การให้ความช่วยเหลือแก่เด็กที่มีความต้องการพิเศษ

การให้ความช่วยเหลือแก่เด็กที่มีความต้องการพิเศษ

เด็กที่มีความต้องการพิเศษหลายคนเข้าใจว่าเป็นเด็กพิการและแตกต่างจากผู้อื่น ซึงทำให้ในโลกนี้เกิดการแบ่งแยกอย่างเห็นได้ชัด ความจริงแล้วเด็กที่มีความต้องการพิเศษไม่ได้แตกต่างจากเด็กปกติทั่วไปสักเท่าไหร่ เพียงแค่เค้านั้นบกพร่องในด้านใดด้านหนึ่งดังที่จะกล่าวในอันดับต่อไปนี้

เด็กที่มีความต้องการพิเศษ คือผู้ที่มีความจำเป็นที่จะได้รับความช่วยเหลือเนื่องจากขาดความสามารถด้านใดด้านหนึ่งหรือหลายๆด้านไม่ว่าจะเป็นทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ หรือสติปัญญา รวมไปถึงการบกพร่องทางด้านการศึกษาด้วย เด็กที่มีความต้องการพิเศษเกิดได้จากหลายปัจจัย รวมถึงเกิดได้ทั้งก่อนคลอด ในขณะคลอด และหลังคลอด ซึ่งล้วนนำไปสู่ความพิการในรูปแบบต่างๆ เด็กที่มีความต้องการพิเศษแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ ความต้องการพิเศษทางร่างกาย และความต้องการพิเศษทางด้านการเรียนรู้ ล้วนส่งผลทางลบให้แก่เด็ก และอาจจะทำให้เด็กเกิดปัญหาในการเรียนรู้ต่างจากเด็กปกติทั่วไป

ในการช่วยเหลือหรือแก้ไขปัญหาเด็กที่มีความต้องการพิเศษต้องให้ความร่วมมือกันทั้งพ่อ แม่ ผู้ปกครอง และครู ในการดูแลหรือจัดกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาการให้แก่เด็กซึ่งปฏิบัติได้ดังนี้ อับดับแรกคือการศึกษาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ หมั่นสังเกตพฤติกรรมและอาจจดบันทึกพฤติกรรมเป็นระยะเพื่อดูความเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของเด็ก ให้ความสนใจแก่เด็ก และการดูแลเด็กด้วยความรัก ทำให้เด็กรู้สึกได้รับความอบอุ่นตลอดเวลา และไม่ทำให้เด็กรู้สึกว่าตนเองด้อยกว่าผู้อื่น สนับสนุนในสิ่งที่เด็กทำถูกต้องและทำได้ดี ครูและผู้ปกครองควรจัดกิจกรรมที่ส่งเสริมพัฒนาการเด็กตามความบกพร่องของเด็กอย่างเมาะสม และในการจัดกิจกรรมควรให้เด็กได้ปฏิบัติกิจกรรมหรอตัดสินใจด้วยตนเอง ครูหรือผู้ปกครองคอยช่วยเหลือหรือกระตุ้นให้เด็กทำกิจกรรมเท่านั้น เพื่อให้เด็กได้มีพัฒนาการที่ดีขึ้น นอกจากจะจัดกิจกรรมที่ส่งเสริมพัฒนาการให้แก่เด็กที่มีความต้องการพิเศษแล้วในการใช้ชีวิตประจำวันก็เป็นสิ่งสำคัญแก่เด็กที่มีความต้องการพิเศษ โดยการหัดให้เด็กช่วยเหลือตนเอง โดยให้เด็กได้ตัดสินใจทำด้วยตนเอง เช่น อยากใส่ชุดไหน หรืออยากรับประทานอะไร เป็นต้น ครูและผู้ปกครองไม่ควรตัดสินใจหรือแก้ปัญหาให้แก่เด็ก เพื่อให้เด็กสามารถดำรงชีวิตอยู่อย่างอิสระในอนาคตโดยไม่ต้องได้รับความช่วยเหลือ

บทบาทของครูในการจัดการเรียนการสอนให้แก่เด็กที่มีความต้องการพิเศษ นั้นครูจะต้องเข้าใจธรรมชาติของเด็กแต่ละคน เพราะเด็กแต่ละคนอาจจะบกพร่องคนละด้าน และต้องใจเย็นเป็นอย่างมากในการที่อยู่กับเด็กที่มีความบกพร่อง และควรปรับวิธีการสอนให้เหมาะสมกับเด็กซึ่งในแต่ละชั้นเรียนจะมีเด็กที่มีความต้องการพิเศษอยู่ไม่เหมือนกัน และอาจจะเรียนรู้ที่แตกต่างกัน และอาจจะไม่ค่อยสนใจการเรียนหรือสมาธิสั้นครูควรจะสร้างแรงจูงใจให้แก่เด็กเพื่อที่จะให้เด็กสนใจเรียน ในการจัดการเรียนการสอนควรมีสื่ออุปกรณ์ จะทำให้ง่ายต่อการเรียนการสอนและทำให้เด็กเข้าใจได้ง่าย รวมถึงการจัดบรรยากาศภายในห้องให้น่าอยู่ น่าสนใจ เพื่อสร้างแรงจูงใจให้เด็กมีความสนใจในการเรียนรู้

นางสาวณัฐนิชา ราซิ่ว รหัสนักศึกษา 56181860222 สาขาวิชาการศึกษาปฐมวั