​(130)เหตุเกิด ผลจึงตาม สิ่งที่เรียนรู้เกิดขึ้น

(130)เหตุเกิด ผลจึงตาม

วันพุธที่ 10 พฤษภาคม

ตีสี่ตื่นนอนตามปกติ วันนี้อยู่ที่วัด อากาศยามเช้าที่วัดยังปลอดโปร่ง เย็นสบาย และสงบ ได้พิจารณาในตนเอง "นี่ไง นักปฏิบัติภาวนาจึงได้แสวงหาพื้นที่สัปปายะ อันเงียบสงบ เพื่อตัดความผูกพันทั้งสิ้นมองเห็นสิ่งต่างๆ ตามจริง

ภารกิจและกิจกรรมที่ทำในวันนี้ :

เตรียมอาหารถวายพระ และร่วมใส่บาตรแด่พระภิกษุเนื่องในวันวิสาขบูชา วันนี้ชาวบ้านมาร่วมกันใส่บาตร บรรยากาศดูอบอุ่น แม้ว่าองค์หลวงปู่ท่านจะติดกิจนิมนต์ไปโปรดญาติโยมในตัวเมือง แต่ทางวัดยังคงถือปฏิบัติตามแนวทางพ่อแม่ครูบาอาจารย์อย่างเคร่งครัด สะท้อนให้เห็นถึงการมีจิตใจที่เป็นหนึ่งเดียว ไม่ว่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านจะอยู่หรือไม่ สิ่งสำคัญคือ การยึดถือเอาแนวทางคำสั่งสอนของท่านมาเป็นหลัก ส่วนตัวเชื่อว่าบนเส้นทางของการปฏิบัติภาวนานี่คือ เป้าหมาย การยึดเอาคำสั่งสอนและบทธรรมมาเป็นหลักมากกว่ายึดตัวยึดตนยึดร่างกาย ดังนั้น ในจิตใจของผู้ปฏิบัติจึงมิได้รู้สึกขาด ไม่ต้องติดตามเฝ้าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ไปทุกหนแห่ง

การภาวนานอกจากจะสร้างกำลังให้เกิดขึ้นภายใน ยังมนัยคือ การนำสภาวะในจิตใจมาขบคิดพิจารณาและใคร่ครวญ สภาวะที่เกิดขึ้นนั้นเป็นธรรมหรือเป็นกิเลส เมื่อลงใจใจก็สงบเย็น ความสงบเย็นนำมาซึ่งความเบิกบานผ่องใส "ใจเบาโล่งโปร่งสบาย"

ช่วงเย็นออกจากวัดกลับเข้าบ้าน มีนัดหมายคุยกับนักวิจัยจิตอาสาแพทย์วิถีธรรม

อนุโมทนาบุญกับทีมนักวิจัยแพทย์วิถีธรรมที่ให้โอกาสได้ร่วมสร้างบารมีด้วยในค่ำคืนนี้ เป็นวิทยาทานและบ่มเพาะทางปัญญาอย่างดีงามและและยอดเยี่ยม

#คุยงานวิจัยอย่างมีความสุข

#ผลงานแต่ละท่านต่างล้วนมีคุณค่า

#สิ่งดีงามต่อชีวิตและจิตวิญญาณ

#R2R

#วิจัยในชีวิต

เป็นอีกหนึ่งวันที่เต็มเปี่ยมด้วยคุณค่าและความหมาย ขอบพระคุณและอนุโมทนาบุญพี่นิดหน่อย พี่นิด-ฐิรพร และแม่ ที่เป็นสะพานบุญพร้อมนำพาสร้างมหากุศลในค่ำคืนนี้ "วันวิสาขบูชา"

#สนทนาธรรมะวิจยะจนถึงสี่ทุ่มครึ่ง

ตลอดเวลาของการเรียนรู้ร่วมกันระลึกถึงองค์หลวงปู่ฝั่น ระลึกถึงบทธรรมคำสอนขององค์พ่อแม่ครูบาอาจารย์หลวงปู่ประสาร สุมโนถึงเรื่องธาตุสี่ขันธ์ห้า และความไม่สมดุลของธาตุดินน้ำลมไฟ ที่ส่งผลต่อสภาวะการเจ็บป่วย

สิ่งที่เรียนรู้ในวันนี้;

1. ความสงบนำมาซึ่งสภาวะของการเกิดปัญญา จิตที่สงบเย็นจะทำให้มองเห็นสิ่งที่ซ่อนเร้นภายใต้ภาษาและท่าทีว่าเป็นธรรมหรือเป็นกิเลส

2. มองโลกอย่างที่เห็นและเป็นไป โลกเคลื่อนไปเปลี่ยนใจเราเป็นผู้เฝ้ามองและไม่เป็นไปตามโลกที่ดิ้นไป

3. ทุกคนต่างล้วนเป็นทุกข์ ไม่ใช่ทุกคนจะมองเห็นตนเอง เมื่อใจเราเผลอไปมองเห็นสิ่งที่นำมาซึ่งความไม่ชอบใจก็ให้ "อดทนและเข้าใจ" อดทนไว้ก่อน เมื่ออดทนถึงสภาวะหนึ่งใจก็จะสงบ เมื่อใจสงบก็จะเกิดปัญญา

การได้สร้างทานบารมีทางปัญญา หรือเรียกง่ายๆ ว่า "วิทยาทาน" จิตใจย่อมนำมาซึ่งกำลังของความเบิกบาน

10-05-2560