(76) พลังของคนทำงาน EMS

(76)

วันศุกร์ที่ 17 มีนาคม

หลังจากที่เมื่อคืนฝนตกทั้งคืนอากาศเย็นสบาย เช้านี้จึงตื่นสาย แต่เหตุที่ตื่นสายนั่นไม่ใช่อากาศที่เย็นสบายหากแต่เป็นร่างกายที่เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง เคยถามตนเองอยู่บ่อยๆ ว่าจะเลิกทำสิ่งเหล่านี้เมื่อไหร่ แต่ก็ไม่สามารถหาคำตอบให้กับตนเองได้ ตราบเท่าที่มีโอกาสและมีจังหวะก็ไม่หยุดที่จะเดินทางไปทำวิทยาทานต่างๆ ซึ่งค่าตอบแทนที่ได้มานำไปสงเคราะห์ผู้อื่น นับตั้งแต่แม่ หลาน และใช้ในกิจการบุญที่เป็นการทดแทนพระคุณพ่อแม่ครูบาอาจารย์ และการสงเคราะห์ผู้คน

วันนี้มีน้องแคทมานอนที่บ้านด้วย จบ ม.หกแล้ว สอบติดวิศวะกรรมศาสตร์หลายสถาบัน แต่เนื่องด้วยความเป็นผู้หญิงผู้ปกครองจึงไม่ค่อยจะอยากให้เรียน ซึ่งอาจจะรุ่งเรืองบ้างในช่วงต้นของชีวิตแต่เมื่อยาวนานไปอาจจะไม่สะดวกมากนัก จึงแนะนำให้สอบทางสาขาแพทย์และพยาบาล ก็คุยกับหลานอยู่หลายประเด็น พี่อะตอมแนะนำน้องว่า "เรียนที่ที่ใกล้บ้านจะได้กลับบ้านสะดวก" ก็นับว่าเป็นอะไรที่น่ารักในคำแนะนำ น้องแคทมาทำงานพิเศษที่ร้านขนมคุณย่า เป็นการเรียนรู้ชีวิตผ่านการปฏิบัติ ขอบคุณทางร้านคุณย่าและคุณป้าอ๋อยที่ให้โอกาส

ช่วงเช้าเข้าที่ทำงานเคลียร์เอกสารต่างๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะ น้องอิ๋วทำขนมจีนมาให้ทาน เป็นน้องที่น่ารักมากมักมีอาหารการกินมาเผื่อแผ่พี่กะปุ๋มอยู่เสมอ ช่วงบ่ายได้รับโอกาสจากทีม EMS ยโสธรเข้าร่วมถอดบทเรียน ทางทีมเล่าถึงประสบการณ์และบทเรียนแห่งการเรียนรู้ของการไปร่วมแข่งขัน EMS Rally ภายใต้ข้อจำกัดและมีเงื่อนไขที่เป็นอุปสรรคอยู่หลายเรื่องก็สามารถทำให้ทางทีมก้าวไปสู่การแข่งขันตัวแทนของเขตได้

ปัจจัยแห่งความสำเร็จที่สังเกตเห็นและจากข้อมูลผ่านการบอกเล่าของทุกคน

- คำว่าทีม นี่สะท้อนชัดเจน รุ่นน้องเคารพรุ่นพี่ รุ่นพี่ให้ความกรุณาต่อรุ่นน้อง การช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

- การมองและวิเคราะห์ทีมจากโค้ชอย่างพี่อ้นและพี่จาหรือป้าจาของน้องๆ ทำให้สามารถดึงศักยภาพที่มีอยู่ของบุคคลนั้นออกมาได้

- ความมุ่งมั่นและตั้งใจ หรืออาจเรียกได้ว่ามีหัวใจที่เสียสละ และมองถึงสิ่งที่ทำคือภาระหน้าที่แบบไม่มีแบ่งแยกหน่วยงานหรือองค์กร ทำให้ทีมกล้าก้าวเดินไปด้วยกัน

- การสร้างความรู้สึกร่วมถึงสิ่งที่ทำเพื่อผู้อื่น หรือความเสียสละ เป็นสิ่งที่สะท้อนออกมาจากแววตา ใบหน้า และคำพูดของทุกคน

- ทุกคนในทีมมีศักยภาพและความสามารถที่แตกต่างและโดดเด่นกันไปคนละอย่าง เมื่อมารวมตัวกันจึงเป็นทีมที่มีภาพการทำงานแบบลงตัว

สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้ ข้อจำกัดของงบประมาณทำให้ทางทีมไม่สามารถฝึกซ้อมหรือพัฒนาศักยภาพต่างๆ ได้มากพอ อาศัยประสบการณ์และการถอดบทเรียนกันอยู่เสมอ มีโอกาสได้ซ้อมร่วมกันเพียงแค่สามวันก่อนร่วมลงแข่ง แต่มาได้ไกลถึงขนาดนี้เป็นสิ่งที่น่าชื่นชมมากๆ

