมจึงอ้อนวอนสายน้ำให้ไปลงการแข่งขันแทน สายน้ำคิดไตร่ตองอยู่นานจึงตัดสินใจไปลงฝึกซ้อมฝีพายแทนสายลมเป็นประจำทุกวัน เมื่อถึงวันทำการแข่งขันชัยชนะก็ตกเป็นของทีมสายน้ำในที่สุด ในเรื่องก็แสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งระหว่างของคนในครอบครัวมีความคิดทีแตกต่างกัน ผู้เขียนสามารถทำให้ผู้อ่านอยากติดตามอ่านจนจบ เพราะมีเนื้อหาที่เข้าใจง่าย มองเห็นภาพได้ชัดเจน เรื่องสายน้ำผู้เขียนได้สร้างตัวละครให้มีข้อขัดแย้งระหว่างคนในครอบครัว เพื่อให้ตัวละครเอกมีบทบาทที่เด่นชัด และสุดท้ายผู้เขียนสามารถคลีคลายปมได้เป็นอย่างดี ส่วนในเรื่องของฉากบรรยากาศเน้นไปในสถานที่จริงและมีความอุดมสมบูรณ์ในแม่น้ำมูลมีปลามากมาย ภาษาที่ผู้เขียนใช้เป็นภาษาที่เข้าใจง่ายเหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย และให้เห็นคุณค่าของวัฒนธรรมประเพณีการแข่งขันเรือยาวประจำปี