สีจากธรรมชาติ

ขนมใส่สี น้ำดื่มใส่สี อาหารใส่สี เป็นสิ่งดูดใจสำหรับผู้บริโภค นอกจากความสวยงามน่าซื้อน่ากินแล้ว ยังสื่อความหมายว่าจะอร่อยหรือไม่ ดังนั้นการใส่สี การมีสีของขนมและอาหารจึงเป็นทั้งศาสตร์ ทั้งศิลปะ และความสำคัญทางการค้า ว่าจะได้กำไรจากความนิยมของผู้บริโภคหรือไม่
แต่จากการคำเตือนถึงความเป็นอันตรายจากการใช้สีสังเคราะห์ ทำให้เกิดกระแสการใช้สีจากธรรมชาติ หรือการทำอาหารหรือขนมที่ใส่ส่วนผสมของพืชผัก ผลไม้ที่ทำให้เกิดสีมากขึ้น ซึ่งน่าจะเป็นเรื่องที่ดี แต่ยังไม่ดีพอ เพราะการใช้สีจากธรรมชาติจริงๆ อาจมีการใส่สังเคราะห์เพิ่ม เพราะสีจากธรรมชาติบางอย่างไม่มีความคงตัว พอใส่ในขนมสีเปลี่ยน กลายเป็นสีตุ่นๆ ไม่สวย ไม่น่ากิน คนไม่ซื้อ คนขายจึงใส่สีสังเคราะห์เพิ่ม เพื่อให้สีน่ากิน คนซื้อก็พอใจ กลายเป็นเหมือนกันหลอกกันนิดๆระหว่างคนซื้อกับคนขาย
ดังนั้น เราลองมาตั้งคำถามกับตนเองว่า แท้จริง เราชอบสีธรรมชาติจริงหรือ เพราะหากเราคิดว่าดี คิดว่าชอบ เราควรยอมรับสีที่อาจไม่สวยสดเท่าสีสังเคราะห์ แม้สีบางชนิดจากธรรมชาติจะสวยสด แต่ก็จะไม่เหมาะกับการใส่ขนมหรืออาหารอื่นๆ เช่น สีจากขมิ้นสีสดมาก แต่อาจเหมาะสำหรับอาหารมากกว่าขนม
เราจะยอมรับสีจากธรรมชาติ ได้หรือไม่ เราควรเข้าใจถึงประโยชน์, ลักษณะของสีจากธรรมชาติ และรูปแบบหรือวิธีการผสมสี หรือมีสีเกิดขึ้น

---

กัลยาณี