วันที่ 61 นำเสนองาน (วันที่ 18 สิงหาคม 2559)

กับการมาโรงเรียนครึ่งเช้า...
กับการกลับไปทำหน้าที่นักศึกษาโครงการ.....
กับการภูมิใจในนักศึกษาโครงการ......

มันคงไม่แปลกที่คนหนึ่งคนจะมีหน้าที่ความรับผิดชอบมากมาย และมันก็คงไม่น่าแปลกถ้าเราจะบกพร่องไปสักหน้าที่ แต่ทุกหน้าที่ความรับผิดชอบก่อนที่จะบกพร่อง เราก็ต้องมั่นใจว่าเราทำดีและทำเต็มที่ที่สุดแล้ว วันนี้ก็เช่นกัน นอกจากบทบาทหน้าที่ของการเป็นครู อีกหนึ่งหน้าที่ที่ทิ้งและลืมไม่ได้คือการเป็น “นักศึกษาทุน” “นักศึกษาโครงการ” ซึ่งแน่นอนว่าภาระต้องตามมา เพราะเราไม่ใช่นักศึกษาปกติ วันนั้นเราเลือกที่จะมายืนอยู่จุดนี้เอง ก็อย่าลืมทำให้เต็มที่ที่สุด เพราะวันนั้นไม่มีใครบังคับเรามา...วันนี้ก็เช่นกันไม่ได้มีใครบังคับเรามา...แต่ก่อนมา ก็ทำหน้าที่ครูให้ดีที่สุด

ยินดีต้อนรับสู่บูธครูเป็นเลิศค่ะ...บางครั้งการใส่สูทก็ทำให้เราดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น การมาแสดงผลงานในครั้งนี้ เหมือนทำให้เราได้ทบทวนตัวเอง ว่าตลอดระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมาเราทำอะไรไปบ้าง การดูรูปภาพที่บันทึกไว้เมื่อหลายปีที่แล้ว ก็ทำให้อดหัวเราะไม่ได้ เพื่อนบางคนมาไกลมาก ทั้งความสวยและน้ำหนัก 555 วันนี้เจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานมาก เจออาจารย์ทั้งที่เคยสอนและรู้จัก คำถามเดียวกันของอาจารย์คือ “ไปฝึกสอนที่ไหนค่ะ?” และถ้าเป็นอาจารย์ที่เราสนิทด้วยก็ยาวเลยทีนี้ สารทุกข์สุขดิบมาหมดค่ะ สนุกสนานมาก การมาในรั้วดำ – เหลือง ครั้งนี้ เป็นพี่ใหญ่สุดเลย ขอบคุณสถาบันแห่งนี้..ที่ทำให้หนูมีวันนี้

ทุกครั้งที่รู้ว่าจะต้องมีการเปิดวิดีทัศน์นำเสนอโครงการครูเป็นเลิศ อยากย้อนเวลากลับไปวันที่ให้สัมภาษณ์มาก พูดไม่โอเคเลย สีหน้าเหมือนโกรธใครมา โอ๊ยยย....หนูขออัดใหม่ได้มั๊ยค่ะ เหมือนที่เขาบอก เวลามันย้อนกลับไม่ได้จริง ๆ แต่ก็ขอบคุณโอกาสดี ๆ ที่เข้ามาในชีวิตค่ะ การเป็นตัวแทนสักเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เราก็ผ่านจุดที่ไว้วางใจมาพอควร (การถ่ายทำวันนั้นไม่รู้ตัวมาก่อน และไม่รู้คำถามมาก่อน)