ทำให้เกิดการสะท้อนคิดกับตนเองว่า ประสบการณ์การเรียนรู้เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ถ้าผู้คนเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่ในเชิงบริหารและด้านต่างๆ เชื่อว่า ศักยภาพที่มีอยู่จะสามารถไปถึงจุดที่เต็มที่ แต่นั่นก็ยังเป็นช่องว่าง ทำให้ย้อนกลับไปมองการขับเคลื่อน EMS ของพื้นที่จังหวัดที่เก่งๆ จะเห็นได้ว่ามีการสนับสนุนทุกด้านอย่างครอบคลุม แต่อย่างไรก็ตามแม้ว่ายโสธรจะดูเหมือนเป็นมวยวัดแต่ก็เป็นมวยวัดที่เต็มสตรีมอย่างมาก

สองถึงสามชั่วโมงที่ร่วมนั่งฟัง ได้เห็นพลังและแรงบันดาลใจ อีกทั้งมี passion หรือความหลงใหลในสิ่งที่ทำค่อนข้างมาก บางท่านอาจใช้คำว่า Engagement ก็ได้ พลังสองสามอย่างนี้แหละที่ทำให้ผู้คนฝ่าฟันอุปสรรคและช่องว่าง (gap) ไปได้

ช่วงท้ายของการถอดบทเรียน วกมาถึงเรื่องการลำเลียงผู้ป่วยทางอากาศยาน ซึ่งเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของทีมทำงานชุดนี้ เป็นความชื่นชมและนับถือความสามารถของน้องๆ มาก ข้อจำกัดที่ทราบแต่เพียงทฤษฎีและเคยผ่านโจทย์มาบ้างตอนเข้าร่วมแข่ง EMS Rally ทำให้ดึงองค์ความรู้ที่มีในตอนนั้นมาเชื่อมโยงกับสถานการณ์จริงได้

ประทับใจ ;

- การหาจุดตัดของแสงสว่างเพื่อเป็นสัญลักษณ์ให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดได้ ซึ่งอ้นเป็นผู้วางแผนทั้งการหาแสงสว่างและสัญลักษณ์เพื่อให้นักบินมองเห็นชัดเจน การคัดเลือกผู้คอยให้สัญญาณเครื่องลงจอด ตลอดจนการจัดการในเชิงเทคนิคต่างๆ และมีพี่จาเป็นผู้ประสานงานให้ในระดับนโยบาย

- การวางตำแหน่งของผู้ให้สัญญาณและผู้คอย support อย่างน้องหนึ่งและน้องอาท ได้ถามความรู้สึกของน้องหนึ่งว่าคิดอย่างไรและรู้สึกอย่างไร น้องหนึ่งเล่าว่า "นึกถึงตอนที่ไปแข่ง EMS Rally และจำได้ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง และต้องใช้สัญลักษณ์อย่างไร "

- การลำเลียงผู้ป่วย ดูจากภาพและจากคลิปน้องๆ ที่มาเปิดให้ดูทำได้ค่อนข้างดีแม้ว่านี่จะเป็นประสบการณ์ครั้งแรก และทางทีมยโสธรเองยังไม่มีการพัฒนาในเรื่องนี้ในเชิงระบบ

นับว่านี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้มองเห็นโอกาสและการพัฒนาของทีม EMS และเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นว่า แม้จะไม่มีแผนหรือการวางระบบ แต่ทีมก็แสวงหาการเรียนรู้และฝึกฝนในเรื่องนี้ จนเมื่อมาเจอสถานการณ์จริงก็สามารถทำได้ และทำได้ค่อนข้างดี

เราใช้เวลาเกือบจะถึงสี่โมงครึ่งจึงได้เลิกประชุม และเชื่อว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกของการมาเรียนรู้ร่วมกับทีม แต่เป็นประตูด่านแรกที่จะได้มีโอกาสมาร่วมกันทำสิ่งดีๆ เพราะมองเห็นจุดแข็งอยู่หลายอย่าง อาทิเช่น

- ทีมศูนย์สั่งการ

- ทีมโค้ช/พี่เลี้ยง อย่างอ้นและพี่ตา

- องค์ความรู้ที่มีอยู่ในตัวบุคคล

- ใจที่เป็นหนึ่งเดียวที่ทำเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบเหตุ

- นักพัฒนานวัตกรรมอย่างโปรตอน

- ผู้บริหารที่ให้ความสำคัญไม่ว่าจะพี่เยาว์ พี่วิ พี่จา พี่นิด หรือแม้แต่ผู้บริหารระดับสูงอย่างท่านผู้อำนวยการและรองผู้อำนวยการฯ

- ที่สำคัญที่เป็นจุดแข็งอย่างมาก คือ ความสามัคคีที่มีความมุ่งมั่นในเป้าหมายเดียวกัน

ประทับใจและชื่นชม เป็นความคุ้มค่าที่รีบบินกลับจากงาน HA Forum เพื่อมาร่วมฟังเรื่องราวดีๆ เช่นนี้

17-03-2560