ชีวิตที่พอเพียง 3058. ดื่มด่ำธรรมชาติวันลมแรง

เช้าวันอาทิตย์ ที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๐    เป็นเช้าสัปดาห์ที่ ๒ ของฤดูหนาวนี้     และเป็นเช้าพิเศษ เพราะนอกจากอุณหภูมิเย็นสบาย ๒๔ องศาเซลเซียส ยังมีลมแรง     เข้าใจว่าเป็นผลจากหางพายุไต้ฝุ่น ด็อมเร็ย   

ผมออกไปนั่งที่สนามหญ้าหน้าบ้าน เพื่อรับลมและเสียง ที่นานๆ จะมีสักครั้ง     เป็นการเสพสุข จากธร

รมชาติ ในแบบที่เรียกว่า “ตากอากาศ” ที่ไม่ต้องเดินทางไปไหน    ไม่ต้องเสียเงิน    อากาศดีเขามาประเคน ให้ถึงบ้าน    นานๆ เขาจะมาสักครั้ง  

เสียงธรรมชาติที่บ้านผมเป็นเสียงใบไม้ไหว    ที่มาจากต้นไม้ที่มีอายุ ๒๐ ปีขึ้นไป     เสียงจึงมาจาก ยอดไม้สูง    ทั้งที่บ้านผม บ้านลูกสาว  และบ้านคุณสมชายเพื่อนบ้าน    ทั้งสามบ้านนี้น่าจะถือได้ว่าเป็นบ้านที่มี ต้นไม้สูงใหญ่ที่สุดในหมู่บ้านซึ่งมีบ้านราวๆ สองร้อยหลัง  

เสียงใบไม้ไหว หากฟังจากจุดที่เหมาะ อารมณ์ของเรานิ่ง     เปิดรับธรรมชาติรอบตัวได้ดี    เสียงใบไม้ไหวไพเราะสุดสุด    เป็นเสียงที่สลับกับความเงียบ    แต่จริงๆ แล้วที่บ้านผมไม่เงียบนัก มีเสียงนกอยู่ตลอดเวลา   

ที่จริงคำว่า “เสียงใบไม่ไหว” เป็นคำที่ผิด    เพราะเสียงเกิดจากใบไม้เสียดสีกันมากกว่า   

สุนทรียะในเช้าวันนี้ นอกจากได้จากผัสสะ (อุณหภูมิกำลังพอดี และลม)  และโสตสัมผัสแล้ว     ยังได้จากนาสิกสัมผัสด้วย    คือในสามบ้านนี้มีต้นปีบใหญ่อยู่ ๔ ต้น    ออกดอกเต็มต้นจากฝนที่หนาแน่น ในสองเดือนที่ผ่านมา     เมื่อลมพัดแรง ดอกปีบก็หล่นลงมาเต็มสนาม    ทั้งดอกที่อยู่บนต้นและดอกร่วง ส่งกลิ่นหอมอบอวล   

สภาพลมแรงนี้ ยิ่งแรงขึ้นในตอนบ่าย    และอุณหภูมิก็อยู่ที่ ๒๕ องศา     ลมมาเป็นระลอก แต่ละระลอกทำให้ใบไม้เสียดสีกันส่งเสียงดัง    เป็นดั่งดนตรีธรรมชาติ    ซึ่งหากสังเกตเสียงให้ดีๆ    เสียงใบไม้ขนาดเล็กก็แบบหนึ่ง     เสียงใบไม้ขนาดใหญ่และใบหนา (เช่นใบสัก) ก็แบบหนึ่ง     ที่บ้านลูกสาวมีต้นสักอยู่สองต้น    ให้เสียงแปลกจากต้นอื่นๆ   

ลมสงบไปในตอนเย็น  ฟ้าครึ้ม และมีละอองฝนโปรยลงมาเล็กน้อย     แต่อุณหภูมิยังคงความเย็นไว้ที่ ๒๔ องศา

วิจารณ์ พานิช       

๕ พ.ย. ๖๐

 

1 ต้าไม้สูง เสียงใบไม้ไหวไพเราะ

2

3