สายลมหนาวคราวนี้ที่ชัยนาท
อรุณสาดแสงเงายามเช้าตรู่
ระหว่างแรงลมหนาวที่พราวพรู
ยังยืนดูยามเช้าราวระเบียง
ดุเหว่าร้องก้องดังกังวานแว่ว
มาจากแนวกอไผ่ได้ยินเสียง
ตัวช่างดำคำช่างเพราะเสนาะสำเนียง
แจ้วจำเรียงเพียงคำเอ่ยอำลา
กราบหลวงพ่อ “จรัญ จรูญรัตน์”
มาถึง “วัดอัมพวัน” อันสง่า
สั่งสอนธรรมกัมมัฏฐานท่านเมตตา
แก่ประชามหาชนผู้สนใจ
กราบ “หลวงปู่ฤษีฯวัดท่าซุง”
ท่านบำรุงวัดวามาจนใหญ่
ตราบท่านละสังขารนิพพานไป
สั่งสอนให้ “ภาวนา” สาธุชน
“กราบรูปเปรียบพระครูหลวงปู่ศุข”
เพื่อดับทุกข์ทางใจใฝ่กุศล
ศรัทธาธรรมดำรงมิ่งมงคล
จงรุ่งเรืองเบื้องต้นจนบั้นปลาย
ทำบุญฝังลูกนิมิตจิตหนักแน่น
ณ “วัดหนองไม้แก่น” แทนความหมาย
นิมิตดีมีผลจนวันวาย
ถึงจุดหมายในทิพย์แดนนิพพาน
โสภณ เปียสนิท
บันทึกวันหยุดปีใหม่2560
ไม่มีความเห็น