ปล่อยบ้าง วางบ้าง

    เมื่อวาน...หลังจากเครียดมากจากงานที่โถมเข้ามาเยอะเกินปริมาณปกติ ด้วยกำลังคนที่มีอยู่จึงรับกันแทบไม่ไหว จึงลงไปช่วยลุยจนลุล่วงไปอย่างทุลักทุเล ทุ่ามกลางสายตาของคนแผนกอื่นที่งานเสร็จแล้วรอเลิกงาน ยิ่งเพิ่มความน้อยเนื้อต่ำใจของทีมงานที่เคยพูดให้ได้ฟังว่า พวกเราไม่มีช่วงเวลาแบบนั้นเลยหรือ แต่ทีมก็ผ่านวันเวลาแห่งความเครียดความหนักของงานไปได้โดยไม่มีทีมไหนมาช่วยเหลือ พวกเราสามารถทำได้แม้จะใช้เวลานานกว่าทุกวัน 

   วันนี้...มอบหมายงานที่เหลือให้หัวหน้าทีมจัดการ ขอเลิกเร็วสักวัน บางครั้งหากเรายิ่งหวง ยิ่งควบคุมมาก ก็เหมือนไม่ให้โอกาสพวกเขาคิดเองจัดการงานเองได้ หลังงานหลักจบในวันนี้จึงขอตัวกลับบ้าน

   บางทีก็ปล่อยบ้าง วางบ้าง....

    

[คุณมะเดื่อ]

ปล่อยวางบ้าง  ไม่หนักเกินไปจ้ะ

รักษาสุขภาพนะจ๊ะ