(73) ทุกอย่างเกิดขึ้นดีเสมอ

(73)

วันอังคารที่ 14 มีนาคม

เช้าวันนี้อยู่ที่จังหวัดสระบุรี เป็นรอบที่สองการมาขับเคลื่อน R2R รพ.สระบุรี ทางผู้จัดส่งรถมารับตามนัดหมาย เราไปถึงห้องประชุมพบว่าระบบแอร์เสียทั้งตึกกำลังดำเนินการซ่อม ผู้เข้าร่วมประชุมต่างทยอยมาเรื่อย และทางผู้จัดก็พยายามหาวิธีที่จะบรรเทาอาการที่ร้อนอบอ้าวนั้น

"โจทย์ใหม่ที่ท้าทาย ลองดู" -นึกในใจ ณ ขณะนั้น

"ไม่มีอะไรที่เราไม่ได้เจอ ทุกอย่างคือการเรียนรู้" inner voice

น้องพิมผู้ประสานงาน เดินมาทักทาย "อาจารย์ขา เราต้องใช้พัดลม ตอนนี้น้องๆ ไปหาพัดลมมาเพิ่มอยู่ค่ะ"

มองไปรอบๆ เห็นพี่ทวนกำลังช่วยน้องๆ จัดตั้งและวางพัดลม

"ไม่ต้องเจาะจงที่วิทยากรนะคะ นำไปให้ทุกคนในกลุ่มใช้นะคะ เดี๋ยวปุ๋มเดินไปรับลมจากพัดลมเอง" รีบบอกน้องพิม หลังจากหันไปเห็นว่ากำลังไปยกพัดลมมาให้วิทยากรใช้ส่วนตัว

ได้ตระหนักในวันนี้เลยว่า อาการร้อน ปริมาณออกซิเจนก็ลดลง รู้สึกถึงการสูญเสียสารน้ำเป็นอย่างมาก ร่างกายอ่อนเพลียมากกว่าปกติ แต่ในการดำเนินกระบวนการก็ยังคงดำเนินต่อ ท่าทีของผู้เรียนยังเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น และเต็มที่กับกิจกรรมการเรียนรู้ (มี interactive) ดีมาก

มองเห็นท่าทีของทุกคน รู้สึกมีกำลังใจ ไม่มีความหงุดหงิดหรือฉุนเฉียว มองเห็นแต่ใบหน้าและแววตาของพลังความสุข

เราเล่นเกมส์สนุกๆ กันก่อน ทำให้มองเห็นพลังของคำว่า "ทีม" ของชาว รพ.สระบุรี เป็นวัฒนธรรมที่น่าชื่นชมมาก เมื่อมีความผิดพลาดเกิดขึ้นไม่เห็นถึงแววตาหรือท่าทีของการตำหนิติเตียนกัน

การจัดการเรียนรู้ในวันนี้เน้นการเชื่อมคำถามการวิจัยไปสู่การกำหนดวัตถุประสงค์ การให้ความหมายนิยามศัพท์ และ impact ที่เกิดขึ้นจากการทำงานวิจัย(ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ)

ท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบอ้าว ในห้องประชุมชั้นหก นอกอาคารแดดร้อนระอุแต่ทุกคนในทีม R2R ยังคงมีใบหน้าและแววตาที่มุ่งมั่น ณ ตอนนั้นตัดสินใจใหม่เลิกเร็วกว่าที่กำหนดแต่มอบหมายงานไปทำแล้ว connection ผ่าน Line group ปรากฎว่าได้ผลดีมาก เวลาผ่านไป 2-3 ชั่วโมงสมาชิกต่างทยอยส่งงานมาอย่างคึกคัก

แต่วิทยากรหลับสลบ^

14-03-2560